Wtorek, 5 grudnia
• Iz 11, 1-10 • Ps 72, 1-2.7-8.12-13.17 • Łk 10, 21-24
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jezus rozradował się w D uchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».
Reklama
Ci, którzy naprawdę podążali za Jezusem, nie byli mądrymi i wielkimi tego świata. Nie byli intelektualistami ani uczonymi. Byli to mali, zwykli i prości ludzie, ale z niezachwianą wiarą, oddaniem i posłuszeństwem. Byli mali dla świata, ale wielcy dla królestwa Bożego. Intelektualiści byli za mądrzy, zbyt rozsądkowi i zbyt wyedukowani przez własne korzyści. Z powodu swojej wyniosłości stali się ślepi na prawdziwą wartość, ślepi na Jezusa. Izajasz najlepiej opisał proces ślepoty duchowej kiedy mówił: Zatwardź serce tego ludu (Iz 6, 9-10). Ta duchowa ułomność zaczyna się od serca. Zatwardziałe serce, jako jedna z przyczyn, nie przyjmuje Słowa Bożego. Ten, który nie słucha Słowa, ten zamyka się na Boga. Nie potrafi już słuchać uszami, widzieć oczami i sercem nie zrozumie Bożego planu i celu swojego życia. Prośmy Jezusa, aby zmiękczył nasze serca, abyśmy mogli widzieć, słyszeć i rozumieć, co Bóg mówi nam przez swoje Słowo.
D.L.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 JUŻ DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
