- Aniu, jaki był najszczęśliwszy dzień w Twoim życiu?

- Dzień, w którym zostałam mamą!

- Jak postrzegasz macierzyństwo?

- Macierzyństwo to coś niesamowitego. Nie masz pojęcia, jak wspaniale jest urodzić dziecko, to jakiś cud zmieniający wszystko, ale to coś małego i bardzo żywego, wrzeszczącego jest nierozerwalnie moje, najukochańsze, najważniejsze...

- Pamiętasz, co zapisałaś w swej agendzie pod dniem 3 marca 1976 r.?

- Pamiętam dokładnie: „Godz. 21.30. Urodziła nam się córeczka. Jest cudna. Jestem najszczęśliwsza na świecie”. Urodziłam córkę - małego człowieczka. Będzie miała swoje potrzeby, swoje pomysły na życie, a ja będę chciała ją chronić od wszystkich zasadzek, jakie przyniesie jej życie. Już teraz się o nią boję i zarazem cieszę, bo będę zawsze przy niej.

- Wiem, że w czasie swoich tournée rozkładałaś w hotelowych pokojach na poduszce sukieneczki Natalki, wyobrażając sobie, że zasypiasz przy córeczce.

- Tęsknię za nią podczas wyjazdów, ona także coraz bardziej odczuwa moją nieobecność. Chciałabym z nią być częściej, ona również ze mną. Bardzo za mną tęskni i cierpimy obie.

- Co chciałabyś dziś powiedzieć swej córce Natalii?

- Córeńko moja najukochańsza... Wszyscy cieszyliśmy się bardzo Twoim przyjściem na świat. Jestem pewna, że co najmniej tak samo jak wtedy, gdy taka śliczna malutka kruszynka imieniem Natalia znalazła się już na zawsze z nami, będziemy cieszyć się Tobą przez całe życie. Niestety, nie zdążę przyjechać na Twoje święto do domku, ale na pewno serce moje będzie w tym dniu razem z Twoim serduszkiem. Ponieważ ja kocham Ciebie na całym świecie najbardziej, więc właśnie Tobie składam najpiękniejsze życzenia, żebyś urosła nam duża, wspaniała, żebyś zawsze była zdrowa, piękna i taka kochana jak teraz. Całuję Cię w Twój śliczny pyszczek i niedługo wrócę do Ciebie. Bardzo za Tobą tęsknię. Wysyłam Ci ślicznego kotka na karteczce. Nazwij go Puszek, patrz na niego czasami, a ile razy spojrzysz - myśl o mamusi. Ja już niedługo wrócę - zobaczysz jak to prędko będzie. Bądź grzeczna i nie gniewaj babci. Całuję Cię bez końca w Twój najpiękniejszy na świecie buziaczek. Mama. Pa, córeczko!

* Fragmenty autentycznych wywiadów z Artystką pochodzą z książki pt. „Anna Jantar”, autorstwa ks. prof. Andrzeja Witko, która ukazała się w krakowskim Wydawnictwie PETRUS.

Ks. Andrzej Witko, „Anna Jantar”, Kraków 2008. Wydawnictwo PETRUS, ul. Raciborska 13/31, 30-384 Kraków, wydawnictwo@wydawnictwopetrus.pl