10 lutego 2003 r. odszedł do Pana po wieczną nagrodę prefekt i moderator Sodalicji Mariańskiej - ks. prał. dr Lucjan Wojciechowski, wieloletni proboszcz parafii pw. św. Teresy w Radomiu - Borkach, ostatnio jej rezydent.
Żegnamy umiłowanego profesora, wspaniałego wychowawcę, dobrego pasterza, prawdziwego przyjaciela potrzebujących, kapłana o wielkim sercu, wyjątkowej skromności i prostocie, który całym swym życiem służył Bogu, ludziom i Ojczyźnie.
Jak dziś pamiętam wrzesień 1948 r., kiedy to po raz pierwszy Ksiądz Profesor przekroczył próg naszej klasy w III Żeńskim Gimnazjum i Liceum im. T. Chałubińskiego w Radomiu (obecnie im. M. Kopernika). Pamiętam jego pierwszy wykład i następne... Zaszczepił w naszych sercach głęboką miłość do Boga i Maryi oraz wielką ufność w nieskończone Miłosierdzie Boże.
8 grudnia 1948 r. kilka z nas powierzyło swe życie Matce Bożej, składając przysięgę sodalicyjną. Słowa przysięgi: "... że dla Niej żyć, Ją kochać, czcić - przez całe życie będę..." stały się drogowskazem w naszym życiu i życiu naszych rodzin. Było to możliwe dzięki nieustannej pomocy, trosce i opiece naszego duchowego wychowawcy i moderatora - ks. Wojciechowskiego. Mimo że los rzucił nas w różne części Polski, a nawet poza granice kraju, Ksiądz zawsze "był z nami".
Przez prawie 55 lat, bez względu na to, gdzie przebywał (w Sandomierzu, w Radomiu czy w latach 1993-2000 w Grodnie na Białorusi, gdzie wykładał w seminarium duchownym), wysłuchiwał nas, udzielał rad, wspierał modlitwą, pomagał znosić trudności życia i podtrzymywał na duchu, gdy krzyż wydawał się nie do udźwignięcia. Duchową moc i siłę oraz stałe umacnianie w wierze dawały nam coroczne rekolekcje sodalicyjne, które w miarę upływu lat zaczęły obejmować drugie i trzecie pokolenie.
Z wielką radością i dumą możemy powiedzieć, że z dziewięciu dziewcząt biorących udział w zamkniętych rekolekcjach sodalicyjnych zaraz po maturze 1950 r. nasza wspólnota sodalicyjna rozrosła się do ok. 50 osób. Imponujący jest fakt, że nasze dzieci i wnuki bardzo głęboko przeżywały te coroczne sodalicyjne Dni Skupienia. Głęboka treść głoszonych przez Księdza Prałata nauk konferencyjnych pozwoliła nam zrozumieć, że w życiu należy: dawać świadectwo wiary w sposób śmiały i odważny; wyznawać właściwą hierarchię wartości; nie lękać się i być zdecydowanym w sprawie chrześcijańskich zasad; być otwartym i wyrozumiałym dla drugiego człowieka i umieć przebaczać, gdyż przebaczanie czyni nas lepszymi.
Ksiądz Prałat wielokrotnie podkreślał, że: "Dobro rodzi dobro". Mówił też, że należy z pokorą mówić Bogu: "Fiat" - bądź wola Twoja. Za wzór stawiał Maryję - Matkę Boga, którą miłował i czcił przez całe swe życie. Prosił, byśmy pamiętali, że w rzeczach Bożych należy zawsze tworzyć jedność, a we wszystkich innych - kierować się miłością. Przypominał, byśmy nigdy, mimo największych trudności, nie zboczyli z drogi prawdy, światła i życia, jaką jest Droga Chrystusa.
Ks. prał. dr Lucjan Wojciechowski odszedł do Pana w Roku Maryi, Roku Różańca Świętego - modlitwy, którą ukochał ponad inne i którą nas nauczył kochać...
Za dobro zaszczepione w naszych sercach, za kształtowanie naszej chrześcijańskiej osobowości, a także za powierzenie Bogu czterech swoich wychowanek, które wybrały życie konsekrowane, niech Dobry Bóg przyjmie Cię, Księże Profesorze, do swojej chwały.
Cześć Maryi!

W imieniu Wspólnoty Sodalicyjnej