Film "Wolni" okiem dr hab. Anety Rayzacher-Majewskiej

W dzisiejszym świecie człowiek chętnie korzysta z wolności – podejmuje decyzje całkowicie niezależnie od wszystkiego – także od ich konsekwencji i ceny. Jako wolny obywatel świata zwiedza inne kraje i kontynenty, nierzadko podążając ślad w ślad za przewodnikiem, który podpowiada mu, co ma oglądać i czym się zachwycić. Swą wolność składa na ołtarzu mediów społecznościowych, uzależniając się od polubień i filtrów. Wolność zaszczepia także w młodszych pokoleniach, zapewniając im różne rozrywki na każdą chwilę – tak intensywnie, że nikt nie ma czasu na nudę, której częstą towarzyszką jest kreatywność… Dzisiejszy człowiek jest nie tylko zanurzony w wolności, ale wręcz rzuca się w jej odmęty i nieliczni tylko zdają sobie sprawę ze swojego położenia. Pod tym względem wolność podobna jest do wody… Potrzeba nam jej do życia, ale zachłyśnięcie się nią może być tragiczne w skutkach.

Co zatem zrobić, by wolność nie zaszkodziła? W miejsce wolności „od…” wybrać wolność „ku…”, czyli… odbyć podróż do wnętrza! Jak twierdził św. Augustyn, „Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu”. Słowa biskupa z Hippony potwierdzają bohaterowie filmu „Wolni. Podróż do wnętrza”. Oni uznali prymat Boga nad wszystkim i nad wszystkimi – także najbliższymi wierząc jednak, że poprzez służbę Bogu będą służyć także tym, których kochają. Życie monastyczne jest wielkim darem dla całego Kościoła. Jak mówią, ich „samotność zmienia się w towarzystwo Boga”, a w Bożej obecności przedstawiają Ojcu w niebie sprawy Kościoła i świata. Dla tej bliskości porzucili świat – nawet jeśli był on już starannie poukładany, a nawet roztaczał wizje bogactwa lub sławy. Obrali najlepszą cząstkę (zob. Łk 10 42) i tam odnajdują szczęście, choć – jak przyznają – czasem to szczęście ma kształt krzyża.

Nie tylko okoliczności, w jakich ich spotykamy mnichów i mniszki, ale przede wszystkim bijący od nich pokój wzbudza lekkie poczucie zazdrości… Zieleń wydaje się zieleńsza, a śpiew ptaków bardziej dźwięczny niż poza murami klasztoru. Bez klaksonów, dzwonienia i powiadomień z telefonu. Bez najmniejszych wątpliwości wierzy się, że „kiedy milczysz, słyszysz najdelikatniejsze dźwięki – świerszcza, zwierząt, które tam żyją, a nawet trawę poruszającą się na wietrze”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Czy forma życia monastycznego jest dla każdego? Z pewnością dla każdego, kto odbędzie podróż do swego wnętrza i odnajdzie w nim zapraszający głos Jezusa. Jak jednak dowodzą bohaterowie filmu, nie ma reguły, w jakim wieku, pozycji społecznej czy statusie zawodowym można odkryć Boże zaproszenie. „Wolni. Podróż do wnętrza” to przepiękna opowieść o tych, którzy rozpoznali wezwanie Jezusa i porzucili wszystko, by pójść za Nim. Niektórzy podążą ich śladami nawet jeśli jeszcze o tym nie wiedzą. Ale także pozostali powinni ich poznać i docenić, a nade wszystko zainspirować się ich wolnością. W świecie, w którym wydaje się, że wszystko wolno i śmiało eksponowane są najskrytsze zakamarki umysłu, ciała i duszy, warto odwrócić kierunek zwiedzania i zaprosić na podróż do wnętrza.

Reklama

dr hab. Aneta Rayzacher-Majewska

Wydział Teologiczny UKSW

WOLNI. PODRÓŻ DO WNĘTRZA | OFICJALNY ZWIASTUN

Zamknij X