Reklama

Abp Józef Michalik odpowiada

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Klasyczna definicja prawdy mówi, że jest to zgodność mego sądu, mojej oceny z rzeczywistością. To swego rodzaju doświadczalna autentyczność, tożsamość osoby, jej przekonań i czynów sprawia, że konkretnego człowieka odbieramy jako „prawdziwego”. Myślę, że podstawowy błąd w rozumowaniu wielu z nas polega na subiektywizowaniu prawdy. W tej sytuacji każdy ma swoją prawdę i wydaje mu się, że ma obowiązek jej bronić, czy też domagać się, aby inni tę prawdę przyjęli. Tymczasem prawda jest czymś obiektywnym i tylko obrona tej obiektywnej prawdy daje odwagę do przeciwstawienia się własnemu i cudzemu subiektywizmowi. Konfrontacja z przeciwstawną do mojej opinią albo wysłuchanie takiej opinii pomaga zobiektywizować moje subiektywne przekonania i dotrzeć do prawdy. Jednak wyjątkowym kryterium w poszukiwaniu i odkrywaniu prawdy jest konfrontacja ze Słowem Bożym, a w przypadku zasad moralnych wielką pomocą jest konfrontacja opinii czy czynu z Dekalogiem. Prawda, o której myślałem, pisząc list, to była prawda wynikająca z Dekalogu. Rodzice nigdy nie przestają być związani z dziećmi i mają obowiązek stawiać pytania swoim dzieciom, nawet dorosłym, o to, czy przestrzegają praw Dekalogu. Aby takie pytanie postawić, najlepiej byłoby, żeby człowiek sam był temu Dekalogowi wierny i tu pojawia się problem pewnej próby kompromisu, ponieważ jeżeli np. ja nie zawsze chodzę w niedzielę do kościoła, powstrzymuje mnie to od radykalnego postawienia takiego wymagania swoim dzieciom i, konsekwentnie, kiedy są poza domem, zapytania ich, czy gdzieś tam na emigracji chodzą do kościoła. I wydaje się, że jest to dość powszechny mechanizm relacji: rodzic - dziecko, dziecko - rodzic. W końcu dochodzimy do wzajemnego kompromisu: dzieci nie będą nam wyrzucać, że np. jeździmy latem nad rzekę, aby wykorzystać niedzielę do opalania się, a my nie będziemy naciskać, żeby dzieci w każdą niedzielę chodziły do kościoła. Pozostaje tylko pytanie: gdzie jest prawda? Bo nie znajdziemy jej w kompromisowym świecie naszym i naszych dzieci. Prawda jest w Dekalogu.

Reklama

Spójrzmy na Biblię. Mojżesz początkowo wątpił, że uda mu się wyprowadzić naród wybrany z niewoli, a potem miał także wątpliwości, czy zdoła wprowadzić go do Ziemi Obiecanej. Brakowało mu wiary w Boże słowo. Kiedy jednak wyszedł na górę Synaj i, schodząc, zobaczył ziomków świętujących wokół złotego cielca, nie próbował szukać kompromisu: ja nie chciałem uwierzyć wtedy, a oni pobłądzili dzisiaj. Wystąpił ostro w obronie prawdy o oddawaniu czci wyłącznie Bogu prawdziwemu. Kazał rozbić i spalić cielca, a jego prochy wypić uczestnikom grzesznej, upadlającej zabawy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Prawda jest niezależna od naszej opinii i nie jest uwarunkowana naszą wobec niej wiernością lub niewiernością. Oczywiście, że dobrze jest, jeżeli jesteśmy wierni zasadom Dekalogu, ale słabość nie może szkodzić prawdzie, nie może jej skarykaturować. Sięgnijmy do Dziejów Apostolskich. Czytamy, że po zesłaniu Ducha Świętego chrześcijanie wszystko mieli wspólne i nikt nie nazywał niczego swoim. Sprzedawali swoje dobra, a zdobyte w ten sposób pieniądze składali u stóp Apostołów. Małżonkowie Safira i Ananiasz umówili się, że oddadzą tylko część zdobytych pieniędzy, a resztę zachowają dla siebie. Piotr w mocy Ducha Świętego przejrzał ich nieszczere zachowanie i wypomniał im to w słowach wypowiedzianych do Ananiasza: „Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku?”. I to drugie, jeszcze ważniejsze zdanie, które powinno stać się leitmotivem naszego rozważania: „Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu” (Dz 5, 4). Każde kłamstwo uderza w Boga. Trzeba zdobyć się na odwagę (pokorną odwagę, bo któż z nas nie przekraczał norm Prawdy?) i odrzucić własne dobre samopoczucie, lęk, że dzieci źle zaczną o nas myśleć, i powtarzać Piotrowe słowa: „Nie nam skłamałeś, lecz Bogu”.

