W sobotę 18 maja, w przeddzień Zesłania Ducha Świętego, miały miejsce święcenia kapłańskie - już 22. w historii naszej diecezji. Bp Kazimierz Górny poprzez nałożenie rąk i modlitwę, udzielił w tym roku święceń kapłańskich 16 diakonom. W uroczystości wzięło udział wielu kapłanów i wiernych świeckich, zwłaszcza przedstawicieli rodzin i parafii, z których pochodzą księża neoprezbiterzy.

Święcenia prezbiteratu są ważnym wydarzeniem nie tylko dla przyjmujących je i ich najbliższych, ale także dla całego Kościoła lokalnego. Diakoni przygotowywali się na ten dzień przez 6 lat w seminarium, gdzie przez modlitwę, studia i pracę nad sobą, starali się jak najbardziej upodobnić do Chrystusa - Jedynego i Najwyższego Kapłana. Od momentu święceń zostali posłani przez Kościół do głoszenia Ewangelii, bycia pasterzami wiernych oraz sprawowania świętych obrzędów.

Biskup Ordynariusz w homilii zwrócił uwagę, że istotą posługi każdego kapłana jest przede wszystkim trwanie przy Chrystusie. Dopiero takie osobiste doświadczenie bliskości Pana sprawia, że ksiądz może iść do ludzi i z mocą głosić Ewangelię. Kapłani są szczególnymi współpracownikami Chrystusa, a dar kapłaństwa jest wyjątkowym znakiem miłości Serca Jezusowego do ludzi, zwłaszcza tych ubogich i cierpiących. Żaden ksiądz nie powinien o tym zapominać. Na zakończenie homilii, Biskup Ordynariusz przypomniał jeszcze jeden aspekt, którym powinien kierować się w życiu dobry kapłan. Jest nim autentyczny patriotyzm, przejawiający się w umiłowaniu ojczyzny oraz w byciu blisko ludzkich problemów.

Sprawowana podniosła liturgia była okazją do gorliwej modlitwy za nowo wyświęconych księży oraz do wielkiego dziękczynienia za dar Chrystusowego kapłaństwa. Po liturgii święceń księża neoprezbiterzy udali się do swoich rodzinnych parafii, aby tam odprawić swoje Msze św. prymicyjne, udzielać uroczystego błogosławieństwa oraz dzielić się radością łaski kapłaństwa z rodziną i znajomymi.