Ważne dla Polaków słowa: „Pójdziemy wszędzie tam, gdzie biją polskie serca” wypowiedział przed dziesiątkami lat sługa Boży kard. August Hlond, założyciel Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. W związku z tym posłannictwem Towarzystwo Chrystusowe wraz z Siostrami Misjonarkami Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej już po raz 25. zorganizowało jasnogórską noc czuwania w intencji polskich emigrantów i ich duszpasterzy.

Polacy w drodze

Za Polaków przebywających na emigracji modliło się na Jasnej Górze w nocy z 12 na 13 listopada br. ok. 2 tys. pielgrzymów. Tej modlitwy w Domu Matki potrzebuje ogromna rzesza naszych rodaków. Poza granicami Polski, w 80 krajach świata, żyje bowiem ok. 20 mln ludzi z polskimi korzeniami, czyli 1/3 narodu. Na nocne czuwanie modlitewne przyjechały na Jasną Górę m.in. grupy rodaków z różnych miejscowości w Niemczech, jak: Kolonia, Bonn, Koblenz, Düsseldorf, Essen, Mülheim, Lüdenscheid, Niederrhein, Wuppertal, Wolsburg, Braunschweig, Buchum, Leverkusen, Duisburg-Oberhausen, Aachen, Göttingen.Przybyli przedstawiciele Polskich Misji Katolickich w Budapeszcie, Amsterdamie, Brukseli oraz chrystusowcy z Francji. Trud przybycia na Jasną Górę podjęli pielgrzymi z Białorusi i Ukrainy, a także z Anglii (Dunstable). Najliczniejsze polskie grupy pielgrzymkowe, zorganizowane przez Towarzystwo Chrystusowe i Misjonarki Chrystusa Króla, reprezentowały Pomorze Szczecińskie, Władysławowo, Tarnów, Warszawę, Poznań.
Licznie odpowiedzieli wszyscy zatroskani o los Polonii na zaproszenie ks. Tomasza Sielickiego, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego, który w swojej zachęcie do wspólnej modlitwy napisał: „Samoloty tzw. tanich linii lotniczych prawie w każdym rejsie łączącym Polskę z Europą są zapełnione. Polacy latają: do pracy, z pracy, na rodzinne uroczystości - chrzty, śluby, pogrzeby. Z perspektywy Wysp Brytyjskich, dokąd udało się najwięcej naszych rodaków, zauważa się pewną krystalizację wyborów: część wróciła do Polski, wielu decyduje się na związanie bytu swojej rodziny na czas bliżej nieokreślony z nowym krajem”. Ks. Sielicki zastanawia się: „Jakie rodziny i z kim będą zakładać za kilkanaście lat dzieci obecnych emigrantów? Czy można uniknąć szybkiego wynarodowienia?...”. To są bardzo poważne problemy, dotyczące życiowych wyborów. Dlatego potrzebna jest stała wspólna modlitwa, gromadzenie się w tym najświętszym dla Polaków miejscu, na Jasnej Górze, aby będąc razem fizycznie czy duchowo, szukać dobrej rady, siły do dalszego trwania w wierze ojców i mądrości na dalsze życie na obczyźnie.

Znak rozpoznawczy - Maryja

Jak wyjaśnił w Radiu Jasna Góra ks. Mariusz Sokołowski, chrystusowiec z Poznania, liczba Polaków na emigracji ciągle się zmienia, bo bywają emigranci czasowi, sezonowi, którzy wyjeżdżają tylko na jakiś czas do pracy i wracają. Sporo Polaków już na stałe zamieszkało poza granicami kraju, ale ciągle czują się Polakami, chcą modlić się, śpiewać po polsku, przeżywać święta w tradycji polskiej, uczestniczyć w polskich nabożeństwach. I dlatego na emigracji tak bardzo potrzebni są polscy kapłani i polskie siostry zakonne. - Kościół widzi w wyjazdach z jednej strony - wielką szansę rozwoju człowieka, który doskonali swoje umiejętności i polepsza byt materialny, ale z drugiej - wielkie niebezpieczeństwo wynikające z rozłąki z rodziną i z krajem, groźbę osłabienia wiary i wykorzenienia z tradycji, a także zagubienie tych ludzi, których z różnych powodów życie na obczyźnie przerasta - wyjaśnia ks. Sokołowski. „Na wychodźstwie polskie dusze giną” - wołał kard. August Hlond, prymas Polski. I właśnie - zdaniem organizatorów jasnogórskiego czuwania - ta wspólna modlitwa stanowi odpowiedź na przestrogę kard. Hlonda.
Inny chrystusowiec, ks. Robert Biel, powiedział dla Biura Prasowego Jasnej Góry, że dzisiejsza Polonia cierpi na wielki głód kapłana. - Sam byłem emigrantem przez pięć lat - wspomina - czekałem na polskiego księdza, żeby się wyspowiadać, żeby wysłuchać polskiej Mszy św., żeby porozmawiać o swoich problemach.
Ks. Biel zwraca uwagę na najważniejszy znak rozpoznawczy rodaków rozsianych po świecie - jest to ikona Matki Bożej Częstochowskiej. Kapłan dodaje, że nieraz zdarza się, iż Polaka poszkodowanego, który np. zemdlał, stracił przytomność czy uległ wypadkowi, a nie posiada żadnego dokumentu tożsamości, identyfikuje się na podstawie znalezionego przy nim obrazka z wizerunkiem Matki Bożej.

