"Marzenin - wieś i folwark nad rzeką Grabią, powiat łaski, gmina Pruszków, parafia Marzenin, leży przy drodze bitej do Widawy, odległe 7 wiorst od Łasku. Posiada kościół parafialny, murowany, z XIV wieku". Tak opisuje tę miejscowość Słownik Geograficzny wydany w roku 1885. Według innych materiałów źródłowych, Marzenin do roku 1799 stanowił własność arcybiskupów gnieźnieńskich. W XIV w. arcybiskup gnieźnieński Jakub Świnka erygował w tej miejscowości parafię, przy nie istniejącym już drewnianym kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Była to świątynia ufundowana przez arcybiskupów gnieźnieńskich w poł. XIII w. i jest wspomniana w dokumentach z 1331 r. Przetrwała do roku 1372, kiedy to została rozebrana.

Obecny kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny został wybudowany w latach 1370-72 z fundacji arcybiskupów gnieźnieńskich. Jest to budowla murowana, która w swym pierwotnym stanie przetrwała do I poł. XVIII w. Około roku 1750 dobudowano do tego kościoła drewnianą główną nawę. W 1810 r. nawę tę rozebrano i w latach 1810-20 pobudowano obecną, murowaną z kamienia polnego i cegły. W latach 1873-83 kościół ten został gruntownie odrestaurowany. Od strony południowej dobudowano wówczas kaplicę z cegieł pochodzących ze zrujnowanych wokół świątyni grobowców. W 1896 r. zbudowano od strony wielkich drzwi kruchtę, a w latach 1905-25 zakrystię. W roku 1945 przebudowany został szczyt kaplicy i obniżono dach dla lepszego światła w kościele. W latach 1992-93 wymieniono więźbę dachową całego kościoła, a sufit ozdobiono kasetonami z obrazem Matki Bożej Wniebowziętej. W tym czasie odkryto freski pochodzące z połowy XV w. Po tych przeróbkach pierwotny styl romański kościoła zaginął. Kościół ten jest świątynią orientowaną, jednonawową, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Przy nim znajduje się dawna zakrystia, nad nią pomieszczenia otwarte do kościoła arkadą. Od strony południowej prezbiterium znajduje się nowa zakrystia. Przy nawie od południa znajduje się kwadratowa kruchta (dawna kaplica) i od zachodu kruchta z 1896 r. Do zabytków stanowiących własność parafii należy wg "Księgi ewidencji zabytków ruchomych" 50 pozycji, a wśród nich portret bp. Hieronima Strojnowskiego, dwa żyrandole kryształowe z pocz. XIX w., dwa krucyfiksy rokokowe oraz feretron z XVIII w. z obrazami Najświętszej Maryi Panny Różańcowej i św. Franciszka. Przy tutejszej parafii odnotowano istnienie bractw: Żywego Różańca ( z 1902 r.), Matki Bożej Różańcowej oraz Apostolstwa Modlitwy. Do wydarzeń wpisanych w historię parafii należy m. in. wizytacja przeprowadzona w 1825 r., po której zostały zapiski, a w nich czytamy m.in.: "Nie było jeszcze osobnego cmentarza grzebalnego. Był dom szpitalny o dwóch pomieszczeniach (...). Parafia liczyła 1520 osób komunikująch się na Wielkanoc. Należało do niej 19 dworów szlacheckich i 26 wiosek, także szlacheckich. Proboszcz Erazm Śmiechowicz, od lat 16. Był organista i dziad kościelny". W

Marzeninie przed II wojną światową (do roku 1930) proboszczem był późniejszy męczennik z Dachau - ks. Romuald Brzeziński (zm. 2 czerwca 1942 r.). W 1988 r. abp Władysław Ziółek zmniejszył terytorium parafii, erygując w Okupie Wielkim nową, samodzielną placówkę duszpasterską. Obecnie parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marzeninie należy do dekanatu karsznickiego. Proboszczem jej jest od 1991 r. ks. Andrzej Susło. Z jego inicjatywy wybudowano m.in. nową plebanię, której poświęcenia dokona 22 września abp Władysław Ziółek.