Na ruinach dawnej fary, kościoła św. Michała Archanioła w Wieluniu, zniszczonego podczas niemieckiego bombardowania, 1 września pod przewodnictwem biskupa pomocniczego archidiecezji częstochowskiej Andrzeja Przybylskiego została odprawiona Msza św.
Przed Eucharystią bp Przybylski, który był również obecny na uroczystościach o godz. 4.40, podzielił się krótką refleksją. – Ta godzina to jest przełamanie nocy i dnia. Zawsze kiedy zaczynają wyć syreny, kiedy możemy sobie uświadomić, że to się działo o tej godzinie, napawa dreszczem. Wieluń jest symbolem okrucieństwa II wojny światowej. Tutaj spadły bomby na bezbronnych ludzi. My chcemy o tym pamiętać nie po to, aby rozdrapywać rany, ale żeby je leczyć i z tych ran uczyć się, jak żyć i budować pokój – powiedział hierarcha.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Na wstępie
![](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1693597521.jpg)
Karol Porwich
Liturgia o godz. 11 zgromadziła władze państwowe i samorządowe wszystkich szczebli, przedstawicieli parlamentu i administracji rządowej, służb mundurowych, kombatantów i weteranów, liczne poczty sztandarowe, przedstawicieli Bractwa Kalwaryjskiego z Praszki oraz mieszkańców Wielunia i okolic. Z wysokości polowego ołtarza wszystkich przywitał ks. Adam Sołtysiak, proboszcz parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Wieluniu, który powiedział: – Wieluń stał się symbolem terroru wojennego, okrucieństwa, złamania zasad. Nasze dzisiejsze spotkanie jest gorąca modlitwą za ofiary września 1939 r., za żołnierzy, ludność cywilną i tych wszystkich, którzy nie zwątpili w Polskę.
Następnie głos zabrał ks. Jacek Zieliński, proboszcz parafii Nawiedzenia NMP w Wieluniu. – Nasze miasto doświadczyło ogromnej hekatomby; śpiące niewinne miasto zostało zbombardowane. Tragizm tego dnia odczuwamy po dzień dzisiejszy. Modlimy się o pokój dla naszej ojczyzny i całego świata. Dziękujemy rodzicom za to, że przekazują swoim dzieciom miłość do Pana Boga i ojczyzny, a młodym dziękujemy za zaangażowanie.
Reklama
Czuwać
![](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1693597474.jpg)
Karol Porwich
Na wstępie homilii bp Przybylski przypomniał, że duchowieństwo częstochowskiej diecezji było mocno zranione w czasie II wojny światowej, bo z tej ziemi największa liczba kapłanów została zamordowana i zamęczona przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Dachau. Następnie celebrans nawiązał do ewangelicznej przypowieści o dziesięciu pannach, które w Biblii ks. Jakuba Wujka zostały nazwane pannami mądrymi i głupimi.
– Przypowieść kończy się jakby morałem, poleceniem Jezusa: Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny. Mieszkańcy Wielunia spokojnie spali, bo niby skąd mogli wiedzieć, że o 4.40 nad ranem na ich domy, szpital, na ich ukochaną farę spadną bomby i zacznie się straszna wojna? Bo skąd mogli wiedzieć, że w chwili, kiedy przełamuje się noc i zaczyna się dzień, trzeba wstawać i czuwać? – tłumaczył hierarcha.
Reklama
Następnie zwrócił uwagę na naukę, jaka płynie z tragicznego doświadczenia wojny, która nie powinna ograniczać się tylko do rytualnego obchodzenia dnia napaści hitlerowskich Niemiec na Polskę. – Wcale nie chodzi o to, byśmy każdej nocy budzili się o świcie. Wystarczy ta jedna noc, kiedy wstajemy, żeby tu być o 4.40. Bogu chodzi o inne czuwanie, o czuwanie naszego sumienia, o osobiste czuwania naszego serca, o naszą wspólną czujność narodową: w mieście, ojczyźnie i w Kościele – podkreślił celebrans i wskazywał, że dzisiaj, w tym szczególnym symbolicznym miejscu, Bóg woła do naszej ojczyzny: Polsko, czy naprawdę jesteś czujna? Czy jesteś dzisiaj gotowa na to, by żadna straszna godzina i straszne zło nie zaskoczyło cię?