Reklama

Chciałbym zwrócić się do rodziców młodych. Dzieci są chętne do słuchania, dlatego trzeba razem z nimi nobilitować Prawdę w codziennym życiu rodziny. Prawdę każdego słowa i każdego zalecenia, tego o potrzebie modlitwy, o konieczności życia Eucharystią i wielu podobnych, których nas uczyli rodzice. Wydaje mi się, że wielu młodych uniknęłoby zasadzek świata rozumianego biblijnie, gdyby w dzieciństwie miało oparcie w życiu Prawdą w rodzinie, a potem we wspólnotach żywego Kościoła. Grupy rówieśnicze żyjące prawdą Ewangelii są w stanie zachwycić młodych i porwać ich do realizowania ewangelicznej drogi za Chrystusem. Wspominam o tym w swoim liście, zachęcając młodych do udziału w szkolnych kołach Caritas czy innych wspólnotach działających na rzecz dobra bliźniego. Jeden z kaznodziejów, w nauce stanowej dla rodziców, współczując ich trudowi, powiedział, że gdyby sam był ojcem, umówiłby się z Panem Jezusem, że póki dzieci będą go słuchać, to on, tak jak Anna, matka proroka Samuela, przekaże je do świątynnej służby - jako ministrantów, scholę, oazę. Ale prosiłby, że kiedy przyjdzie ten trudny czas, który sprawia, że traci się kontakt ze swoimi dziećmi, aby Bóg uratował jego dzieci przed skażeniem złem świata.

Może na koniec taki jeszcze kaznodziejski przykład. Rzecz dzieje się w Stanach, na przełomie lat 60. i 70 ubiegłego wieku. Syn bogatych rodziców obchodzi 18. urodziny. Ojciec pyta go, jaki prezent chciałby dostać. Syn bez namysłu odpowiada: najnowszy model jaguara. „Nie wiem, czy potrafię sprostać twojemu żądaniu, ale postaram się, żeby prezent był godny” - odpowiada ojciec. W dniu urodzin zebrani przekazują jubilatowi prezenty. Podobnie czyni ojciec. Chłopak z niecierpliwością rozrywa opakowanie i z dezaprobatą zauważa, że to egzemplarz Pisma Świętego. Z szacunku dla ojca odkłada księgę na półkę i zajmuje się pozostałymi prezentami. Mijają lata, młodzieniec kończy studia, znajduje dobrą pracę, szybko kupuje sobie nowy dom, do którego zaczyna się przeprowadzać. Przy selekcjonowaniu rzeczy wpada w jego ręce owa osiemnastkowa Biblia. Z niechęcią przekartkowuje ją i wtedy ze środka wypada koperta. Zdziwiony otwiera ją i widzi w środku obfity plik banknotów. Przelicza je i okazuje się, że jest ich dokładnie tyle, ile w dniu jego 18. urodzin kosztował najnowszy model jaguara.

Pozostawiam Czytelników z tym przykładem, który niesie wiele skojarzeń, ale może tym najważniejszym jest myśl, że wartość mądrości zawartej w Piśmie Świętym, w słowie Boga, przewyższa wartość wszystkich dóbr tego świata.

Podziel się:

Oceń:

0 0
2013-04-22 14:48

Wybrane dla Ciebie

8 lat temu zmarł ks. Jan Kaczkowski

2024-03-27 22:11
 Ks. dr Jan Kaczkowski

Piotr Drzewiecki

Ks. dr Jan Kaczkowski

28 marca 2016 r. w wieku 38 lat zmarł ks. Jan Kaczkowski, charyzmatyczny duszpasterz, twórca Hospicjum św. o. Pio w Pucku, autor i współautor popularnych książek. Chorował na glejaka - nowotwór ośrodka układu nerwowego. Sam będąc chory, pokazywał, jak przeżywać chorobę i cierpienie - uczył pogody, humory i dystansu.

Więcej ...

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Piątek jest dramatycznym dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. Jest to dzień, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest natomiast Liturgia Męki Pańskiej, a na ulicach wielu miast sprawowana jest publicznie Droga Krzyżowa. Jest to dzień postu ścisłego.

Więcej ...

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Kościół

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Wiara

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną...

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Wiara

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...

Kościół

Komisja Liturgiczna: apel do kapłanów o wygłaszanie...