Razem w najważniejszym polskim domu

Jasnogórskie spotkanie rozpoczęło się w Sali o. Kordeckiego, gdzie miały miejsce koncerty: zespołu Księży Chrystusowców „Gaudeamus II” oraz zespołu Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla. Gwarno, radośnie, swojsko, a jednocześnie w klimacie międzynarodowym, wśród flag w różnych barwach, przebiegało to spotkanie. O polskich korzeniach przypominał obraz „Polonia”, od kilku lat eksponowany w jasnogórskiej Sali o. Kordeckiego. To dzieło Antoniego Tańskiego, powstałe w latach 1929-38, ilustrujące historię Polski. Autor pokazał plejadę sławnych Polaków, zgromadzonych wokół siedzącej Polonii, oraz sceny z tysiącletnich dziejów Polski. Okoliczność ta dała teraz Polonii świata szczególną okazję do zagłębienia się w korzeń polskości.
Wieczorem pielgrzymi udali się do Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej, gdzie powitał ich ks. Krzysztof Grzelak TChr - wikariusz generalny Towarzystwa Chrystusowego. Odczytał listy z pozdrowieniami, skierowane do jasnogórskich pielgrzymów przez abp. Józefa Kowalczyka - prymasa Polski oraz kard. Józefa Glempa - prymasa seniora, duchowego opiekuna polskiej emigracji. Słowa umacniające duszpasterzy polonijnych i siostry pracujące poza granicami Polski przesłał też abp Józef Michalik - przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Ważne przesłanie skierował w noc czuwania bp Wojciech Polak - nowy delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej.
Jasnogórskie skupienie rozpoczęło się modlitwą różańcową w intencji Polonii, prowadzoną przez nowicjuszy Towarzystwa Chrystusowego. Modlitwie Apelu Jasnogórskiego przewodniczył ks. Wiesław Wójcik TChr - dyrektor Instytutu Duszpasterstwa Emigracyjnego i moderator Ruchu Apostolatu Emigracyjnego. Mówił m.in.: - Odwiedzamy ten polski dom, w którym Ty, Matko, zawsze czekałaś i czekasz na swoje dzieci, zwłaszcza te żyjące poza krajem. Dzisiejsze odwiedziny to nasz obowiązek, ale i potrzeba serca, bo właśnie z potrzeby serca chcemy dziś podziękować za wiarę ojców (...). W tym najważniejszym dla nas domu chcemy wspominać z szacunkiem wszystkie pokolenia Polaków, które już przeminęły i w obcej spoczywają ziemi. (...) Ale przekazując nam wiarę, żyją w nas, w dzisiejszym pokoleniu Polaków tak licznie i szeroko rozsianych po całym globie.
Ks. Wójcik ogarnął modlitwą apelową współczesne polskie rodziny, w których nie ma ojców, matek, braci, sióstr, bo musieli wyjechać „za chlebem” na obcą ziemię, daleko od swojego domu. Wymienił bóle i tęsknoty 2, 5 mln Polaków szukających swojego miejsca na ziemi, stanowiących najmłodszą emigrację. Prosił Maryję o towarzyszenie Polakom przebywającym w drodze w różnych częściach świata, aby nie zagubili się na obczyźnie i wiernie trwali w wierze ojców.
Po Apelu rozpoczęła się modlitwa za emigrantów i ich duszpasterzy oraz o nowe powołania, którą prowadzili klerycy Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. Modlitewne przygotowanie do Eucharystii zorganizowały Siostry Misjonarki Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej.
O północy rozpoczęła się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Grzelaka TChr - wikariusza generalnego Towarzystwa Chrystusowego. Homilię wygłosił ks. Andrzej Zuziak TChr - prowincjał chrystusowców w Wielkiej Brytanii, Irlandii Północnej, RPA oraz Islandii. Mówił o grożącym emigrantom niebezpieczeństwie zagubienia najważniejszych wartości w czasie ich pogoni za szczęściem na obcej ziemi. Zestawił starą emigrację, która pielęgnowała swoje polskie, katolickie korzenie, z obecną emigracją, która jest narażona na wiele ataków liberalnego świata, godzącego w polską tożsamość i w podstawy życia religijnego ludzi wierzących. Życie pośród ludzi innego języka, innej kultury, innych obyczajów jest trudne, emigrantom grozi wyobcowanie, poczucie samotności. - Zwykle szczęście jest utożsamiane z posiadaniem, z gonitwą za tym, aby więcej mieć, lepiej żyć. A Bóg szczęście człowieka utożsamił z miłością - zauważył ks. Zuziak.
W programie nocnego czuwania było jeszcze nabożeństwo do Matki Bożej za rodziny żyjące na emigracji, nabożeństwo za Ojczyznę przez wstawiennictwo głównych patronów Polski, a nad ranem została odprawiona Droga Krzyżowa. Czuwanie w intencji Polonii było transmitowane na cały świat za pośrednictwem: Radia Maryja, Radia Jasna Góra, Telewizji Trwam oraz strony internetowej: www.chrystusowcy.pl/czuwanie.

