W myśl Statutu Konstytucyjnego ordynariusze poszczególnych diecezji powoływali, w latach 1930-1933, Diecezjalne (Archidiecezjalne) Instytuty Akcji Katolickiej (DIAK, AIAK), z wyjątkiem archidiecezji warszawskiej i diecezji śląskiej, gdzie funkcjonowały sekretariaty Akcji Katolickiej. W archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego, której część terytorium (d. archidiecezja w Lubaczowie) należy od 1992 r. do diecezji zamojsko-lubaczowskiej, arcybiskup Bolesław Twardowski powołał, w dniu 25 kwietnia 1931 r., Archidiecezjalny Instytut Akcji Katolickiej (AIAK) we Lwowie, zaś w diecezji lubelskiej, której cześć wchodzi dziś także w skład Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, bp Marian Leon Fulman erygował, dnia 6 lipca 1932 r., Diecezjalny Instytut Akcji Katolickiej (DIAK) w Lublinie. Jego wiceprezesem, a od 1935 r. prezesem, był Stanisław Starowieyski z Łaszczowa, beatyfikowany przez Papieża Jana Pawła II, w dniu 13 czerwca 1999 r. w Warszawie, w gronie 108 męczenników z okresu II wojny światowej. Warto tu dodać, że Akcja Katolicka w diecezji lubelskiej miała także swój własny Statut Akcji Katolickiej Diecezji Lubelskiej, opracowany w oparciu o Statut Konstytucyjny
Akcji Katolickiej w Polsce i zatwierdzony przez biskupa Fulmana, w dniu 6 lipca 1932 r. (zob. Wiadomości Diecezjalne Lubelskie, 1932, nr 7 s. 209-216).
Kierownictwo Instytutu Akcji Katolickiej mocno doceniało w działalności tej organizacji wagę słowa drukowanego. Widziało w nim bowiem rolę łącznika z kierownictwami i oddziałami Akcji w dekanatach i parafiach. W archidiecezji lwowskiej rolę takiego łącznika spełniała od 1931 r. Gazeta Niedzielna - tygodnik dla katolików świeckich, wydawany we Lwowie. Pismo to prezentowało na swoich łamach treści ideowe oraz metody organizacji i pracy Akcji Katolickiej. Informowało też jej członków o najważniejszych wydarzeniach w tej dziedzinie w archidiecezji i w kraju. Od 1935 r. ukazywał się we Lwowie Głos Akcji Katolickiej Archidiecezji Lwowskiej, redagowany przez ks. Andrzeja Gromadzkiego, sekretarza AIAK.
W Lublinie ukazywał się od 1933 r. okólnik Akcji Katolickiej Diecezji Lubelskiej pt. Ogniwo, wydawany przez ks. Zygmunta Surdackiego, dyrektora DIAK w Lublinie.
Diecezjalny Instytut Akcji Katolickiej wykonywał swoje funkcje przez odpowiednie komórki organizacyjne. Kierownictwo i nadzór nad Instytutem, podobnie jak i nad całą Akcją Katolicką w diecezji, pełnił ordynariusz. Miał on w Instytucie swego przedstawiciela w osobie diecezjalnego asystenta kościelnego, który czuwał nad tym, aby działalność Instytutu i całej Akcji Katolickiej w diecezji była zgodna z nauką Kościoła i dyrektywami biskupa. Przy Instytucie istniała Diecezjalna Rada Akcji Katolickiej, której głównym zadaniem, w myśl art. 16 Statutu Konstytucyjnego, było: "badanie potrzeb sprawy katolickiej w diecezji i omawianie zagadnień i zadań Akcji Katolickiej".
