W swoim przemówieniu papież podkreślił, że wiara w zmartwychwstanie Pańskie jednoczy wszystkich chrześcijan. Zachęcił do uczenia się od tego miejsca przeżywania swego życia, udręk Kościołów i całego świata w świetle poranka wielkanocnego. „Każdą ranę, każde cierpienie, każdy ból wziął na swe ramiona Dobry Pasterz, który dał samego siebie i przez swoją ofiarę otworzył drogę do życia wiecznego. Jego otwarte rany są miejscem, z którego wypływa na świat strumień Jego miłosierdzia. Nie dajmy sobie ukraść podstawy naszej nadziei! Nie pozbawiajmy świata radosnej nowiny Zmartwychwstania! I nie bądźmy głusi na potężne wezwanie do jedności rozbrzmiewające z tego miejsca, w słowach Tego, który jako Zmartwychwstały nazywa wszystkich «swoimi braćmi» (por. Mt 28,10; J 20,17)” - stwierdził Franciszek.

Ojciec Święty zauważył, że właśnie w Bazylice Grobu Pańskiego uzmysławia szczególnie dramat podziału chrześcijan. Jednocześnie jednak droga przebyta w ciągu minionego półwiecza uświadamia, że „dzięki impulsowi Ducha Świętego stało się możliwe podjęcie naprawdę ważnych kroków na drodze ku jedności. Mamy świadomość, że pozostaje jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć tę pełnię komunii, która mogłaby się wyrazić także we wspólnym stole eucharystycznym, czego gorąco pragniemy. Jednakże różnice nie powinny nas przerażać i paraliżować naszej drogi. Musimy wierzyć, że tak jak został usunięty kamień z grobu, podobnie także mogą zostać usunięte wszelkie przeszkody, które jeszcze uniemożliwiają między nami pełną komunię” - podkreślił papież. Zachęcił do proszenia nawzajem o przebaczenie za grzechy popełnione wobec innych chrześcijan, odważnego krzewienia nowych relacji braterskich, pamiętania o powołaniu Kościoła do jedności. „W związku z tym, pragnę ponowić wyrażone już przez moich poprzedników życzenie utrzymywania dialogu ze wszystkimi naszymi braćmi i siostrami w Chrystusie, aby znaleźć sposób sprawowania posługi Biskupa Rzymu, która, zgodnie z jego misją, byłaby otwarta na nową sytuację i mogła być w aktualnym kontekście posługą miłości i komunii, uznawaną przez wszystkich (por. Jan Paweł II, Enc. Ut unum sint, 95-96)“ - stwierdził Franciszek.

Ojciec Święty podkreślił również znaczenie wspólnego wspierania się w wierze pośród prześladowań. „Kiedy chrześcijanie różnych wyznań wspólnie cierpią, jedni u boku drugich, i udzielają sobie nawzajem pomocy w braterskiej miłości, urzeczywistnia się ekumenizm cierpienia, ekumenizm krwi, posiadający szczególną skuteczność nie tylko ze względu na kontekst, w którym się dokonuje, ale także - z racji komunii świętych - dla całego Kościoła” - powiedział papież.

Na zakończenie Franciszek zaapelował: „Wasza Świątobliwość, drogi bracie, wszyscy drodzy bracia, odłóżmy na bok wahania, które odziedziczyliśmy z przeszłości i otwórzmy nasze serca na Ducha Świętego, Ducha miłości (por. Rz 5,5) i prawdy (por. J 16,13), aby podążać razem, spiesząc ku błogosławionemu dniowi naszej na nowo odkrytej pełnej jedności. W tej drodze czujemy się wspierani modlitwą, którą sam Jezus, w tym mieście, w przeddzień swojej męki, śmierci i zmartwychwstania wznosił do Ojca za swoich uczniów, którą niestrudzenie, z pokorą powtarzamy: «aby wszyscy stanowili jedno... aby świat uwierzył» (J 17,21)”.