Dla Pani Aleksandry oraz dla wszystkich samotnych i mniej samotnych dedykuję mój wiersz:
Dziś chcę Ci podziękować
Ale zupełnie inaczej
Za samotność już nie samotną
Choć każda oddzielnie płacze
Za wspólne z Tobą śniadania
Rozmowy czasem bolesne
Niepokój
Oczekiwanie
A przede wszystkim że Jesteś
Za chwile spędzone z Tobą
Serca milczące wołanie
Ukryte zniecierpliwienie
I za dzisiejsze spotkanie
Za wszystko co nieważne
A jednak najważniejsze
Za listy nie napisane
I amatorskie wiersze
Za jedną małą chwilę
Która się nie powtórzy
To za nią Ci dziękuję
Bo ona trwa najdłużej
Pomóż w rozwoju naszego portalu