Co roku w sierpniu ciche i malownicze uliczki Przedborza zapełniają się przybyszami niemal z całego świata, a w szum starych drzew wplatają się słowa poezji bliskie wszystkim Polakom, płyną słowa Roty: "Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród..." - odbywa się tu Światowy Festiwal Poezji Marii Konopnickiej.
W bieżącym roku na X edycję przyjechało ponad 250 wykonawców. Przyjechali Polacy, których przed laty los rzucił na obczyznę, i ci, którzy chociaż urodzeni daleko od rodzinnego kraju, polskie tradycje i mowę zachowali do dziś. Myśl przekształcenia tradycyjnych przeglądów poezji M. Konopnickiej w międzynarodową imprezę zrodziła się przy okazji 150. rocznicy urodzin poetki. Dziś Przedbórz znany jest w ośrodkach polonijnych niemal na całym świecie, a przygotowania i radość ze spotkań na tutejszej scenie trwają cały rok. Pomysłodawcą i duszą Festiwalu jest miejscowy animator kultury Władysław Obarzanek, a pomagają mu władze miasta, Starostwo Powiatowe w Radomsku i dyrektor Miejskiego Domu Kultury - Małgorzata Błaszczyk. Celem Festiwalu jest spotkanie na polskiej ziemi tych, którzy będąc daleko od rodzinnego kraju "nie dali pogrześć mowy". W recytowanej i śpiewanej poezji było wiele akcentów religijnych i patriotycznych. To przecież m.in. dzięki M. Konopnickiej nasz naród zdołał przetrwać najtrudniejsze próby, a jej poezja łączy do dziś pokolenia, stanowiąc podstawowy element narodowej tożsamości, to ona walczyła o polską szkołę, polski pacierz i polską ziemię dla polskiego rolnika. Tradycją związaną z Festiwalem stały się pielgrzymka uczestników do Jasnogórskiej Pani i polowa Msza św. w pobliskich Górach Mokrych. Wśród tegorocznych gości znaleźli się m.in. potomkowie poetki: prawnuki Jan Bielecki, Joanna Modrzejewska i praprawnuczka Maria Rajpold. Podczas przesłuchań konkursowych jury bacznie wsłuchiwało się w prezentowane teksty, ale to, co mówiło serce, wiedzieli tylko sami uczestnicy. Po ubiegłorocznym Festiwalu redakcja Niedzieli apelowała do swoich czytelników o nadsyłanie pod adresem Domu Kultury w Przedborzu książek związanych z życiem i twórczością Konopnickiej. Nadesłano ok. 40 pozycji, które tegoroczni uczestnicy z wdzięcznością zabrali do swoich domów i ośrodków polonijnych. W tym roku senator Piotr Andrzejewski zaproponował utworzenie w mającym powstać w Górach Mokrych domu-pomniku poświęconym M. Konopnickiej biblioteki gromadzącej dla Polonii pełny zbiór twórczości poetki, on sam pierwszy ofiarował kilka cennych pozycji. Myślę więc, że akcja zaproponowana przez Niedzielę będzie dalej kontynuowana. W 2002 r. obchodzić będziemy 160. rocznicę urodzin Marii Konopnickiej i na przedborskie spotkanie liczą Polonusi z całego świata. W obecnej sytuacji finansowej organizatorzy i gospodarze sami nie dadzą rady. Jak powiedziała jedna z ubiegłorocznych laureatek - Agata Kalinowska-Bouvy z Francji: "Myśmy już w te festiwale wrośli, nie możecie ich zaprzestać, nie zróbcie nam zawodu". Parafrazując słowa Czepca z Wesela Wyspiańskiego, możemy powiedzieć: "Gdyby tylko chcieli chcieć, to by wszystko mogli mieć" - chciejmy więc, niech zechcą władze i bogaci tego świata, pomóżmy organizatorom i utrzymajmy Światowy Festiwal M. Konopnickiej w Przedborzu na następne lata.