– Na tym etapie historii papież Franciszek występuje w roli światowego lidera, dość znanego, popularnego, szanowanego i lubianego. Jako temat encykliki wybrał troskę o stworzenie w momencie, gdy rozwój zrównoważony jest na pierwszym planie spraw, którymi zajmuje się wspólnota międzynarodowa. (...)

Encyklika sprawia, że Kościół katolicki i inne religie znajdą się w centrum światowej debaty. Przede wszystkim jednak umieszcza w centrum debaty kwestie etyki rozwoju ludzkiego. Papież Franciszek pragnie, by etyka ta była nie tylko zewnętrznym probierzem aktywności ludzkich, ale by weszła do wnętrza ludzkich działań i modyfikowała je od środka.

Dlatego też dla Franciszka dobro wspólne jest nie tylko produktem działalności środowiskowej, ekonomicznej i finansowej, ale zasadą, która powinna inspirować wszystkie wybory polityczne i każdą ludzką aktywność.