Męczeństwo - dzisiaj? Tak. Przykład Pierwszych Męczenników Polski wzywa nas nie do męczeństwa krwi, ale do męczeństwa wiary poprzez wierność Ewangelii. 12 listopada w Międzyrzeczu odbyły się diecezjalne obchody Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa połączone z rozpoczęciem trzyletnich przygotowań do milenium męczeństwa Braci z Międzyrzecza.

Niech się weseli nasza Ojczyzna,

Bo dziś wydała swój pierwszy owoc

Wierności Bogu, Panu wszechświata

Zrodzony z męki wybranych ludzi.

Dzieje Pierwszych Męczenników Polski to "historia wiary pięciu ludzi, którzy rozpoczynali królowanie Jezusa w sercach ludzi na naszej polskiej ziemi" - mówił bp Edward Dajczak podczas nabożeństwa w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu rozpoczynającego diecezjalne uroczystości jubileuszowe. Benedykt i Jan przybyli do Polski w 1002 r. na prośbę cesarza Ottona III i księcia Bolesława Chrobrego, aby bronić Polski i cesarstwa przed zagrożeniem ze strony Wieletów. Mieli założyć pustelnię, przyjmować nowicjuszy do zakonu (jako pierwsi zgłosili się Mateusz i Izaak) i prowadzić pracę ewangelizacyjną wśród miejscowej ludności. Krystyn nie był zakonnikiem, pomagał w codziennych pracach w klasztorze. Erem w Pereum, z którego przybyli Benedykt i Jan, założony został przez św. Romualda. W zakonie tym do dziś żywa jest pamięć o męczeństwie współbraci, czego dowodem była obecność w Międzyrzeczu ojca generała Emanuela Bargelliniego wraz z dwoma braćmi z Zakonu Kamedułów z Włoch.

Administrator ks. Edmund Nowicki w roku 1945 uczynił Pierwszych Męczenników Polski patronami ówczesnej administracji, a dziś - obok Matki Bożej Rokitniańskiej - są oni patronami diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. W nocy z 10 na 11 listopada 1003 r. zginęli męczeńską śmiercią, zamordowani w swoim klasztorze prawdobodobnie usytuowanym niedaleko Międzyrzecza. Dlatego też postanowiono, by w przeddzień liturgicznego wspomnienia Świętych Braci z Międzyrzecza świętować w naszej diecezji Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa. Jednocześnie rozpoczęto trzyletnie przygotowanie do milenium śmierci Męczenników, które przypada 13 listopada 2003 r.

Wierni z międzyrzeckich parafii już od 5 listopada przygotowywali się przez modlitwę, nabożeństwa ku czci Świętych Męczenników i liturgię eucharystyczną do roli gospodarzy diecezjalnych uroczystości. 11 listopada w parafiach pw. św. Jana Chrzciciela, pw. św. Wojciecha i pw. Pierwszych Męczenników Polski w Międzyrzeczu oraz pw. Miłosierdzia Bożego w Bobowicku odbyły się czuwania modlitewne w intencji wiernych naszej diecezji o jak najowocniejsze przeżycie diecezjalnego jubileuszu w Roku Łaski.

Przebici mieczem oddali ducha

Wzywając łaski dla swych zabójców,

A śmierć ich bardziej wierze służyła

Niż chęć głoszenia zbawczego słowa.

Bp Paweł Socha podczas nabożeństwa poprzedzającego procesję na plac budowy sanktuarium Pięciu Braci z Międzyrzecza powiedział, że także dzisiaj powinno przepełniać nas pragnienie męczeńskiej śmierci dla Chrystusa. Jednakże dziś nie musi to być męczeństwo krwi. "Dziś - mówił bp P. Socha - musimy modlić się, byśmy byli wierni Ewangelii w życiu rodzinnym, w wychowywaniu dzieci, w naszej modlitwie, w miłości małżeńskiej, w służbie dla starszych, potrzebujących, w uczciwym spełnianiu swoich obowiązków. Takiego męczeństwa oczekuje dzisiaj od nas Chrystus Pan przechadzający się w Kościele zielonogórsko-gorzowskim" .

Przedstawiciele tego Kościoła - delegacje z wszystkich parafii - uczestniczyli w diecezjalnych uroczystościach. W procesji z relikwiami Pierwszych Męczenników Polski na plac budowy kościoła-sanktuarium - miejsce jubileuszowej liturgii nieśli znaki jubileuszowe, które na zakończenie Mszy św. poświęcił bp Adam Dyczkowski, by zawiezione do wspólnot parafialnych oraz umieszczone w świątyniach przypominały i dokumentowały przeżywany obecnie w Kościele Rok Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa.

Ich krew spłynęła

wartkim strumieniem,

By zwilżyć ziemię pod zasiew nowy,

Z którego wzeszły plony stokrotne,

Przewyższające nadzieję siewców.

