11 grudnia 2001 r. krótko po godz. 4 nad ranem policja w Jelczu-Laskowicach otrzymała informację o pożarze. Płonęła plebania przy kościele pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Z kłębów dymu i ognia strażacy wynieśli ciało 52-letniego księdza. Potem jeszcze przez pięć godzin walczyli z żywiołem. Nadaremnie. Do dziś nie wiadomo jednak, czy ksiądz padł ofiarą nieszczęśliwego wypadku, czy zaplanowanego morderstwa.
Ks. Józef Jamróz pochodził z Mszany Dolnej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1975 r. Pracował w parafiach we Wrocławiu i w Oławie. Proboszczem w Jelczu-Laskowicach był zaledwie od siedmiu miesięcy. Miał wiele planów - chciał odremontować kościół, podjąć pracę z młodzieżą. Parafianie wspominają, że głosił mądre, interesujące kazania. To miały być jego pierwsze święta Bożego Narodzenia spędzone w nowej parafii. Nie doczekał.
Początkowo ustalono, że przyczyną śmierci samotnie mieszkającego księdza było zaczadzenie. Wielu mieszkańców miasteczka i rodzina zmarłego księdza nie chcą jednak dać temu wiary. Ich zdaniem, ksiądz został pobity lub od razu zamordowany, okradziony, a plebanię podpalono dla zatarcia śladów.
Nie można wykluczyć i takiej ewentualności. W całej sprawie pozostaje bowiem wiele niewyjaśnionych kwestii. Z plebanii zginęło szereg cennych przedmiotów, pieniądze, jakieś dokumenty. Ponoć krytycznego dnia mieszkańcy widzieli w nocy światło na poddaszu (chociaż ksiądz mieszkał w pokoiku na dole), a wieczorem ksiądz był dziwnie zdenerwowany. O niepokoju księdza i jego obawach o własne życie wspomina także siostra kapłana - poetka Władysława Anna Jamróz. Jak twierdzi, brat mówił jej, że był szantażowany i że mu grożono, zapowiadając, że " nie dożyje końca roku". Kiedy odwiedziła go w nowej parafii, nie pozwolił jej przenocować na plebanii, obawiając się, że "mogą zginąć oboje". Podobno nawet katechetki przygotowujące z księdzem jasełka dziwiły się, że tak często używa on sformułowania: "jak dożyję".
Kolejna kwestia - finanse. Jak mówi Władysława Jamróz, kiedy jej brat obejmował urząd proboszcza, parafia była zadłużona, obiekty parafialne nieubezpieczone, a w kasie nie było pieniędzy. Ks. Józef chciał uzdrowić tę sytuację. Ponadto toczyło się dochodzenie przeciwko niektórym parafianom w sprawie wykrytych nieprawidłowości podatkowych zaistniałych za poprzedniego proboszcza. (Umorzono je 5 grudnia ub.r. m.in. dlatego, że w archiwum parafii nie znaleziono odpowiednich dokumentów). Źle układała się też współpraca księdza z Radą Parafialną, którą ks. Jamróz kilka miesięcy po objęciu urzędu, za zgodą diecezjalnych hierarchów, rozwiązał.
W złożonych na policji zeznaniach siostra księdza sugeruje, że zbrodni mógł dokonać ktoś z jego świeckich współpracowników. " Współpracownicy proboszcza robili oszustwa na plebanii. (...) Nie rozliczyli też składek na remont kościoła. A brat mówił, że muszą to zrobić, bo pod koniec roku trzeba się przed parafianami rozliczyć publicznie" - czytamy w przytaczającym jej słowa tekście Jerzego Kamińskiego, zamieszczonym w oławskiej Gazecie Powiatowej. Czyżby zatem domniemane morderstwo i podpalenie miało na celu zatarcie śladów finansowych malwersacji? Sprawa ta pozostaje niejasna.
Siostrę księdza zaintrygowały też wklęśnięcia i szramy na jego twarzy i głowie, dostrzeżone, kiedy przyglądała się zmarłemu. Dochodzenie trwa. Pozostaje nam tylko mieć nadzieję, że policja i prokuratura dotrze do całej prawdy dotyczącej tajemniczej śmierci ks. Jamroza.
Przedruk z Tygodnika Rodzin Katolickich Źródło nr 19 z 12 maja 2002 r.