Rocznica Zmartwychwstania Polski i pieśń „My, Pierwsza Brygada”. Ta pieśń, z rysem tragicznym, stała się pieśnią zwycięską. Po latach, w Lesie Katyńskim, wśród pomordowanych przez NKWD polskich oficerów znaleziono ciało współautora „Pierwszej Brygady” - Andrzeja Hałacińskiego, a przy nim - jego ostatnie wiersze.
Polskie pieśni niepodległe… 18 września przybyła na Jasną Górę do Matki Bożej pielgrzymka rodaków z dalekiego Baru, z parafii św. Anny - wspaniały chór pod przewodem proboszcza ks. Jana Ślepowrońskiego. Apel Jasnogórski. Msza św. dziękczynna. Na pożegnanie w Sali Rycerskiej rodacy zaśpiewali pełną mocy „Pieśń Konfederatów Barskich”. Byłem szczęśliwy, że mogłem zaśpiewać wraz z nimi. Pozdrawiam Was, Kochani! To spotkanie z rodakami z Ziemi Jagiellonów zawdzięczam Pani Wandzie Kraśniewskiej, prezesującej Warszawskiemu Chórowi „Polonia” im. Ignacego Paderewskiego. „Polonia” to ogniwo łączące Macierz z Kresami.
26 września w pomorskim Wąbrzeźnie poprowadziłem spotkanie z poezją i wspólnym śpiewem patriotycznym. Spotkanie było wpisane w uroczystości dedykowane wielkiemu patriocie Wąbrzeźna śp. Pawłowi Bączyńskiemu, naczelnikowi „Sokoła”, bohaterowi wojen o Polskę niepodległą.
Rocznica Zmartwychwstania Polski w 1918 r. Jakie słowa przywołać dzisiaj, gdy trwają zmagania o Polskę - godną i suwerenną? Peerelowski system zniewolenia narodu opierał się na dwóch filarach: zbrodni i kłamstwa. Filar zbrodni wykruszył się. Filar kłamstwa, umocniony przy Okrągłym Stole i w Magdalence, nadal ma się dobrze. Jego trwanie przyczynia się do rozkładu moralnego społeczeństwa, uniemożliwia budowę państwa praworządnego i suwerennego.
Przypominam słowa Norwida:

„Do tych, co mają tak za tak - nie za nie -
Bez światło-cienia…

Zburzmy filar kłamstwa.

1 października w Stoczni Gdańskiej - kolebce Solidarności, na wiecu rodaków, premier Jarosław Kaczyński w obecności bohaterów Solidarności: Anny Walentynowicz, Andrzeja Gwiazdy i niezłomnego kapłana - ks. prał. Henryka Jankowskiego powiedział: „… wzywam wszystkich uczciwych ludzi, by nie bali się prawdy, wzywam cały polski naród do wielkiego wysiłku, który jest potrzebny dla naszego zwycięstwa”. Na naszym patriotycznym spotkaniu w Wąbrzeźnie uczennica Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II - Alicja Szwulińska w legionowej szarej maciejówce zadawała obecnym pytania „Katechizmu polskiego dziecka” Władysława Bełzy i mówiła sercem i duszą wiersz Marii Czerkawskiej, z przedwojennego „Płomyka”:

„Wszyscy jesteśmy żołnierzami Polski,
Białego orła każdy w sercu ma,
Wszyscy jesteśmy stróżami jej granic -
I ty, i ja.
I taką będzie, jaką ją stworzymy
Wysiłkiem woli, rąk, myśli i dusz:
Biedną i słabą lub wielką i mocną,
Idącą śmiało w blask przyszłości zórz.
I nie los będzie winien, lecz my sami,
Jeżeli niemoc przeżre ją jak rdza,
Bo ona nami, a my nią jesteśmy -
I ty, i ja!”.

Na legionowym rysunku z 1917 r. patrzy na nas „Starszy żołnierz Makarewicz” - chłopiec, dziecko. W jego oczach jest - POLSKA.

My, Pierwsza Brygada

1917 r.

Słowa: Tadeusz Biernacki i Andrzej Hałaciński

Legiony to żonierska nuta,
Legiony to straceńców los,
Legiony to rycerska buta,
Legiony to ofiarny stos!

O, ileż mąk, ile cierpienia,
O, ile krwi, wylanych łez,
Pomimo to nie ma zwątpienia,
Dodawał sił wędrówki kres.

Mówili, żeśmy stumanieni,
Nie wierząc w to, że chcieć to móc,
Lecz trwaliśmy osamotnieni,
A z nami był nasz drogi Wódz.

Nie chcemy dziś od was uznania,
Ni waszych łez, ni waszych słów,
Skończyły się dni kołatania
Do pustych serc, do ciemnych głów.