Czwartek, 29 czerwca. Świętych Apostołów Piotra i P awła, uroczystość

• Dz 12, 1-11 • Ps 34, 2-3.4-5.6-7.8-9 • 2 Tm 4, 6-9.17-18 • Mt 16, 13-19

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków ». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie? » Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

W przeczytanym fragmencie Jezus przeprowadza pewien sondaż na temat samego siebie. Pyta także uczniów, za kogo oni Go uważają. Zatem Jezus spodziewał się innej odpowiedzi od tych, którzy znali Go bliżej, niż od ogółu. Tamci porównywali Jezusa do któregoś z wielkich proroków. W imieniu uczniów zaś odpowiedział Piotr: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Ta odpowiedź bardzo spodobała się Jezusowi, bo w niej przejawiała się mądrość pochodząca od samego Boga. Można było zauważyć, że Piotr jest wybrany nawet spośród apostołów, skoro Bóg Mu objawił prawdę, której nie jest w stanie ani odkryć, ani zrozumieć przeciętny umysł współczesnego mu Izraelity, bo pamiętamy, że słowa te padły jeszcze przed zmartwychwstaniem Jezusa, dzięki któremu objawiła się tajemnica boskości Jezusa. Zatem Jezus nie tylko pochwalił Piotra nazywając go błogosławionym, ale wyrzekł też bardzo mocne słowa: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Ten krótki dialog Jezusa z Piotrem pokazuje istotę problemu kontaktu Boga z człowiekiem. Otóż prawdy Boże może poznać tylko ten, komu Bóg sam zechce je objawić. Potem dopiero ten ktoś może dokonywać rzeczy wielkich. Piotr staje się opoką, czyli skałą, na której Chrystus buduje Kościół, a bramy piekielne zwyciężyć tego Kościoła nie mogą. W tym miejscu warto przypomnieć sobie, czym tak naprawdę jest Kościół, tym bardziej, że obecnie wielu utożsamia Kościół wyłącznie z ludźmi, którzy wchodzą w jego skład, lub z aktualną polityką społeczną niektórych hierarchów lub nawet niestety z grzechami niektórych kapłanów, uogólniając zaistniałe zło na wszystkich. Warto też tu wspomnieć, że sam Jezus wybrał dwunastu apostołów, a wśród nich Judasza, który Go zdradził. Jezus, będąc Synem Bożym, wcześniej wiedział o tym, a jednak go wybrał. Warto pamiętać też, ze Judasz to jeden z dwunastu, a pozostałych jedenastu pozostało Mu wiernych, choć niektórzy też, a wśród nich Piotr, mieli chwilowy czas załamania, gdy pojmano i ukrzyżowano Jezusa. Po prostu bali się konsekwencji przyznania do Niego, jak też może dziś niektórzy z ludzi nam współczesnych, a może też są wśród nas i tacy, którzy coś podobnego przeżyli. Może już wiele lat temu w socjalistycznej Polsce... Z Ewangelii św. Jana dowiadujemy się, że kiedy Jezus po swoim zmartwychwstaniu po raz trzeci ukazał się swoim uczniom, po śniadaniu nawiązał dialog z Piotrem, aż trzykrotnie pytając, czy Piotr Go miłuje, czy Go kocha. Po uzyskaniu pozytywnych odpowiedzi Jezus powiedział do Piotra: Paś baranki moje, paś owce moje, co było wypełnieniem obietnicy, o której czytaliśmy w dzisiejszej Ewangelii: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. Na podstawie tych słów Pisma Świętego można jasno powiedzieć, że nieformalnym zaczątkiem Kościoła była grupka dwunastu apostołów i Jezus – ich Nauczyciel i Mistrz, stojący na czele. Natomiast po ukrzyżowaniu, Jezus już nie jest obecny w sposób cielesny na tym świecie, ale jeszcze przed wniebowstąpieniem jasno określa Kościół, który zbuduje na opoce, czyli skale, którym ma być św. Piotr. Na tym stwierdzeniu Jezusa opiera się hierarchiczna struktura Kościoła, która przetrwała do dziś. Niektórzy, nie rozumiejąc tych słów, buntowali się i buntują przeciw prymatowi papieża i hierarchii w Kościele. Chcieliby demokracji na wzór wielu świeckich struktur władzy w różnych państwach tak, jakby Kościół zbudowany był ręką ludzką, a nie z woli Bożej z przekazanym, ściśle określonym depozytem władzy. To nie człowiek tworzy religię katolicką, ale sam Jezus, który z kolei przyszedł na świat, aby pełnić wolę Ojca i objawić ją ludziom, aby i oni mogli żyć razem z Nim w wiecznej szczęśliwości w niebie po zakończeniu ziemskiego życia, ziemskiego pielgrzymowania.

A.S.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!