Poniedziałek, 23 października. Św. Jana Kapistrana, prezbitera, wsp. dow.
• Rz 4, 20-25 • Łk 1, 68-69.70-71.72-73.74-75 • Łk 12, 13-21
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?» Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia». I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj”. Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?” Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem».
Skarby w niebie! Człowiek, zwracający się z prośbą do Jezusa, ukazuje swoje uznanie wobec Niego. Chce, aby właśnie On rozwiązał jego problem spadkowy z bratem. Jezus wykorzystuje tę sytuację, aby ukazać, co powinno być istotą i celem naszego życia. Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie (Mt 6, 19-23). Zastanów się nad tym, o jakie tu skarby chodzi. Jezus daje przestrogę wobec ludzkiej chciwości i jego zabezpieczeniu co do mienia. Człowiek z przypowieści swoje dobra chce źle używać, planuje poddać się lenistwu i wszelkim używkom, zapominając o tym, że ten urodzaj jego zbiorów jest darem Boga. Postawa, w której człowiek stawia sam siebie w centrum, myśląc tylko o sobie i swoim nagromadzonym mieniu, zasługuje na krytykę. Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie. I co wtedy? Co z Twoim majątkiem? Przecież go nie zabierzesz ze sobą do trumny. Źle wykorzystane bogactwo tej ziemi wcale nam nie zapewnia wiecznej radości w domu naszego Niebieskiego Ojca. Mamy być bogaci przed Bogiem w tym, co się Jemu podoba, co jest Jego wolą, a nie naszymi zachciankami. Każdy dzień w naszym życiu jest darem samego Boga i naszą szansą, abyśmy gromadzili nasze skarby w niebie. Może warto tu się zastanowić, ile to czasu poświęcam na gromadzenie sobie różnych skarbów tutaj na ziemi, a ile w niebie. Staraj się przeżywać każdy dzień w swoim życiu jako jedyny i niepowtarzalny, bo przecież on się już nigdy nie powtórzy, nie możesz go przeżyć drugi raz. Podziękuj Jezusowi za każde dokonane dobro w swoim życiu, za wszelkie dary i plony tej ziemi i owoce Twojej duszy.
Reklama
Z.L.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 JUŻ DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
