CAŁOŚĆ ŚWIADECTWA:
Po ludzku biorąc, ani ja ani moja żona, nie mieliśmy prawa dojść do Częstochowy. Stan naszych kolan, a w ślad za tym zdolność do długich marszów, właściwie to wykluczały. Mogę zatem uznać, że to iż przeszliśmy (ja 200 km, moja żona 100 km - bo szliśmy na zmiany) jest po prostu cudem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
To że po tym wysiłku, czujemy się lepiej, jest niewątpliwie drugim cudem. Bo po ludzku biorąc, powinniśmy być jeszcze bardziej zrujnowani niż przed pielgrzymowaniem. Jest dokładnie odwrotnie.
Po modlitwie o uzdrowienie na #ChwałaMu daje radę klękać na oba kolana i wstawać bez podpierania się o cokolwiek. To raczej też trudno zakwalifikować inaczej niż cud.
Pan uzdatnia nas do wysiłku, jeśli ma dla nas jakieś plany. Mogę na to wszystko odpowiedzieć jedynie - Panie, jestem gotowy...
Nie jest łatwo przyjąć, że cuda są możliwe, że COŚ się dzieje. Sam miałem z tym problemy. Raczej chciałem zastępować Pana Boga, pomagać Mu ...
Ale od dłuższego czasu przekonuję się, że On ma duże lepsze pomysły na mnie. Tylko ciężko mi to przyjmować. Przecież wiem lepiej.
Ale lepiej dać się prowadzić. Bywa ciężko, ale daje prawdziwe szczęście.
