Cudowny wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy z sanktuarium w Jaworznie Osiedlu Stałym ukoronował 14 czerwca 1999 r. Ojciec Święty Jan Paweł II podczas niezapomnianego spotkania w stolicy diecezji. Przez ponad 28 lat mieszkańcy tej części Jaworzna nie mieli kościoła, gdyż według założeń ówczesnych władz, miało to być osiedle ateistyczne. Budowę świątyni, dziś sanktuarium maryjnego, rozpoczęto w 1983 r. W parafii kult Matki Bożej szerzył się od samego początku jej istnienia. Wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy jest kopią obrazu znajdującego się w kościele św. Alfonsa w Rzymie. W każdą sobotę w sanktuarium odprawiane jest nabożeństwo różańcowe, a od 1993 r. - od maja do października każdego 13. dnia miesiąca - nabożeństwo fatimskie. Proboszcz parafii, kustosz jaworznickiego sanktuarium, ks. kan. Józef Lenda, podkreśla, że po koronacji papieskimi diademami znacznie ożywił się kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Kaplicę z Cudownym Wizerunkiem nawiedzają już nie tylko mieszkańcy miasta, ale i pielgrzymi z różnych miejsc w naszym kraju. Obraz można nawiedzać o każdej porze dnia. Główny odpust w parafii odbywa się 27 czerwca.

Sanktuarium Matki Bożej Skałkowej w Podzamczu erygowane zostało 20 maja br.

Miejsce to od 300 lat wpisuje się w historię ludzi tej ziemi i ich wiary. Zachwyca swoją tajemniczością i przedziwną historią. Maryjny kult rozszerzyli dziedzice zamku, lud okolicznych miejscowości i kupcy na szlaku północ-południe. To oni, wioząc płody rolne na Śląsk, a z powrotem węgiel, zatrzymywali się tu na modlitwę i odpoczynek. Zapiski historyczne sięgają XVIII w., kiedy zauważono pojawiającą się postać Matki Bożej z Dzieciątkiem na skale. 14 października 1818 r. na polecenie biskupa powołana komisja badała przedziwne zjawisko. Tymczasem coraz więcej ludzi gromadziło się przy Matce Bożej. Bywało, że ich liczba sięgała nawet 2 tys. Pielgrzymi podążający tędy do Częstochowy rozgłaszali wiadomości z Podzamcza. W 1862 r. dziedzic Podzamcza Ludwik Kozłowski ufundował obraz Matki Bożej Częstochowskiej i umieścił go na skale. To jeszcze bardziej przyczyniło się do rozszerzenia kultu, który nieprzerwanie trwa przez pokolenia. Tu modlono się o wyzwolenie Ojczyzny z zaborów, tu przychodzono w procesjach błagalnych o uratowanie z epidemii tyfusu i innych chorób, tutaj też, według przekazu mieszkańców, chorzy odzyskiwali zdrowie. Na Wielki Jubileusz 2000-lecia Odkupienia jako wotum wdzięczności za Papieża Polaka staraniem kustosza ks. kan. Józefa Podkowy wybudowano kaplicę przyskalną.

Początki duszpasterstwa w parafii Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej sięgają 1982 r. Od tego też czasu w tej części Sosnowca zaznaczył się kult maryjny. Z pewnością stało się to za przyczyną figury Fatimskiej Pani, sprowadzonej z Rzymu. W roku 1995 z okazji nawiedzenia diecezji sosnowieckiej przez pielgrzymującą figurę Matki Bożej Fatimskiej Ordynariusz sosnowiecki, bp Adam Śmigielski SDB, ogłosił kościół w Zagórzu sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej. 2 lata później proboszcz wspólnoty, kustosz sanktuarium, ks. kan. Zygmunt Wróbel sprowadził z Fatimy 130-centymetrową figurę Matki Fatimskiej, wykonaną z drzewa cedrowego. 13 maja 1998 r. bp Adam Śmigielski oraz bp Antoni Długosz ozdobiłkoroną figurę Maryi. Nabożeństwa ku czci Matki Fatimskiej odbywają się zgodnie z tradycją tego kultu, od 13 maja do 13 października, w godz. od 18 do 24. Tradycją stały się spotkania duszpasterstwa ludzi pracy, odbywające się w sanktuarium 11 listopada oraz przy okazji innych uroczystości.

Kolejne sanktuarium maryjne znajduje się przy trasie szybkiego ruchu z Warszawy do Katowic. Zabytkowy kościół w Wojkowicach Kościelnych 27 czerwca 1987 r. został wyniesiony do godności sanktuarium przez metropolitę częstochowskiego, abp. Stanisława Nowaka. Cześć Matce Bożej w tutejszej świątyni oddawana jest już od kilku stuleci. Z 1665 r. pochodzą liczne wota, które są dowodem wyjątkowego nabożeństwa parafian do Matki Bożej. Najcenniejszym zabytkiem w świątyni jest łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z połowy XV w. Kult Matki Bożej oraz położenie świątyni w pobliżu trasy szybkiego ruchu sprawiły, że sanktuarium otrzymało nazwę sanktuarium Matki Bożej Dobrej Drogi. Nabożeństwo do Matki Bożej ma nie tylko lokalny charakter. W pamiątkowej księdze pielgrzymów znajdują się wpisy wiernych z innych krajów, a nawet kontynentów. Chętnie zaglądają tu również polscy pielgrzymi podróżujący na Jasną Górę, do Rzymu czy Lwowa. Świadczy o tym wiele pamiątkowych wpisów. Odpust przypada 31 maja. Wówczas do sanktuarium przybywają kierowcy z różnych stron naszej diecezji, prosząc Matkę Bożą Dobrej Drogi o błogosławieństwo i opiekę.

Fot. Marcin Raczyński