Chrystusowcy dla Polonii

Papież Benedykt XVI podczas swojej pielgrzymki do Polski w maju 2006 r. powiedział: „Stoimy przed wielkim wyzwaniem, jakim jest duszpasterska troska o wiernych, którzy Polskę opuścili (…), gdy rodziny są przez to rozdzielone, gdy rwą się więzy społeczne, Kościół nie może być obojętny”.
Dlatego Instytut Duszpasterstwa Emigracyjnego w Poznaniu, od 78 lat troszczący się o to, aby żaden Polak nie zagubił się duchowo poza granicami Ojczyzny, gromadzi bazę danych polskojęzycznego duszpasterstwa w świecie i ułatwia wyjeżdżającym odnalezienie polskiego duszpasterza w różnych zakątkach świata. Odpowiednie informacje można znaleźć na stronie: www.ide.info.pl. Ruch Apostolatu Emigracyjnego, powstały 25 lat temu, zapoczątkował nocne czuwania na Jasnej Górze i nieustannie towarzyszy modlitwą oraz cierpieniem wszystkim podejmującym decyzję o opuszczeniu kraju.
Modlitwa w intencjach naszych rodaków przebywających na obczyźnie, zwłaszcza za rodziny polonijne, zanoszona jest w każdy pierwszy czwartek miesiąca w sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Ks. Wiesław Wójcik TChr przedstawia te intencje podczas Eucharystii transmitowanej przez Radio Maryja, Radio Rodzina i TV Trwam. Polacy w wielu zakątkach świata łączą się w ten sposób z Ojczyzną i dziękują Towarzystwu Chrystusowemu za nieustanną opiekę duchową.

* * *

Modlitwa w intencji polonii

Panie Jezu, Pasterzu dusz, który przyszedłeś szukać i zbawiać wszystkich zaginionych, zlituj się nad braćmi naszymi za granicą. Daj im odczuć głód słowa Bożego oraz pragnienie życia w Tobie; i oni bowiem są Twoim ludem, i niech Twoimi zostaną na wieki. Pozwól nam pójść do nich, rozbudzić w nich wiarę ojców i prowadzić z wszystkich krańców ziemi do Domu Ojca. Spraw też, Panie, by braciom naszym za granicą nie zabrakło dobrych pasterzy, gotowych nieustannie szukać zaginionych owiec. Tym zaś, którzy już są stróżami Twej Owczarni, daj siłę, aby znosić „ciężar dnia i spiekoty”. Matko Jezusa, Królowo Polonii Zagranicznej, i wszyscy Święci, Polski Patronowie, wstawiajcie się przed Panem za nami i za braćmi naszymi. Amen.