Zaproszenie do udziału w Apostolstwie jest skierowane do wszystkich wiernych, duchownych i świeckich, którzy pragną podjąć zobowiązanie do modlitewnej pamięci o powołaniach kapłańskich i zakonnych. Apostolstwo Modlitwy o Powołania pragnie nawiązać w swoich ideach i praktycznych pomysłach do inicjatywy grupy alumnów Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie z 2 lutego 1973 r., którzy, świadomi odpowiedzialności za budzenie nowych powołań, stworzyli wspólnotę modlitwy w tej intencji.
Podstawową formą udziału w Apostolstwie jest codzienna modlitwa w intencji powołań kapłańskich i zakonnych. Propozycją jest codzienne odmówienie modlitwy „Pod Twoją obronę” i wezwań: „Jezu, Dawco powołań kapłańskich - zmiłuj się nad nami! Maryjo, uproś nam u Syna nowe powołania!”.
Ponadto, każdy członek Apostolstwa Modlitwy o Powołania, w każdy pierwszy czwartek miesiąca zobowiązuje się do pełnego uczestnictwa we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.) lub odmówienie części Różańca w intencji powołań kapłańskich i zakonnych.
Krzewienie idei modlitwy o powołania ma się dokonywać przez propagowanie jej w parafiach, ruchach i stowarzyszeniach, pośród znajomych i we wspólnotach, a szczególnie w rodzinach, tak, aby jak największa ilość wiernych modliła się o nowe powołania kapłańskie i zakonne. Należy dążyć do tego, aby w każdej parafii i wspólnocie powstała grupa osób modlących się o nowe powołania. Swój udział w Apostolstwie wierni zgłaszają w formie konkretnej deklaracji modlitwy, w której zaznaczają formę i czas tej modlitwy. Deklaracje te należy zgłosić na adres: Apostolstwo Modlitwy o Powołania, ul. św. Barbary 41, 42-200 Częstochowa lub drogą internetową: seminarium@niedziela.pl Osoby, które zechcą upublicznić swój udział w Apostolstwie Modlitwy o Powołania, przez złożenie pisemnej deklaracji, zostaną wpisane do Księgi Apostolstwa Modlitwy o Powołania. Ważną intencją modlitwy w ramach Apostolstwa ma być również modlitwa za rodziny, które są kolebką powołań i pierwszym seminarium.

Wspólnota Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej

Jeśli pragniesz w swojej parafii lub wspólnocie propagować ideę powołań kapłańskich i zakonnych; troszczyć się o modlitwy w tej intencji; towarzyszyć swoją modlitwą, cierpieniem i służbą formacji seminaryjnej alumnów, wspierać podejmowane przez nich akcje powołań i zbiórek na rzecz seminarium, jeśli chcesz wspierać duchowo i materialnie nasze seminarium duchowne, jeśli po prostu chcesz zostać przyjacielem naszej Wspólnoty to skontaktuj się z nami, a otrzymasz wszelkie informacje o przynależności do Wspólnoty Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej.
Wspólnota Przyjaciół WSD Archidiecezji Częstochowskiej jest grupą osób, które pragną wspierać i towarzyszyć formacji alumnów i wszelkim inicjatywom podejmowanym przez nasze Wyższe Seminarium Duchowne. Głównym celem Wspólnoty jest budowanie środowiska przyjaznego powołaniom kapłańskim i wizerunkowi kapłana we wspólnotach parafialnych i środowiskach życia, a także stały kontakt z seminarium duchownym. Podstawową formą przyjaźni jest pamięć modlitewna za całe seminarium, jak i za konkretnych jego alumnów i wychowawców. Członkowie Wspólnoty zobowiązują się do inicjowania i podejmowania modlitwy za alumnów w swoich parafiach i wspólnotach. Ta pamięć modlitewna wyraża się w podejmowaniu systematycznej modlitwy o powołania, włączaniu tej intencji do modlitwy wiernych podczas Mszy św., organizowanie i popularyzowanie uczestnictwa w pierwszoczwartkowych modlitwach o powołania kapłańskie i zakonne, podejmowanie adoracji i spotkań modlitewnych za kleryków i kapłanów naszej archidiecezji. Członkowie Wspólnoty w miarę możliwości i zaistniałej potrzeby włączają się w akcje pomocy materialnej dla Seminarium i dla alumnów przez udział w organizacji zbiórek pieniężnych i rzeczowych dla seminarium, zbieranie intencji mszalnych dla kapłanów pracujących w seminarium w charakterze wychowawców i profesorów. Osoby należące do wspólnoty korzystają również z cyklicznych spotkań formacyjnych i zjazdów organizowanych przez seminarium duchowne. Członkiem Wspólnoty może zostać każdy wierny, który, za zgodą swojego duszpasterza, pragnie podjąć się wyżej wymienionych form wspierania, kontaktu i przyjaźni z seminarium duchownym.
Przyjaciele Seminarium nie tworzą żadnego osobnego ruchu, powinny to być osoby zaangażowane w życie parafii i wspólnot katolickich, które w sposób szczególny chcą służyć dziełu budzenia i towarzyszenia powołaniom. Są to, po prostu, nasi przyjaciele!
Nasz adres: Wspólnota Przyjaciół WSD, 42-200 Częstochowa, ul. św. Barbary 41 lub adres internetowy: seminarium@niedziela.pl

