W wywiadzie dla agencji Reutera dyplomata zwrócił uwagę, że „Kongo, które będzie [teraz] witać papieża, nie jest tym samym krajem, który spotkal św. Jan Paweł II podczas swojej wizyty 38 lat temu”. Zaznaczył, iż „ciągle toczą się tu wojny i trwają różne konflkty a (Franciszek) przyleci do Kinszasy, aby pocieszyć tych ludzi i uleczyć ich ciągle krwawiące rany”.

„To bardzo zasobne w bogactwa mineralne państwo afrykańskie, zamieszkane przez ponad 45 mln katolików, od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku naznaczone jest brakiem pokoju, wojnami, które spowodowały śmierć milionów mieszkańców (według niektórych źródeł co miesiąc ginie tam 45 tys. ludzi), co sprzyjało powstaniu wielu paramilitarnych grup, terroryzujących ludność” – tłumaczył arcybiskup.

Ze względu na owe liczne akty terroru odwołano wyjazd papieża do Gomy na wschodzie kraju, choć początkowo miasto to znalazło się w programie wizyty, Nuncjusz wskazał, że decyzję taką podjęto po wybuchu walk miedzy wojskami rządowymi a grupą rebeliantów M23. „Sytuacja tam wzywa do jakiegoś «pilnego działania moralnego» (moral emergency) i nie można tego dłużej ignorować. W historii tego kraju Kościół zawsze odgrywał dużą rolę w budowaniu i umacnianiu demokracji, gdyż często stawał się on rzecznikiem w sprawach najważniejszych dla tych ludzi” – przypomniał dyplomata papieski.

Według statystyk watykańskich 9na koniec 2021) licząca niemal 52,3 mln wiernych społeczność katolicka w DRKonga stanowi prawie równo połowę ponad 105 mln jego mieszkańców. Kościół dzieli się tam na 48 jednostek terytorialnych, w tym 6 metropolii, 1637 parafii, prawie 8,7 tys. innych ośrodków duszpasterkich. We wszystkich tych jednostkach posługuje 62 biskupów, ok. 6,2 tys. kapłanów diecezjalnych i zakonnych, ponad 10,5 tys. sióstr i ponad 1,3 tys. braci zakonnych oraz prawie 76,8 tys. katechistów. Do kapłaństwa przygotowuje się przeszło 4,1 tys. seminarzystów.

Kościół katolicki w tym największym państwie Czarnej Afryki (ponad 2,3 mln km kw.) prowadzi ponad 13,1 tys. przedszkoli i niższych szkół podstawowych, do których uczęszcza 5,6 mln uczniów, ponad 5,4 tys. szkół średnich z ok. 1,8 mln uczniów oraz 126 szkół wyższych i uniwersytetów, w których kształci się przeszło 100 tys. studentów. Rozbudowana jest również katolicka służba zdrowia i opieka społeczna: 395 szpitali, 1670 przychodni, 28 leprozoriów, 96 domów dla osób starszych, niepełnosprawnych i nieletnich, 212 sierocińców, 82 poradnie rodzinne i 163 ośrodki specjalne oświatowe i reedukacji społecznej.

Abp Ettore Balestrero urodził się 21 grudnia 1966 w Genui. Święcenia kapłańskie przyjął 18 września 1993 jako kapłan diecezji rzymskiej. Jest specjalistą w zakresie prawa kanonicznego od 1 lipca 1966 pozostaje w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Po kilku latach pracy w watykańskich placówkach dyplomatycznych w Korei Południowej (i Mongolii) i Niderlandach rozpoczął posługę w Sekcji ds. Stosunków z Państwami Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej i 17 sierpnia 2003 został tam podsekretarzem.

22 lutego 2013, na kilka dni przed swym ustąpieniem z urzędu, Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim i arcybiskupem tytularnym. Sakry udzielił mu 27 kwietnia tegoż roku ówczesny sekretarz stanu kard. Angelo Sodano. 6 lipca 2018 Franciszek przeniósł go na podobną placówkę do Konga-Kinszasy, ale początkowo jako jej administratora ze względu na napiętą sytuację społeczno-polityczną w tym kraju. Pełnoprawnym nuncjuszem abp Balestrero został dopiero 27 kwietnia następnego roku.