Chlubą mieszkańców wsi Blizne (pow. Brzozów), a zarazem obiektem dużego zainteresowania turystów z kraju i zagranicy jest unikatowy w skali światowej, jedyny w swoim rodzaju zespół zabudowań kościelno-plebańskich, zgrupowanych wokół średniowiecznego kościoła pw. Wszystkich Świętych. Usytuowany na malowniczym wzgórzu, wcinającym się w porośniętą łąkami dolinę Stobnicy przyciąga swoim urokiem podróżnych zmierzających z kierunku Rzeszowa w Bieszczady.

Każdy, kogo droga zaprowadzi tutaj, podziwiając pięknie zachowane pomniki naszej kultury popada w zadumę nad pracowitością praojców tej ziemi, oraz wielką troską historycznych i współczesnych gospodarzy tych obiektów.

Najcenniejszym z obiektów tego zespołu jest średniowieczny kościół datowany na drugą połowę XV w., zbudowany w stylu późnogotyckim, okolony wałami ziemnymi. Wewnątrz świątyni zachowała się bezcenna polichromia z XV i XVII w., najstarszą jej częścią jest tzw. "Biblia ubogich" z największym w Polsce naściennym malowidłem przedstawiającym scenę Sądu Ostatecznego (1549 r.). Na uwagę zasługuje również, od ponad dwudziestu lat otoczona szczególnym kultem, przepiękna figura Madonny "Łaski Pełnej", datowana na lata 1515-20, nosząca cechy poststwoszowskiej rzeźby małopolskiej.

Od początku istnienia świątyni towarzyszyły jej liczne zabudowania wchodzące w skład zespołu plebańskiego, ukształtowane na wzór szlacheckiego folwarku. W doskonałym stanie zachowały się do dziś najcenniejsze z nich: lamus łączący funkcję spichlerza i wozowni, stara plebania, dawna szkoła parafialna z budynkiem gospodarczym i szpital ubogich.

Zespół kościelno-plebański swoje istnienie i doskonały stan zawdzięcza przede wszystkim nieodżałowanemu mecenasowi sztuki, śp. proboszczowi ks. Stanisławowi Siucie, który rozpoczął w trudnych latach 60. dzieło ratowania z ruiny powyższych obiektów.

Parafia Blizne ma szczęście do bardzo dobrych gospodarzy i duszpasterzy, gdyż obecny proboszcz, ks. Stanisław Wawrzkowicz, jest godnym następcą ks. Siuty. Wraz z oddanymi i rozumiejącymi potrzebę trosski o dziedzictwo praojców parafianami prowadzi nieustannie prace konserwatorsko-renowacyjne.

Nie będziemy posądzeni o brak skromności, jeżeli pochwalimy się, że prawie całość kosztów związanych z ciągłą konserwacją obiektów zabytkowego kompleksu spoczywało i spoczywa na barkach parafian, albowiem kościół od 500 lat spełniający nieustannie swą funkcję miejsca kultu religijnego nie mógł być objęty mecenatem państwa. Dlatego też do Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce został wpisany dopiero w latach 70., podczas gdy inne obiekty zabytkowe tej klasy, ale nie spełniające swoich funkcji religijnych, były hojnie sponsorowane przez państwo.

Z racji, iż kościół nasz jest tak cennym dziedzictwem kultury, obecny Wojewódzki Konserwator Zabytków mgr Mariusz Czuba, czyni starania, aby nasza świątynia i inne obiekty zabytkowe tej klasy z terenu Podkarpacia zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO. 17 listopada odwiedziła Blizne druga już komisja krajowa, w skład której wchodził m.in. reprezentant Polski do spraw Listy UNESCO przy ONZ prof. Andrzej Tomaszewski.

W ciągu najbliższych miesięcy spodziewamy się również przybycia ekspertów ONZ, których opinia będzie miała decydujące znaczenie dla dalszej procedury umieszczenia naszego kościoła na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego.

Da Bóg, że mimo różnych zawieruch dziejowych i trudnych czasów współczesnych, ocalone od ruiny i zapomnienia wysiłki naszych praojców, pielęgnowane przez kolejne pokolenia wzbogacą Światowe Dziedzictwo Dóbr Kultury.