W uroczystościach udział wzięła Przełożona Generalna Zgromadzenia Sióstr św. Dominika Aleksandra Zaręba OP oraz wspólnota sióstr wielowiejskiego klasztoru.

W homilii bp Nitkiewicz wyjaśnił dogmat Niepokalanego Poczęcia Maryi, wskazując na jego aktualność.

- W świecie pogrążonym coraz bardziej w ciemnościach, które przenikają także do serca wierzących, Matka Boża pozostaje zbawczym światłem. Nawet gdyby zgasły wszystkie inne światła, Ona będzie dalej jaśniała na horyzoncie naszego życia, wstawiając się za nami u swojego Syna. Była o tym przekonana Czcigodna Służebnica Boża Matka Kolumba, powierzając siebie i wasze zgromadzenie Niepokalanemu Sercu Maryi.

Przeżywamy obecnie czas adwentu. Ten określony kalendarzem liturgicznym i mający wymiar eschatologiczny. Niektórzy mówią nawet o czasach apokaliptycznych. Niepokalana Dziewica - również miała swój adwent: z jednej stron radosny, z drugiej najeżony trudnościami, sytuacjami, można by powiedzieć bez wyjścia. Maryja nie załamuje rąk, nie rozpacza ale zdaje się całkowicie na Boga, modli się i ufa. Nie straćmy Jej z oczu i powtarzajmy, „jestem przy Tobie, pamiętam o Tobie, czuwam” – powiedział biskup.

Ks. Wojciech Kania

Po homilii Ordynariusz Sandomierski pasował na Rycerzy Niepokalanej dwie dorosłe kobiety oraz sześć dziewcząt.

Ks. Wojciech Kania

Róża Filipina Białecka urodziła się 23 sierpnia 1838 r. w Jaśniszczach. W wieku 8 lat przyjęła I Komunię św. Odkrywając powołanie do służby Bożej, w dniu przyjęcia sakramentu bierzmowania, przed Cudownym Obrazem Matki Bożej w Podkamieniu, uczyniła prywatny ślub, poświęcając się Bogu w życiu zakonnym. Napotykała jednak wiele trudności, uniemożliwiających realizację tych planów, m. in. chorobę i brak zgody ojca. Po rozmowie z generałem Zakonu Kaznodziejskiego, o. Wincentym Jandel’em w Podkamieniu, 2 lipca 1856 r., zdecydowała się wstąpić do kontemplacyjno – czynnego Zgromadzenia Sióstr Dominikanek w Nancy, by po odbyciu tam nowicjatu, założyć podobne Zgromadzenie w Polsce. Po przyjęciu dominikańskiego habitu i otrzymaniu zakonnego imienia – s. Maria Kolumba oraz złożeniu ślubów zakonnych, s. Kolumba wróciła do Ojczyzny i tutaj, mimo wielu przeciwności, w 1861r. założyła w Wielowsi pierwszy klasztor dominikanek.Wyznaczone Zgromadzeniu zadanie głoszenia prawd ewangelicznych najbardziej potrzebującym podejmowały siostry przez działalność pastoralną i oświatową. Zakładały szkoły, w których troszczyły się o rozwój religijny i moralny dzieci i młodzieży. Siostry opiekowały się także chorymi, wspierając ich w cierpieniu oraz towarzysząc im w godzinie śmierci. Matka Kolumba zmarła 18 marca 1887 r. Jej proces beatyfikacyjny na poziomie rzymskim zaowocował już dekretem o heroiczności cnót i jest w fazie końcowej.

Ks. Wojciech Kania