Ks. Kazimierz Rojek w okresie sześciu minionych lat pełnił posługę proboszcza w parafii Sietesz w dekanacie kańczudzkim. Jego duszpasterstwo zasługuje na szczególne wyróżnienie. Od początku z ogromnym zaangażowaniem i poświęceniem przystąpił do prac renowacyjnych świątyni, ponieważ była to jedna z pierwszych, najpilniejszych potrzeb w naszej parafii. Pierwszy etap najważniejszych prac związanych z gruntownym remontem kościoła i zabezpieczeniem aż od fundamentów wymagał dodatkowych zabiegów i starań. Prace te były prowadzone pod nadzorem specjalnego zespołu konserwatorskiego w związku z poważnymi pęknięciami budowli od stropu, aż do fundamentów. Po tych długotrwałych pracach remontowych i elewacyjnych, łącznie ze zbijaniem starego tynku, w chwili obecnej świątynia nasza na zewnątrz prezentuje się już wspaniale i cieszy oczy z daleka.

Prace renowacyjne przebiegały wyznaczonym torem, proboszcz nasz czynił starania o sprowadzenie do świątyni relikwii św. Antoniego Padewskiego - Patrona naszej parafii. Zamiar ten udało się zrealizować 10 listopada 1998 r. Po przygotowaniach duchowych i materialnych abp Józef Michalik wprowadził do świątyni Relikwie w bardzo uroczystej asyście z udziałem licznie zgromadzonych nie tylko parafian. Relikwie umieszczono w specjalnym, przeszklonym relikwiarzu w dobrze widocznym miejscu w kościele. To wydarzenie o wymiarze historycznym sprawiło, że kościół nasz urósł do rangi "małego sanktuarium św. Antoniego" .

Staraniem ks. Kazimierza w każdy wtorek jest Msza św. wotywna ku czci św. Antoniego w intencjach dziękczynno-błagalnych wcześniej spisywanych na kartkach. Ponadto w każdy pierwszy wtorek miesiąca odbywa się adoracja Relikwii przez ucałowanie. Sprowadzenie świętych szczątków rozsławiło naszą parafię nie tylko w bliskiej, ale i dalszej okolicy, o czym świadczy liczniejsza niż dawniej frekwencja czcicieli naszego Patrona miedzy innymi podczas uroczystości odpustowych.

W związku z Jubileuszem Roku 2000 ks. Kazimierz Rojek postarał się o wykonanie tryptyku - płaskorzeźby ku czci Pana Jezusa, Matki Bożej Różańcowej oraz św. Antoniego. Tryptyk ten pielgrzymował do wszystkich domostw naszej parafii; w Lipniku, Chodakówce i Sieteszy. Na dzień tych "odwiedzin" cała rodzina przeżywała niepowtarzalne, domowe święto. Centralną chwilę tej uroczystości wypełniały każdorazowo odwiedziny kapłana oraz jego modlitwa związana z rodzinnymi intencjami. Na zakończenie każdego tygodnia - w sobotę rodziny uczestniczyły w Mszy św. w kościele. Jeżeli w danej rodzinie znajdowała się osoba w podeszłym wieku lub chora - wówczas na okoliczność przyjęcia obrazu sprawowana była Msza św. w domu. Te rodzinne uroczystości wprowadzały świąteczny i modlitewny nastrój nie tylko w danej rodzinie, ale i w bliskim sąsiedztwie. Wszyscy ze wzruszeniem i niepokojem oczekiwali na chwilę przyjęcia tych trzech Świętych Postaci. Modlitwy i śpiew pieśni religijnych (po odejściu kapłana) przeciągały się niejednokrotnie do późnych godzin wieczorowych. Peregrynacja tryptyku przyczyniła się w znacznej mierze do wzrostu pobożności, gorliwości w modlitwie, wzmocniła więzy rodzinne i sąsiedzkie, wpłynęła na ogólne rozśpiewanie. Spowodowała też, że wiele osób poczyniło osobiste postanowia jubileuszowe.

Odwiedziny w "polskiej Alwernii" pozwoliły na przeprowdzenie wywiadu z o. Wilhelmem Adamem Wroną - jedynym żyjącym kapłanem pochodzącym z Sieteszy. Proboszcz nasz postarał się, aby ta rozmowa została zamieszczona w Niedzieli, przez co przybliżyła tę zacną, wielce zasłużoną postać nie tylko sieteskim rodakom. Ojciec Wilhelm jest sławny nie tylko w Polsce, ale także między innymi we Włoszech. W 1998 r. minęło 60 lat jego kapłaństwa.

Spotkanie zorganizowane z ks. prałatem Stanisławem Słowikiem - dyrektorem Caritas Diecezji Rzeszowskiej przyczyniło się do utworzenia Parafialnego Zespołu Caritas. Wystąpienie ks. Prałata miało między innymi uwrażliwić nas na święty testament Pana Jezusa: nakarmcie głodnych, pomagajcie opuszczonym i biednym... Mądrość i głębia tego wyzwania spowodowała zorganizowanie form pomocy osobom będącym w potrzebie oraz spotkań z osobami mieszkającymi samotnie, starszymi i opuszczonymi. Dzięki ks. Kazimierzowi Rojkowi nasz parafianin Michał Boratyn - człowiek biedny, chory i samotny znalazł się w Domu Pomocy w Wysocku. Po krótkotrwałym pobycie w nowych warunkach zdobył się na wypowiedź: "tu a w niebie jest to samo".

Przez długie lata kapliczka św. Antoniego przy źródełku wśród odległych od naszej wioski pól była miejscem odwiedzin głównie z racji wiary w uzdrawiające właściwości wody źródlanej. Również dzięki naszemu Proboszczowi miejsce to urosło do miejsca kultu świętego. Można tu było dotrzeć krocząc "śladami naszego Patrona" od czasów osnutych legendą. Stało się zwyczajem, że w przeddzień odpustu (który przypada 13 czerwca) w godzinach popołudniowych przy tej kapliczce odprawiana jest Msza św. polowa. Gromadząca się w tym miejscu rzesza ludzi zarówno miejscowych, jak i gości uczestniczy w nabożeństwie ku czci Wielkiego Patrona. W ostatnim czasie tę kapliczkę również odrestaurowano.

Przytoczone zostały tylko niektóre z licznych zasług proboszcza ks. Kazimierza Rojka. Za wszystkie składamy Mu serdeczne " Bóg zapłać". Dziękujemy za wszystkie okazane nam troski i starania, za cały trud poniesiony dla dobra naszej parafii. Samych relikwii może nam pozazdrościć niejeden klasztor franciszkański. Za wstawiennictwem naszego patrona św. Antoniego będziemy nadal modlić się do Boga Ojca o potrzebne, liczne łaski i błogosławieństwo Boże na nowej parafii. Będziemy w dalszym ciągu prosić o dobre zdrowie, moc ducha oraz wiele życzliwości i dobroci od ludzi.

(W imieniu wdzięcznych parafian z Sieteszy)