Reklama
Na ratunek
![](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1693597569.jpg)
Karol Porwich
Następnie bp Przybylski wyjaśnił, dlaczego w Biblii panny z przypowieści Jezusa zostały nazwane nieroztropnymi. – One dbały tylko o to, co zewnętrzne, bo wydawało się im, że jak będą miały bogate, złotem udekorowane lampy, to już to samo wystarczy. Ale czegoś istotnego im zabrakło – oliwy. Kiedy zabraknie energii, która daje światło, to nie będziemy mieli czegoś, co ma nas przygotować na ciemne noce, kiedy przyjdzie zło – zauważył hierarcha.
Kontynuując homilię, zwrócił uwagę, że Bóg jako Oblubieniec przychodzi do naszych nocy narodowych i osobistych, by nas ratować, dodawać nadziei i siły, byśmy nie stawali po stronie zła. Następnie przypomniał, że w świetle ewangelicznej przypowieści Jezusa o pannach, doświadczenie sprzed 84 lat powinno nas nauczyć, że najlepsze, najpiękniejsze lampy, najlepsze ludzkie środki, podobnie jak lampy w rękach tych kobiet, nic nie znaczą, jeżeli nie mają czegoś, co daje tylko Pan Bóg, czegoś co pochodzi tylko od Ducha Świętego.
Reklama
Przestroga
![](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1693597541.jpg)
Karol Porwich
Biskup Przybylski kończąc homilię, przytoczył wiersz Kazimierza Wierzyńskiego, napisany tuż przed wybuchem II wojny światowej, który wieńczy znaczące zawołanie: „Na ściany się wedrze/ Gęstą łuną, co wszystko z tych murów pościera/ Oprócz krwi zapisanej na waszej katedrze:/ Że tym się tylko żyje, za co się umiera”.
– Na ruinach tej fary, jak na katedrze z wiersza poety, są zapisane krople krwi. One nas pytają: Za co jesteśmy gotowi umrzeć? Bo tym się żyje, za co się umiera. Czy jesteśmy dzisiaj gotowi umrzeć za miłość, dobro, sprawiedliwość? Czy jesteśmy zdolni, by dzisiaj życie oddać za Boże prawo? – pytał celebrans i przywoływał znamienne postacie polskiej, heroicznej historii, które są naszą narodową oliwą: o. Maksymiliana Kolbego, rotmistrza Witolda Pileckiego i rodzinę Ulmów.
– Obyśmy w każdym momencie dziejów, wtedy, kiedy jest pokój i obfitujmy w dobrobyty, kiedy cieszymy się dobrem Najjaśniejszej Rzeczypospolitej, byli mądrzy jak te mądre panny, żebyśmy nie zgłupieli, żebyśmy nie uznali, że wystarczą nam bogate domy i ulice. Dlatego proszę dzisiaj na ruinach wieluńskiej fary o czujność, mądrość dla nas, by słowa Jana Kochanowskiego o tym, że Polak „przed i po szkodzie głupi”, nie stały się faktem – zakończył bp Przybylski.
Odpowiedzią wiernych były oklaski.
Reklama
Hołd
![](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1693597591.jpg)
Karol Porwich
Po Mszy św. bp Przybylski i delegacje złożyły kwiaty i wieńce pod tablicą upamiętniającą ofiary niemieckiego bombardowania. Następnie zgromadzeni udali się na Wieluńską Golgotę, gdzie Jan Książek, dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej, opowiedział o osobach zamordowanych w Wieluniu, a upamiętnionych tablicami na Wieluńskiej Golgocie. Tablic przybywa z każdym rokiem. Obecnie jest ich 157.
Uroczystościom towarzyszył chór Powiatowego Młodzieżowego Domu Kultury i Sportu w Wieluniu
Wczesnym rankiem o 4.40 1 września 1939 r. Niemcy przeprowadzili atak lotniczy na Wieluń. Na miasto spadło 380 bomb o łącznej wadze 46 ton. Zginęło od 1200 do ponad 2000 osób. Wieluń został prawie doszczętnie zniszczony.