Ponad 200 kapłanów i kilka tysięcy mieszkańców Płońska pożegnało 2 września br. długoletniego proboszcza parafii św. Michała w Płońsku - ks. prał. Tadeusza Goleniewskiego. Uroczystościom żałobnym przewodniczył biskup płocki prof. Stanisław Wielgus.

"Żegnamy człowieka, który zawsze trwał przy Chrystusie i nigdy nie zdradził swego Mistrza" - powiedział, rozpoczynając Eucharystię Ksiądz Biskup. Podczas Mszy św. homilię wygłosił ks. kan. Józef Śliwka - kolega kursowy i przyjaciel zmarłego. W kazaniu przypomniał przebieg służby kapłańskiej śp. ks. T. Goleniewskiego, który przeżył w kapłaństwie 46 lat. "Wyświęcono nas trochę wcześniej z racji jubileuszu ówczesnego biskupa płockiego Tadeusza Pawła Zakrzewskiego. Stąd nazywano nas kapłanami jubileuszowymi" - przypomniał ks. J. Śliwka. Kaznodzieja przypomniał aktywną pracę duszpasterską i administracyjną Kapłana na placówkach w Płocku-Trzepowie, w Krasnosielcu oraz w Płońsku. "Ks. Tadeusz był doskonałym administratorem, posiadającym świetny zmysł organizacyjny, stąd w każdej parafii pozostawiał po sobie wiele dzieł, świadczących o jego dbałości o rozwój Kościoła" - mówił ks. J. Śliwka. Przywołując osobiste wspomnienia, Kaznodzieja podkreślił, że Zmarły był człowiekiem o wielkiej delikatności i wrażliwości. "Nigdy nie słyszałem, żeby kiedykolwiek podniósł głos, czy zbyt ostro się wyraził. Traktował ludzi w sposób nadzwyczaj delikatny" - stwierdził ks. Józef Śliwka.

Pod koniec Eucharystii Zmarłego pożegnał dziekan płoński ks. kan. Mirosław Tabaka, przedstawiciel kapelanów więziennych, a także reprezentanci miejscowych władz. Po Eucharystii zaś ciało Zmarłego odprowadzono na miejscowy cmentarz.

Ks. Tadeusz Goleniewski urodził się 10 czerwca 1930 r. we wsi Niździn w parafii Orszymowo (obecnie Mała Wieś). Rodzicami jego byli Jan i Stefania z d. Lewandowska. W wieku 6 lat rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Małej Wsi, którą z racji wybuchu wojny musiał przerwać po 3 latach. W latach okupacji uczył się po kryjomu, przeżył wysiedlenie do sąsiedniego Węgrzynowa oraz pracował jako robotnik fizyczny w cukrowni Mała Wieś. Po wojnie kontynuował przerwaną naukę. Od roku szkolnego 1945/46 uczęszczał do Gimnazjum im. S. Małachowskiego w Płocku. Po 3 latach nauki przeniósł się do Liceum im. św. Stanisława Kostki w Płocku, gdzie zdał tzw. "małą maturę". W roku szkolnym 1949/50 powrócił do "Małachowianki" i tam uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku, które ukończył po niespełna sześciu latach, otrzymując 11 lutego 1956 r. święcenia kapłańskie.

Ponieważ ówczesne prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie nie wyraziło zgody na mianowanie ks. Goleniewskiego wikariuszem parafii Strzegowo, został skierowany do tymczasowej pomocy do parafii Wyszogród, a następnie Blichowo. Pod koniec kwietnia 1956 r. władza diecezjalna oddelegowała go do parafii Węgra, aby wspomagał proboszcza połączonych parafii w Węgrze i w Pawłowie, gdzie następnie - 10 lipca 1956 r. - został wikariuszem. Po zaledwie roku, 15 czerwca 1957 r., otrzymał nominację na wikariusza parafii św. Bartłomieja w Płocku. Wiosną 1962 r., ówczesny administrator apostolski bp Jan Wosiński, mianował go referentem duszpasterstwa głuchoniemych i niewidomych w diecezji płockiej. 7 września 1962 r. został mianowany proboszczem parafii Płock-Trzepowo. Od 18 maja 1972 r., po zwolnieniu z obowiązków referenta duszpasterstwa głuchoniemych i niewidomych, pełnił funkcję referenta ds. organistowskich. W tym samym roku, 29 lipca, otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości (prałata).

Rok później, 10 sierpnia 1973 r., został mianowany proboszczem parafii Krasnosielc (obecnie diecezja łomżyńska). Z tej racji został zwolniony z obowiązków referenta ds. organistowskich. Spełniał natomiast inne funkcje: duszpasterza rodzin w rejonie pułtuskim oraz wizytatora nauki religii w dekanacie makowskim. W tym czasie podjął także studia zaoczne w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie 19 stycznia 1977 r. uzyskał tytuł magistra prawa kanonicznego. 29 października 1981 r. został mianowany proboszczem parafii św. Michała Archanioła w

Płońsku oraz dziekanem dekanatu płońskiego i rejonu płońskiego. Funkcje dziekańskie przestał pełnić w 1987 r.

17 stycznia 1990 r., gdy w wyniku przemian ustrojowych pojawiła się możliwość prowadzenia duszpasterstwa więźniów, został mianowany kapelanem w Areszcie Śledczym w Płońsku. 16 sierpnia 1990 r. został ponownie dziekanem płońskim. Funkcję tę sprawował do 19 sierpnia 1998 r. Zmarł 30 sierpnia 2002 r.