A na prowincji to mówią, że nie ma co współczuć politykowi „z Krakowa”, bo ofiarą niedawnego samolotowego skandalu w Monachium stał się na własne życzenie. A tym bardziej „incydent monachijski” nie powinien stanowić powodu do wszczynania antyniemieckich fobii. Tylko w Polsce na polityków i innych przedstawicieli tzw. życia publicznego nader często patrzy się jak na przysłowiowe pępki świata. W Niemczech natomiast potraktowano pasażera surowo, bez oglądania się na fakt, że był czy jest bardziej lub mniej znanym politykiem.
Można się jedynie obawiać, by ów incydent - ochoczo podchwycony zwłaszcza przez tabloidy (nawiasem mówiąc, wydawane przez koncerny niemieckie) - nie przysłonił prawdziwych problemów w relacjach polsko-niemieckich. A te już od dłuższego czasu ogniskują się wokół Eriki Steinbach, szefowej Związku Wypędzonych (BdV) oraz wokół fundacji „Ucieczka, Wypędzenie, Pojednanie”, której zadaniem jest utworzenie tzw. Widocznego Znaku, czyli muzeum w Berlinie upamiętniającego Niemców wysiedlonych z Polski i innych krajów po II wojnie światowej.
W kontekście obu wydarzeń ciśnie się na usta cytat z Fredry: „Znaj proporcje, mocium panie!”.