Dla wielu ludzi oglądających telewizję i z niej czerpiących wiedzę o świecie Marek Jurek jest uosobieniem "człowieka ściganego" przez nowoczesną koncepcję życia i polityki. Ściganego przez poprawność polityczną za swoje konserwatywne poglądy i niezłomną moralną postawę. Jego "wizerunek medialny" to obraz człowieka, który upiera się przy tak anachronicznych sprawach, jak ta, że życie ludzkie jest święte, a Polska powinna pozostać bastionem chrześcijaństwa. Miał także czelność osobiście stawić się u gen. Augusto Pinocheta, gdy ten przebywał w areszcie pod Londynem, zamknięty tam na mocy wyroku międzynarodowego lewackiego trybunału. Za ten "wybryk" spotkała Marka Jurka zasłużona kara: pamiętamy migawkę z TV, z której wynikać miało, że ów katolicki polityk przemyka się wraz z kolegą pod gradem jajek i wyzwisk (słuszny protest opinii publicznej oburzonej aktem solidarności z faszystą). Jeszcze jeden obrazek z mediów: Marek Jurek wraz z Arturem Zawiszą jest bohaterem programu Tok Szok na temat masonerii. Rzeczowe, analityczne wypowiedzi zaproszonych do studia są zestawiane z dowcipami na poziomie brukowej gazety i złośliwymi uśmieszkami prowadzących program, uprzywilejowanych przez kamerę, bo to oni stawiają kropkę nad "i". Tak współczesne świeckie media poczynają sobie z kimś, kogo uznają za na tyle ważnego, że nie sposób go nie zauważać, i tak zarazem niewygodnego, że trzeba uczynić z niego przedmiot zorganizowanego szyderstwa.
Kroniki radiowe Marka Jurka (posła na Sejm w latach 1989-97 i członka KRRiTV w ostatnim pięcioleciu - przewodniczył Krajowej Radzie w 1995 r.) pod tytułem Reakcja jest objawem życia są rzeczową i spokojną polemiką z tym światem: ze stylem uprawiania polityki i ze sposobem uprawiania dziennikarstwa, który reprezentuje największy, typowo postkomunistyczny koncern medialny, jakim jest pospołu TVP i Gazeta Wyborcza. "Bez patosu, wśród pretensji, kłótni i kpin, trwa odbudowa naszego państwa, trzeciej niepodległości" - pisze Marek Jurek. "Polska na nowo określa swoje miejsce wśród narodów Europy. W całym Chrześcijaństwie ( i w całym świecie) trwają - jak je określa Papież - nadludzkie zmagania między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Kościół podejmuje nową ewangelizację i przeciwdziała kryzysowi życia chrześcijańskiego. Polityce, jak wszystkim ludzkim sprawom, towarzyszyć powinna nadprzyrodzona Nadzieja".
Kroniki katolickiego Publicysty nie są jego osobistą obroną, gdyż bronić się przed aż nazbyt jawnym oszczerstwem lub prymitywną manipulacją nie jest postawą godną mężczyzny, ale spokojną konstatacją człowieka, który nie zniża się do tego, by dyskutować z medialnym błazeństwem lub zorganizowaną spektakularną napaścią. Skoro reakcja jest objawem życia - prawdziwego życia, a nie tylko rozpalonych uczuć, pobudzonych nerwów, a zarazem skoro "pod warstwą - jak pisze Autor - codziennych wydarzeń trwa ciągłe zmaganie sił odbudowy i sił rozkładu", to jedyne, co przystoi człowiekowi, to uruchomić rozum i wskazać drogę wyjścia. Kroniki te są zbiorem felietonów wygłaszanych przez Marka Jurka w Radiu Maryja w latach 1999-2000.
O czym pisze Marek Jurek w swoich zapiskach? Czy jest to dociekanie, co naprawdę kryje się za hasłami "demokracji" i "praw człowieka", czy przerwanie zasłony milczenia nad personalnymi niechęciami socjalistycznych eurokratów, czy syntetyczne spojrzenie na telewizję R. Kwiatkowskiego - w tych wszystkich sprawach Autor szuka najgłębszego sensu, rozmyślnie ukrywanego przed konsumentami codziennych serwisów informacyjnych. Książka wyprowadza czytelników z gąszczu informacji zafałszowujących istotę sprawy ku najważniejszemu wymiarowi odnotowywanych wydarzeń.
Jest to błyskotliwy wykład moralności chrześcijańskiej w polityce społecznej, udowadniający, że dobro wcale nie musi przegrywać ze złem w praktyce sprawowania władzy. Że przeciwnik, choć zachowuje się jak człowiek obłąkany, zdolny do wszystkiego - zasilany ponadto przez potężne finansowe źródła struktur "niewidzialnej władzy" - jest też człowiekiem, bliźnim, zasługującym na godne potraktowanie. " A przecież w walce stajemy przeciw ludziom takim samym jak my" - pisze Marek Jurek. "Nawet jeśli jest to tylko starcie poglądów lub walka polityczna, ścieramy się z tymi, którym powinniśmy przede wszystkim okazywać miłość". Polakom zmęczonym wieloletnim rozczarowaniem polityką i politykami Marek Jurek daje przekonywający wywód o nieprzemijającym sensie upominania się o własne, chrześcijańskie państwo, wytrwałej walki o nie. Ten wątek jest nicią przewodnią całego tomu.
Książka Marka Jurka jest książką krzepiącą. Nikomu nie wystawia cenzurek, wznosi się ponad spory rozniecane jedynie w celu chwilowego zaabsorbowania gawiedzi, stara się szukać - nie po omacku, ale korzystając z narzędzi, z krytycznego, niezależnego osądu - zrębów współczesnej historii - nauczycielki życia dla tych, którzy dostrzegają w niej sygnały wysyłane przez Boga, a nie pulsujące światła nieustannego show, jakim jest dla ludzi arena świata.
Po ostatnich wyborach prezydenckich Marek Jurek napisał: " Nam zaś, którzy głosowaliśmy za Polską katolicką, za budową niepodległego pań-stwa, w obronie polskich rodzin, pozostaje jednak uprawniona satysfakcja, że głosy swe oddaliśmy Polsce. To takie nowe, demokratyczne szlachectwo. W polskiej historii nie brak głosowań, w których honor przysługuje tym, którzy przegrali, broniąc dobrej sprawy".
Marek Jurek, "Reakcja jest objawem życia. Kroniki radiowe 1999-2000". Christianitas - Akwilon. Poznań 2001.