W latach 1935-1938 płk. dypl. Stanisław Maczek, późniejszy generał i twórca oraz dowódca legendarnej dywizji, pełnił służbę w Częstochowie na stanowisku dowódcy 7. Dywizji Piechoty.

O. Eustachy Rakoczy, jasnogórski kapelan żołnierzy niepodległościowych nazwał gen. Maczka żołnierzem niepokonanym, którego losy odzwierciedlają historię Polski i obrazują niedolę, jakiej doświadczyli Polacy. Wspomniał o życiu pod zaborami, udziale w I wojnie światowej w szeregach obcej armii, dramacie września 1939 r., formowaniu polskich jednostek w Europie Zachodniej. Mówił o najboleśniejszy i największym rozczarowaniu Generała, czyli brak możliwości powrotu do Polski i niełatwej egzystencji w nowej ojczyźnie - Szkocji.

Paulin podkreślił, że prawdę o tym bohaterze wyrażają najpiękniej jego słowa, że "żołnierz polski walczy o wolność wszystkich, ale umiera tylko dla Polski".

Gen. Maczek był wielkim bohaterem, przez wiele lat nieznanym - przypomniał ks. Sławomir Klim honorowy kapelan Federacji Organizacji Polskich Pancerniaków z Holandii. - Od takich osób jak gen. Maczek można się uczyć nie tylko strategii wojskowej, ale też podejścia do drugiego człowieka, humanizmu, którym się cechował - podkreślił.

Po Mszy św. w Sali Rycerskiej odznaczono weteranów 1. Dywizji Pancernej medalami „Milito Pro Christo”, czyli „Walczę dla Chrystusa”. To odznaczenie kościelne Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego przyznawane od 2001r. dla osób, które dają świadectwo najwyższym wartościom oraz wytrwale służą Ojczyźnie. Medale przyznano czterem weteranom, dziś w jasnogórskich uroczystościach uczestniczyło dwóch z nich: płk w stanie spoczynku Eugeniusz Praczuk i płk w stanie spoczynku Janusz Głuchowski.

Za aktywne działania w upowszechnianiu czynu orężnego i pielęgnowanie tradycji Dywizji gen.Maczka Jasna Góra wyróżniona została „Odznaką Honorową 80-lecia 1. Polskiej Dywizji Pancernej” z numerem „0” przyznaną przez Federację Organizacji Polskich Pancerniaków.

Wśród odznaczonych znalazła się też częstochowianka Małgorzata Kaczyńska, córka Wacława Musiała - łącznościowca gen. Maczka. - To dla mnie wielki zaszczyt i wzruszający moment. Wyrastałam na legendzie generała Maczka i 1. Dywizji oraz wartościach, które oni uosabiali: patriotyzm, oddanie Ojczyźnie - powiedziała córka żołnierza gen. Maczka.

W Kaplicy Pamięci Narodu odbyła się ceremonia złożenia urny z ziemią z cmentarzy wojennych 1. Polskiej Dywizji Pancernej.

Wśród jasnogórskich wotów znajduje się także znaczek pamiątkowy złożony przez żołnierza 1. Dywizji Pancernej plutonowego Mieczysława Chlebowicza w 1976 r.

Organizatorami uroczystości były Federacja Organizacji Polskich Pancerniaków (FOPP) oraz Urząd ds. Kombatantów i

Osób Represjonowanych.

Dalsza część uroczystości odbyła się w Alei Najświętszej Maryi Panny, gdzie na budynku, w którym stacjonowało dowództwo 7. Dywizji Piechoty wmurowano tablicę przypominającą lata służby Stanisława Maczka w Częstochowie.

Polska 1. Dywizja Pancerna pod dowództwem gen. Stanisława Maczka powstała 25 lutego 1942 roku była najsłynniejszą polską jednostką pancerną z okresu II wojny światowej. Wywodziła się z 10. Brygady Kawalerii, która z kolei była pierwszą zmotoryzowaną wielką jednostką w dziejach Wojska Polskiego. Broń pancerna po przez swe zadania na polu walki nawiązywała do husarii, dlatego w oznace rozpoznawczej 1. Dywizji Pancernej można zobaczyć szyszak i husarskie skrzydło.

W sierpniu 1944 r. 1. Dywizja Pancerna pod dowództwem gen. Maczka wzięła udział w bitwie pod Falaise. Była to pierwsza i zarazem największa bitwa „Czarnej Kawalerii” w kampanii 1944-1945. Zadecydowała ona o porażce Niemiec w Normandii i otworzyła aliantom drogę do Paryża. Zwycięski szlak bojowy dywizji wiódł następnie przez Belgię i Holandię, by 5 maja 1945 r. zakończyć się w niemieckim porcie wojennym w Wilhelmshaven.

W 1945 r. gen. Maczek został odznaczony Komandorią Krzyża Legii Honorowej, a później awansowany do stopnia generała dywizji; do demobilizacji dowodził polskimi oddziałami w Wielkiej Brytanii.

Po wojnie osiadł na stałe w Szkocji, a ponieważ nie przysługiwała mu emerytura, pracował m.in. jako barman. W 1946 r. pozbawiony został obywatelstwa polskiego, które zostało mu przywrócone w 1971 r. W 1990 r. otrzymał awans do stopnia generała broni, a w 1992 r. został kawalerem Orderu Orła Białego. Na wniosek mieszkańców Bredy nadano mu honorowe obywatelstwo Holandii.

Stanisław Maczek zmarł 11 grudnia 1994 r. w Edynburgu. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy polskich w Bredzie.