Zanim rozpoczęła się liturgia eucharystyczna pod przewodnictwem metropolity poznańskiego abp. Juliusza Paetza bp diecezjalny Adam Dyczkowski poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła-sanktuarium Pierwszych Męczenników Polski. Budowy nowego kościoła i organizacji wspólnoty parafialnej podjęli się w 1999 r. ojcowie pallotyni, a proboszczem nowo powstającej parafii w Międzyrzeczu został ks. Władysław Nadybał SAC. Państwo Tusińscy w imieniu gospodarzy powitali wszystkich zebranych na placu budowy kościoła i skierowali do Biskupa Diecezjalnego prośbę o wmurowanie kamienia węgielnego przywiezionego z bazyliki Zwiastowania w Nazarecie.

"To właśnie tu, w Międzyrzeczu - mówił bp Adam Dyczkowski witając Biskupów archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i poznańskiej, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i legnickiej - nasza diecezja obchodzi uroczystości jubileuszowe. Tu przybyli z Włoch dwaj zakonnicy Benedykt i Jan, aby umacniać wiarę w kraju Bolesława Chrobrego. Wkrótce dołączyli do nich Polacy - Izaak i Mateusz, a później dołączył do nich Krystyn. Już po roku przyszło im użyźnić naszą polską ziemię krwią męczeńską, dając zasiew pod Kościół, który stał się największą i niezawodną siłą naszej ojczyzny aż po dzisiaj".

O świadectwie życia Pierwszych Męczenników Polski i ich łączności z Chrystusem wyrażającej się w gotowości oddania życia mówił w homilii metropolita szczecińsko-kamieński abp Zygmunt Kamiński. " Oni przypominają nam, że tylko zawierzywszy tej Miłości ukrzyżowanej i zmartwychwstałej zostaniemy doprowadzeni do zmartwychwstania w Jezusie Chrystusie. Nie ma innej drogi, innej bramy do tego zwycięstwa" . Metropolita wskazał na życie i śmierć Męczenników jako przykład odniesionego zwycięstwa nad złem w duchu zawierzenia. "Dzisiaj oni - Pierwsi Męczennicy Polski w sposób szczególny są tymi, którzy nasz śpiew i tę oddawaną chwałę niosą przed tron Boga w Trójcy Jedynego. Dzisiejsza uroczystość wzywa nas, byśmy umocnieni słowem i Ciałem Chrystusa otwierali drzwi naszych domostw, naszych miejsc pracy, naszego życia publicznego i naszego życia religijnego i w to życie wnosili miłość".

Bracia Międzyrzeccy to dla nas także wzór modlitwy i trwania na refleksji i rozważaniu słowa Bożego. "Tak bardzo - mówił Metropolita - nam dzisiaj jako społeczności narodowej i państwowej, i kościelnej potrzeba zdrowej i wszechstronnej edukacji. (...) Bo tylko poprzez dotarcie do sanktuarium Prawdy, do bogactwa piękna, dobra i harmonii może człowiek stawać się szlachetny".

Niech będzie chwała

Trójcy Najświętszej

I dziękczynienie polskiego ludu

Za Pięciu Braci, którzy nam dali

Płomienny przykład miłości Pana.

Amen

Jubileusz to świętowanie zwycięstwa Chrystusa, rok jubileuszowy to odnowienie wiary. W zmierzającym już ku końcowi Roku Łaski winniśmy postawić sobie pytanie: czy to był rok odnowienia wiary? "Trzeba postawić sobie pytanie - zachęcał bp E. Dajczak - o to, co się stało, albo o to, co się jeszcze stać musi do 6 stycznia 2001, kiedy się zakończy Rok Jubileuszowy. Nie skończy się nasza pielgrzymka wiary, przyjdą kolejne nowe czasy, kolejne zadania, pozostanie jednak to samo - potrzeba świadectwa wiary. Ta pierwsza metoda głoszenia wiary - poprzez świadectwo życia - nie zmieni się. Zbierajmy dzisiaj te Boże dary, zbierajmy do serc i umysłów, świętujmy, a potem zabierzmy to do domów naszych".

Uroczystości w Międzyrzeczu rozpoczęły także trzyletni okres przygotowań do obchodów milenium śmierci Braci z Międzyrzecza. Ten czas ma być czasem zamyślenia nad naszą wiarą i szczególnej czci tych, którzy u początków wiary w narodzie polskim zapłacili życiem za słowo "wierzę", za miłość do Chrystusa.

Obraz życia Męczenników przekazany nam przez średniowiecznych kronikarzy: Brunona z Kwerfurtu, Jana Długosza i przypomniany przez Arcybiskupa podczas międzyrzeckiej liturgii winien zachęcać nas do uszlachetniania własnego życia przez naukę i pracę. Oni uświęcili swoją krwią tę naszą diecezjalną ziemię, ale także tutaj uczyli siebie i innych, uczyli i studiowali, odkrywali prawdę, chcieli przez odkrytą prawdę czynić dobro i budować harmonię własnego życia i tej społeczności, w której żyli.

Stoi przed nami po zakończonych w Międzyrzeczu uroczystościach jeszcze jedno zadanie, o którym przypomniał bp Edward Dajczak za śp. bp. Wilhelmem Plutą. Trzeba żeby ludzie, którzy nie czytali Ewangelii - książki, spotykając nas - uczniów Chrystusa, mogli w nas przeczytać trochę Ewangelii. To jest nasze zadanie. Gdybyśmy się wmieszali w tłum, czy ludzie odczytaliby choć trochę prawd Dobrej Nowiny?