Ważny problem estetyczny stanowi kolor zębów. Jest on uwarunkowany genetycznie, choć zmienia się także pod wpływem różnych czynników. W przypadku zębów z żywą miazgą zmiany te wynikają np. z wrodzonych wad szkliwa, urazów zęba lub są następstwem przyjmowania pewnych leków w okresie kształtowania się zębów lub przebytych w tym okresie chorób. W przypadku zębów z martwą miazgą zmiany mogą być spowodowane przez zgorzel miazgi, leki stosowane w trakcie leczenia endodontycznego (kanałowego) lub przez materiały wypełniające kanał korzeniowy w tymże leczeniu. Do przebarwień zębów przyczyniają się także: kawa, mocna herbata, czerwone wino, kolorowe gazowane napoje, nikotyna, antybiotyki, jak również proces starzenia się organizmu.
Metody rozjaśniania zębów dzielimy na zewnętrzne i wewnętrzne. Jedną z metod zewnętrznych jest wybielanie zębów za pomocą specjalnych preparatów w postaci żeli, mających właściwości utleniające tkanki zęba. Metoda ta może być wykonywana przez pacjenta, ale w porozumieniu i pod kontrolą lekarza (ze względu na możliwość nieodwracalnego uszkodzenia szkliwa). Polega ona na stosowaniu zaleconych przez lekarza stomatologa preparatów na uprzednio przygotowanych przez technika stomatologicznego indywidualnych szynach nakładowych. Inną metodą wykonywaną od niedawna w gabinetach stomatologicznych jest wybielanie zębów za pomocą specjalnych lamp. W metodach wewnętrznych wykorzystujemy preparaty zakładane do komory zęba przez lekarza stomatologa na określony czas i dotyczą one zębów z martwą miazgą.
Pamiętajmy, że wybielanie zębów jest bezpieczne tylko pod kontrolą lekarza. Samodzielne próby wybielania zębów najczęściej kończą się trwałymi uszkodzeniami tkanek zęba, głównie szkliwa.