I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Dusza moja uczestniczyła w radości, którą przeżywała Najświętsza Maryja w chwili, gdy zmartwychwstał jej Najświętszy Syn. Maryja brała wtedy udział we wszystkim, czym teraz i przez całą wieczność będzie się cieszyła, to znaczy w błogosławionym widzeniu. Jak bowiem miała udział w mękach i cierpieniach Syna, tak jej dusza uczestniczyć będzie w tym wszystkim, czym można się radować w raju.

II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Ponownie otrzymałaś łaskę nad łaskami: twoja dusza zakosztowała odrobiny tego, co czułam, gdy mój Najświętszy Syn wstąpił do nieba i pociągnął mnie za sobą, a ja dostąpiłam raju, w którym mają udział wszyscy błogosławieni. Poznałaś, że było wolą Bożą, abym dla dobra Kościoła Świętego pozostała na ziemi oraz uczyła i wychowywała nowych chrześcijan.

III. Zesłanie Ducha Świętego

W jednej chwili zobaczyłam jakby kolumnę z ognia, która się do mnie zbliżała. Ogień utworzył wokół mnie okrąg. Czułam się jak w piecu. O Boże! Czułam, że jestem trawiona przez najbardziej tajemnicze płomienie. Wydawało mi się, że miłość Boża mnie oczyszcza, ogałaca i udziela mi się. Czułam, że jestem zdolna Go kochać.

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Miałam możliwość doświadczyć nieco tej radości, którą przeżywał cały raj, gdy Najświętsza Maryja została wzięta do nieba. Moja dusza zrozumiała to, czego nie mogę opowiedzieć ani wyrazić słowami. Niech wszystko będzie na chwałę Bożą!

V. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową Nieba i Ziemi

Cały rodzaj ludzki podziękował Najświętszej Maryi, a ona została ogłoszona pośredniczką między nami wszystkimi a Bogiem. Cały raj uznał ją za swoją królową oraz Panią Nieba i Ziemi. Kiedy dzięki wewnętrznemu poznaniu pozwoliła mi to zrozumieć, wydawało mi się, że moja dusza za sprawą miłości kosztuje czegoś boskiego. Wszystko niech będzie na chwałę Bożą!