Papież wobec monoteletów

Marcin I pragnął wyraźnie określić stanowisko Kościoła rzymskiego wobec monoteletów, którzy utrzymywali, że Jezus posiadał tylko jedną wolę Bożą, a nie miał woli ludzkiej. Zwołał więc synod, w którym wzięło udział 105 biskupów łacińskich i 30 wschodnich. W 20 anatemach potępiono uroczyście błędy monoteletów. Dokumenty synodu zostały rozesłane do wszystkich biskupów i całego duchowieństwa chrześcijańskiego, a także do cesarza Konstantyna II.

Aresztowanie

W odpowiedzi w 650 r. cesarz rozkazał egzarsze Olimpiuszowi aresztowanie papieża. Egzarcha zbuntował się przeciw cesarzowi i ratował się ucieczką na Sycylię. Nowy egzarcha Teodor Kalliopas aresztował papieża 17 czerwca 653 r. i w bardzo ciężkiej i upokarzającej podróży zawiódł go na Naksos, gdzie chory spędził w nędzy cały rok. Następnie został wywieziony do Konstantynopola, gdzie stanął przed sądem.

Wyrok

Sąd cesarski skazał papieża na „degradację” ze wszystkich święceń. Skazany na śmierć, został publicznie odarty z szat pontyfikalnych, zakuty w kajdany i poprowadzony przez miasto na miejsce kaźni. Za wstawiennictwem patriarchy Konstantynopola karę śmierci zamieniono Marcinowi I na dożywotnie zesłanie do Chersonezu na Krym, gdzie z powodu nieludzkich warunków zmarł z biedy i udręczenia 13 kwietnia 655 r. Marcin I napisał list, w którym skarży się, że nie ma nawet kawałka chleba, ale się modli, by na Stolicy Apostolskiej nie znalazł się heretyk monoteleta, narzucony przez cesarza. Marcina I pochowano w miejscowym kościele

pw. Najświętszej Maryi Panny.