- Naszym celem jest człowiek, którego nie ma w tej chwili w Wieczerniku! My jesteśmy posłani, aby wyjść do niego w takiej wielkiej kulturze bycia dla niego, skupienia się na nim, słuchania jego historii, jego języka, jego wartości i jego myślenia - mówił abp Grzegorz Ryś.

O wyjściu po za siebie - wyjściu z Wieczernika do misji mówił w swoim słowie skierowanym do uczestników liturgii metropolita łódzki. - Kościele Święty wyjdź z tego Wieczernika! Znamy się tutaj wszyscy po imieniu, fajnie nam tutaj, bo pamiętamy Jezusa, który był z nami w tym Wieczerniku. Jezus mówi: nie! Jezus nam posyła Ducha, który nas wyrzuca na zewnątrz i wyrzuca nas na zewnątrz w postawie miłości, słuchania, akceptacji i przyjęcia drugiego. To jest to odkrycie, że nasz cel jest po za nami! Naszym celem jest człowiek, którego nie ma w tej chwili w Wieczerniku! My jesteśmy posłani, aby wyjść do niego w takiej wielkiej kulturze bycia dla niego, skupienia się na nim, słuchania jego historii, jego języka, jego wartości i jego myślenia – podkreślił duchowny.

- W tym wychodzeniu przychodzi również moment głoszenia Chrystusa z naszej strony, ale to głoszenie jest sensowne tylko wtedy, kiedy wcześniej pokażemy temu człowiekowi, że nam na nim bardzo zależy! Zależy nam na człowieku, którego nie ma! – tłumaczył abp Ryś. Hierarcha zauważył, że - jest świat, o którym pierwsza myśl nasza jest taka – świat jest wrogi, świat jest przeciwny. Jezus nas posyła w taką rzeczywistość. Kościół jest dla misji. W Kościele musi być przyznane pierwszeństwo jego misji apostolskiej. Dlaczego? Dlatego, że wtedy, kiedy się koncentrujemy na misji, i kiedy ją podejmujemy, to ona przynosi nam w darze cały szereg wielkich rzeczy, na których nam też zależy. Skupienie się na misji nas nawraca - podkreślił duchowny.

Kończąc homilię, kaznodzieja tłumaczył - w Kościele pierwszeństwo jest dla misji, wtedy Kościół kwitnie, wtedy Kościół się nawraca - tak jak Apostołowie, wtedy Kościół się uświęca, Kościół się odnawia, Kościół się jednoczy, a to wszystko przychodzi z misją. To nie jest żaden przypadek, że wy na wasz jubileusz 75 -lecia parafii otrzymujecie ten tekst. Zamiast się skupiać na sobie, rozważać – co tu nam potrzeba na to 75-lecie parafii, odkryjcie to Słowo Jezusa, bo to czego wam potrzeba jest zawarte w tym zdaniu – idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu – zakończył.

Parafia pw. Matki Boskiej Dobrej Rady w Zgierzu została erygowana przez biskupa Michała Klepacza dnia 17 kwietnia 1948 r. Obecny kościół murowany z trzema nawami został wybudowany w latach Konstrukcja murowana – bezstylowa - wzniesiona z cegły ceramicznej oraz kamienia. Strop żelbetowy, kasetonowy, dach dwuspadowy konstrukcji drewnianej, pokryty blachą ocynkowaną zabezpieczoną farbami antykorozyjnymi. Świątynia konsekrowana 20 kwietnia 1980 roku przez bpa Józefa Rozwadowskiego. Kapitalny remont świątyni odbył się w latach 2009–2011.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz patronki parafii Matki Boskiej Dobrej Rady. W nawie bocznej usytuowano figurę Ojca Świętego Jana Pawła II poświęconą 1 V 1994 r. przez bpa Bohdana Bejze. Ołtarz boczny z prawej został poświęcony NMP Nieustającej Pomocy oraz postaciom: św. Jana Pawła II, bł. ks. Jerzego Popiełuszki, oraz bł. kard. Stefana Wyszyńskiego. Ołtarz boczny z lewej strony zawiera scenę Przemienienia Pańskiego na tle Zgierza. Na chórze znajduję się organy 24-głosowe zamontowane w kwietniu 1951 r. Na dzwonnicy wzniesionej obok świątyni zawieszono dzwony: Maksymilian, Maria i Szczepan – poświęcone 12 X 1975 r. przez bpa Bohdana Bejze.