W ekumenicznej ceremonii powtórnego pochówku wzięli udział ks. Rafał Kowalski przedstawiciel Kościoła Rzymskokatolickiego oraz sekretarz biskupa ewangelickiego Waldemara Pytla, ks. Paweł Meler z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ Z EKUMENICZNEGO POCHÓWKU

- To nie zmarli potrzebują refleksji nad Słowem Bożym, ale my wszyscy, którzy tutaj jesteśmy. Ci, nad których grobem stajemy, oglądają już Boga twarzą w twarz. Jestem przekonany, że dzisiejsze wydarzenie, którego jesteśmy świadkami jest bardziej potrzebne nam, współczesnym mieszkańcom Wrocławia. Nie wiemy jakiego wyznania byli ci ludzie, jakie mieli poglądy i co ich dzieliło. Natomiast łączy ich jedna mogiła – mówił ks. Rafał Kowalski.

- Ten symboliczny pogrzeb, który dzisiaj przeżywamy ma nam tutaj zebranym przypomnieć, że jesteśmy dziećmi jednego Ojca – dodał kapłan.

- Stoimy nad mogiłą, w której spoczną szczątki tych, którzy przed nami przemierzali tę Ziemię. Nie wiemy kim byli, jak się nazywali i w jaki sposób żyli. Wiemy natomiast kim my jesteśmy obecnie i co jesteśmy winni tym, którzy żyli przed nami. Szacunek, powagę, miłość, bo Jezus pokazał, że miłość nie zna granic, a granicą dla miłości nie jest śmierć, grób i ziemski koniec – przypomniał ks. Paweł Meler.

Szczątki ludzkie zostały odkryte 17 marca podczas remontu torowiska przy ul. Złotoryjskiej. Wrocławskie MPK niezwłocznie poinformowało o tym fakcie policję oraz Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

- Odkryliśmy ciała 25 dawnych wrocławian, którzy żyli tu w XIX. wieku – mówi prezes MPK Wrocław Krzysztof Balawejder. – Część z nich prawdopodobnie zmarła podczas epidemii cholery, która nawiedziła miasto w latach 1866-67. Mieszkańcy zostali pochowani na nieistniejącym już cmentarzu św. Barbary, który stał do początku XX w. przy ulicy Legnickiej. To dla mnie bardzo ważne, żeby o nich nie zapominać i nie traktować ich grobów jak przedmiotów, tylko oddać im należną cześć – dodaje Balawejder.

Na miejscu ponownego pochówku pojawiła się specjalna tablica okolicznościowa upamiętniająca zmarłych, napisana w języku polskim i niemieckim. Jej treść brzmi: „W tym miejscu złożona szczątki dawnych mieszkańców Wrocławia, chowanych na nieistniejącym już cmentarzu św. Barbary przy ul. Legnickiej we Wrocławiu, funkcjonującym w latach 1852-1867 oraz ofiar epidemii cholery z lat 1866-1867".