Na początku liturgii, ks. Krzysztof Hajdun mówił o radości wspólnoty parafialnej nie tylko ze względu na uroczystości odpustu parafialnego, ale także beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego oraz s. Róży Czackiej - Są to wyjątkowe postacie, które wycisnęły swoje piętno w historii naszej Ojczyzny. Dziś możemy zadać pytanie: Jak wyglądałaby dzisiaj Polska, gdyby nie ten opatrznościowy ojciec narodu, który potrafił przeprowadzić bezpiecznie po tych wszystkich trudnych sytuacjach, które działy się w naszym kraju - mówił ks. Hajdun.

Podczas homilii, ks. Adam Łuźniak rozpoczął od ukazania życia ks. Wyszyńskiego, który podczas II wojny światowej musiał się ukrywać przez gestapowcami i przypomnienia uwięzienia kard. Wyszyńskiego przez komunistów. - Te doświadczenia, które przeszedł w swoim życiu Prymas Tysiąclecia, możemy powiązać ze słowami proroka Izajasza: “Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem ani się cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam”. [Iz 50,6-8] - podkreślił kaznodzieja.

Zauważając działania przeciwników kard. Wyszyńskiego, które z punktu widzenia ludzkiego było niesprawiedliwością, ostatecznie zostało wyprowadzone przez Bożą Opatrzność na wielką dobroć. - Gdyby nie doświadczenie tego mocnego przewodnika, który nie bał się powiedzieć: „Non possumus”, odważył się być twarzą Kościoła w Polsce, twardo rozmawiać z komunistami i przyjmować ciosy zadawane Kościołowi i wiernym. Kim byśmy dzisiaj byli gdyby nie to? Na pewno bylibyśmy inni, ale możemy to ocenić dopiero po pewnym czasie i perspektywy. My nie wiemy, co się zdarzy w najbliższym czasie, ale ostatecznie jest tak wiele zmiennych i niewiadomych, że przyszłość jest nam nieznana. Gdy natomiast spojrzymy wstecz, możemy zauważyć, jak po krzywych liniach życia prosto pisze Pan Bóg. [...] On prowadzi historię świata i chce być jego częścią - zaznaczył ks. Łuźniak.

Bóg jest i działa w życiu człowieka, jednak nie każdy jest w stanie to dostrzec. - Boże działanie widzi ten, kto ma oczy oczyszczone wiarą. Święty Jakub nazywa to wiarę połączoną z uczynkami. [...] To jest bardzo ważna umiejętność życiowa. Kto może doświadczyć Bożej Opatrzności? To Boże działanie, czasem delikatnie zmieniające bieg historii, a czasem w spektakularny sposób odmieniający tok dziejów - to jest opatrzność - przymiot dotyczący Bożej obecności w historii ludzkości. [...] Opatrzność Boża nie gwarantuje nam życia łatwego, ale daje gwarancję życia bezpiecznego, zmierzającego ku życiu wiecznemu. Przykładem jest kard. Wyszyński, który podczas swojego życia musiał podejmować trudne decyzje - nauczał kapłan.

Dostrzeżenie Bożej Opatrzności związane jest z działanie w duchu Bożego słowa - Nie ten doświadcza Opatrzności, kto jest kanapowym wiernym, który mówi, że wierzy, ale nie potrafi nic uczynić dla drugiego człowieka. Ma usta pełne deklaracji, ale nic z tego nie wynika. Kto wierzy i działa, temu wcześniej czy później otworzą się oczy na Bożą Opatrzność - podkreślił ks. Łuźniak.

Bóg widzi więcej niż człowiek. Patrzy na całość jego życia - On patrzy nie tylko na to, co minęło, ale ogarnia swoim wejrzeniem także przyszłość. Bóg, widząc przyszłość tych, którzy Mu ufają i biorą krzyż chrześcijańskiego życia - wspiera w taki sposób, że bezpiecznie przechodzą przez ten świat do Nieba. [...] Opatrzność Boża ma nas w swoich dłoniach. [...] Daje się ona odczuć w malutkich sprawach, ale także w tych wielkich - mówił ksiądz Adam Łuźniak.

Zachęcając wiernych do refleksji, kapłan zachęcił, aby wrócić pamięcią do historii, które zapisały się pamięci i zastanowić, się - jak Bóg wkroczył w nasze życie? Jak Boża Opatrzność pozwoliła nam spotkać ludzi, którzy nam pomogli w trudnej sprawie? - Popatrzmy tak na nasze życie i wydobądźmy kilka takich historii. Podziękujmy za działanie Boże w naszym życiu. Niech to przekonanie da nam odwagę i zaufanie Bogu, aby po chrześcijańsku żyć dziś i jutro - powiedział kaznodzieja.

Na zakończenie Eucharystii nastąpiła modlitwa litanią do Opatrzności Bożej.