Oto słowa Ojca Świętego:

Serdecznie pozdrawiam wszystkich Polaków. Szczególne pragnę skierować wyrazy mojej duchowej bliskości do pielgrzymów, którzy w tym okresie, z różnych stron Polski, udają się na piechotę do Jasnogórskiego Sanktuarium, aby oddać cześć i zawierzać siebie Matce Bożej. Niech Ta, którą czcicie jako Królową Polski, przyjmie wasz trud i wasze modlitwy, i z matczyną miłością niech strzeże was, waszych rodzin, Kościoła i całego narodu. Z serca wam błogosławię!

Papieską katechezę streścił po polsku ks. prał. Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

„Na cóż więc Prawo?” (Ga 3,19). Wychodząc od tego pytania, św. Pawłem ukazuje Galatom nowość życia chrześcijańskiego ożywianego przez Ducha Świętego. Adwersarze Pawła twierdzili, że do zbawienia konieczne jest przestrzeganie przepisów Prawa Mojżeszowego. Zawierając przymierze z Izraelem, Bóg ofiarował mu Torę, aby mógł zrozumieć Jego wolę i żyć w sprawiedliwości. Związek między Przymierzem a Prawem był tak ścisły, że oba te elementy wydawały się nierozerwalne.

Paweł Apostoł wyjaśnia Galatom, że w istocie Przymierze i Prawo nie są ze sobą powiązane nierozerwalnie. Przymierze zawarte przez Boga z Abrahamem opierało się bowiem na wierze w spełnienie obietnicy, a nie na przestrzeganiu Prawa, które jeszcze nie istniało. Prawo nie jest podstawą Przymierza. Tora, nie jest bowiem zawarta w obietnicy danej Abrahamowi.

Paweł nie był przeciwny Prawu Mojżeszowemu. W swoich Listach broni jego boskiego pochodzenia i podkreśla jego rolę w historii zbawienia. Jednak Apostoł podkreśla, że Prawo nie daje życia, ponieważ nie jest w stanie urzeczywistnić obietnicy. Ci, którzy szukają życia, muszą patrzeć na obietnicę i jej urzeczywistnienie w Chrystusie. Na tym polega radykalna nowość życia chrześcijańskiego: wszyscy, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa, są powołani do życia w Duchu Świętym, który wyzwala ich z Prawa i jednocześnie doprowadza je do pełni, zgodnie z przykazaniem miłości.