List do rozeznającego powołanie

Drogi Bracie!
Ważne jest abyś rozeznał swoje powołanie. Możemy Ci pomóc odkryć drogę Twojego powołania.
Pomyśl jak Ciebie Bóg powołuje? Każdy z nas ma swoje powołanie, każdy od Boga otrzymuje konkretną propozycję. Na pewno wobec Ciebie Bóg ma swój wspaniały plan. Bóg może powołać człowieka do kapłaństwa, do życia w samotności, lub do życia w rodzinie, do służby bliźnim jako kierowca, mechanik, prawnik, nauczyciel, itp. Powołaniem Bożym jest także powołanie, które realizują Nasi rodzice. Twoje życie jest bardzo cenne i nie możesz pozwolić, aby przeminęło bezowocnie.
Dlatego też informujemy Cię, że w naszym Seminarium w ramach Apostolstwa Powołań Archidiecezji Częstochowskiej powstała wspólnota o nazwie „Seminarium w diasporze”. Towarzyszy ona młodym ludziom w ich rozeznawaniu i pielęgnowaniu powołania. Odczytanie powołania nie jest sprawą łatwą. Wymaga nade wszystko odwagi ze strony człowieka, który stanie do dyspozycji Pana Boga i pozwoli Mu działać. W świecie nieprzyjaznym rozwojowi powołania, a szczególnie do kapłaństwa, wydaje się być szczególnie ważnym towarzyszenie młodym ludziom w ich rozeznawaniu i pielęgnowaniu powołania oraz tworzenie wspólnot, w których rozwój powołania może się bezpiecznie dokonać. Powołanie jest wielką tajemnicą duszy. Wyraża ono Twoje najbardziej tajemne pragnienie, często schowane i zakryte, które w końcu się ujawni.
Drogi Bracie! Bóg wybiera kogo chce i kiedy chce. Każdy człowiek może zostać powołanym. Wbrew przekonaniu ludzi, Bóg nie wybiera tylko najlepszych, wybiera tego, kogo będzie potrzebował. Możemy zapytać: w jaki sposób Bóg powołuje? Najczęściej posługuje się pewnymi osobami, wydarzeniami, które decydują o tym, że wybieramy taką, a nie inną drogę życia. Jeżeli Bóg nas do czegoś powołuje to równocześnie daje nam dary i potrzebne zdolności do realizacji tego powołania, np. człowiek mdlejący na widok krwi nie może być chirurgiem. Trzeba też zadawać sobie pytanie; dlaczego chcę to robić, dlaczego tak wybieram? Można też spróbować wyobrazić siebie samego w roli nauczyciela, lekarza, informatyka, a przy tym ojca. Porównać te sytuacje z życiem zakonnym, kapłańskim i zastanowić się gdzie byłbym najbardziej szczęśliwy i najbardziej potrzebny. Najważniejszą jednak rzeczą dla człowieka, który chce odnaleźć swoje powołanie jest modlitwa. Jeśli oddasz Bogu swoje plany, to zapewniam Cię, że pomoże Ci wejść na właściwą drogę Twego powołania i na niej wytrwać.