Diecezjalnemu (Archidiecezjalnemu) Instytutowi Akcji Katolickiej podlegały Parafialne Akcje Katolickie (PAK), które były najmniejszymi komórkami organizacyjnymi Akcji. PAK posiadała swój zarząd, do którego wchodzili: prezes, wybierany przez proboszcza i zatwierdzany na 3 lata przez DIAK (AIAK), wiceprezes i sekretarz, wybierani przez zarząd spośród jego członków oraz prezesi organizacji przyjętych do Akcji Katolickiej. Członkowie zarządu pełnili swoje funkcje przez 3 lata. Asystentem kościelnym PAK był proboszcz, względnie inny kapłan, mianowany przez ordynariusza (Statut Konstytucyjny Akcji Katolickiej, art. 19 i dołączony doń Regulamin Parafialnej Akcji Katolickiej). Celem PAK było kierowanie Akcją Katolicką w parafii, w porozumieniu z AIAK i w oparciu o zatwierdzony przez ten Instytut Regulamin.
Statut Konstytucyjny Akcji Katolickiej zakładał także tworzenie struktur pośrednich między DIAK (AIAK) i PAK, w postaci Dekanalnej Akcji
Katolickiej (DAK). W skład zarządu DAK wchodzili: prezes, zatwierdzony przez DIAK (AIAK), wiceprezes i sekretarz, wybierani spośród członków zarządu, prezesi PAK i przedstawiciele okręgów stowarzyszeń Akcji Katolickiej. Członkowie zarządu DAK pełnili swoje funkcje przez 3 lata. DAK posiadała również swego asystenta kościelnego, którym był dziekan, względnie inny kapłan, mianowany przez ordynariusza.
W struktury organizacyjne Akcji Katolickiej, oprócz instytutów (DIAK, PAK i DAK), wchodziły także, jako jej drugi człon, organizacje (stowarzyszenia). W pierwszej fazie organizowania Akcji Katolickiej (1930-1934) każdy ordynariusz mógł włączyć do Akcji Katolickiej każde zrzeszenie kościelne.
W archidiecezji lwowskiej abp Twardowski włączył, w latach 1931-1932, w poczet organizacji Akcji Katolickiej następujące zrzeszenia: Archidiecezjalną Ligę Katolicką, Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej męskiej i żeńskiej (SMP), Stowarzyszenie Młodzieży Akademickiej "Odrodzenie", Katolicki Związek Polek (KZP) i Związek Inteligencji Katolickiej (ZIK). W archidiecezji, w latach 1931-1934, powoływano PAK głównie w oparciu o trzy organizacje kościelne: Żywy Różaniec, Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej Męskiej i Żeńskiej i Ligi Katolickie. Najczęściej jednak Akcję Katolicką tworzono w oparciu o Żywy Różaniec, gdyż istniał on w większości parafii.
W diecezji lubelskiej bp Fulman włączył do Akcji Katolickiej następujące organizacje: Związek Młodzieży Polskiej, Związek Kobiet Katolickich, Towarzystwo Miłosierdzia Chrześcijańskiego, Związek Inteligencji Katolickiej, Stowarzyszenie Inteligencji Katolickiej, Stowarzyszenie Młodzieży Akademickiej "Odrodzenie" i Związek Mężczyzn Katolickich. Z Akcją Katolicką współpracowały tu także: III Zakon, Bractwo Różańca św., Stowarzyszenie Żywego Różańca, Apostolstwo Modlitwy i inne stowarzyszenia katolickie istniejące w parafiach. Statut Konstytucyjny (art. 20) gwarantował wprawdzie wszystkim tym organizacjom autonomię i możliwość swobodnego rozwoju swojej działalności pod kierownictwem swych władz i na podstawie własnych statutów, ale jednocześnie zobowiązywał je do wspólnych działań w Kościele i w środowisku społecznym, w ramach Akcji Katolickiej: "Zrzeszone w Dekanalnej i Parafialnej Akcji Katolickiej organizacje katolickie są obowiązane wychowywać swych członków do apostolstwa świeckiego, wypełniać zlecone im przez Akcję Katolicką zadania w zakresie tegoż apostolstwa i brać udział w pracach i manifestacjach katolickich, zarządzonych przez Akcję Katolicką".