Jasnogórską przestrzeń, w której od wielu dekad mieszka ten wyjątkowy paulin, zarejestrował na swoich fotografiach Marcin Szpądrowski, a obecnie pokazuje na wystawie pt. „Ojciec Jerzy Tomziński Niepodległy”. Od dnia ukończenia przez nestora paulinów setnego roku życia autor wystawy - częstochowski pasjonat fotografii - często towarzyszy mu z aparatem fotograficznym nie tylko w sanktuarium, ale również wtedy, gdy zakonnik opuszcza klasztor i pomimo swego sędziwego wieku podejmuje różne aktywności poza murami Jasnej Góry. Tak powstały unikatowe fotografie, dokumentujące najnowsze wydarzenia z życia człowieka, w którego oczach odbiła się prawie wiekowa historia Ojczyzny i Kościoła. Wielkie wyrazy wdzięczności i uznania należą się fotoreporterowi, który obiektywem swojego aparatu próbuje przeniknąć wnętrze tego niezwykle ciekawego zakonnika. Zatrzymuje w kadrach fakty i buduje portret wielkiego, a zarazem pokornego, uroczego i radosnego paulina. Prezentowana wystawa jest pełną artyzmu próbą syntezy życia znanego szeroko w świecie Polaka, który już współcześnie jest zaliczany do ważnych postaci historycznych.

Pomost między dawnymi a nowymi laty

Urodził się 24 listopada 1918 r., gdy Polska zrzucała wreszcie kajdany niewoli. Wzrastał więc wraz z naszą Niepodległą. Wpisał się wyraziście w historię Ojczyzny. Dostrzegł to prezydent Andrzej Duda, który osobiście odwiedził Ojca Jerzego Tomzińskiego w 2018 r., gdy kończył on 100 lat, aby podziękować „za piękną postawę i miłość do Ojczyzny”, za udział „w ocalaniu narodowej dumy i tożsamości”. Zaliczył go do grona niezłomnych kapłanów, przekazujących „wolną i demokratyczną Polskę następnym pokoleniom”.

Podziel się cytatem

Ojciec Jerzy to jedna z najbardziej fascynujących postaci Kościoła katolickiego w Polsce. Przez kolejne dekady był naocznym świadkiem dziejów Polski i historii Kościoła. W jego osobie, jak w lustrze, odbijają się fakty z prawie całego XX wieku i początku obecnego stulecia, dając przegląd epoki. Stał się też inspiratorem przełomowych wydarzeń, również tych, które nadal trwają i mają wpływ na kształt dzisiejszego oblicza nie tylko Polski, jak: poświęcenie Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi, którego w dniu 8 września 1946 r. dokonał na Jasnej Górze prymas Polski kard. August Hlond, czy zainicjowanie 8 grudnia 1953 r., wraz z Marią Okońską z Instytutu Prymasowskiego, narodowej modlitwy o uwolnienie kard. Stefana Wyszyńskiego, co dało początek tradycji codziennego Apelu Jasnogórskiego. Jako przeor Jasnej Góry, był głównym organizatorem uroczystości złożenia Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego w dniu 26 sierpnia 1956 r. Obawiając się wtedy politycznej prowokacji komunistów, osobiście dyrygował z Jasnogórskiego Szczytu śpiewem milionowej rzeszy wiernych, trzymając batutę w dłoni, i prowadził komentarz liturgiczny. Miał więc wszystko na oku i mógł panować nad sytuacją. To on, na znak duchowej łączności Narodu z uwięzionym prymasem Polski, publicznie ucałował bukiet z biało-czerwonych kwiatów i złożył na ustawionym przy ołtarzu pustym fotelu, z herbem kard. Wyszyńskiego. Odważne decyzje Ojca Jerzego w czasie, gdy pełnił urząd przeora Jasnej Góry, umożliwiły rozpoczęcie w 1957 r. peregrynacji po polskich diecezjach i parafiach kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Ojciec Jerzy Tomziński jest dziś ostatnim żyjącym polskim uczestnikiem wielkiego, przełomowego wydarzenia w Kościele powszechnym, jakim był II Sobór Watykański, odbywający się w latach 1962-1965. Ten niezwykły zakonnik odegrał też główną rolę w przygotowaniu i przeprowadzeniu w 1966 r. uroczystości związanych z Tysiącleciem Chrztu Polski, a ćwierć wieku później, w 1991 r., jako przeor, organizował VI Światowe Dni Młodzieży na Jasnej Górze, z udziałem papieża Jana Pawła II.