Wtorek, 14 marca 2023. Wielki Post

• Dn 3, 25.34-43 • Ps 25, 4-5.6-7bc.8-9 • Mt 18, 21-35

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, i tak dług oddać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: „Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: „Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: „Sługo niegodziwy, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swym współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

W dzisiejszej Ewangelii tematem centralnym jest przebaczenie i pojednanie, a wszystko, co jest wyrażone w przypowieści, brzmi przesadnie i dostojnie. Długi jednego i drugiego są nieporównywalne: jeden jest niezmierzony, a drugi wydaje się drobnostką. Surowość sługi względem swojego współsługi jest okrucieństwem. Poprzez tę historię możemy uświadomić sobie trochę bardziej niezmierzoną miłość Boga, który jest zawsze gotowy do przebaczenia. I chociaż Boże przebaczenie nie ma granic, jedyne ograniczenie darmowego miłosierdzia Bożego pochodzi od nas samych, z naszej niemożności przebaczenia drugiemu. Przebaczenie nie jest operacją matematyczną, Bóg jest tym, który oferuje nam przebaczenie, Jego oferta jest dożywotnia. Z drugiej strony jesteśmy my z naszymi zranieniami, historią, zatwardziałym sercem. Są ludzie, którzy mówią: „Wybaczam, ale nie zapominam!”. Przebaczenie może być procesem, ale ważne jest, czy ja dostrzegam, jak wiele Bóg przebacza mnie? Czy chcę doświadczyć łaski Jego miłosierdzia? Czy chcę otworzyć moje serce na łaskę przebaczania bliźniemu?

D.S.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!