W starym rytuale chrzcielnym prowadzony był dialog: Czego żądasz od Kościoła Bożego? – Wiary. – Co ci daje wiara? – Życie wieczne. – Jeżeli chcesz osiągnąć życie wieczne, zachowuj przykazania: „Będziesz miłował Pana Boga twojego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich, a bliźniego swego jak siebie samego”.

Logika wynikania jest prosta: chrzest św. to brama do życia wiecznego, które można osiągnąć tylko wierząc i wypełniając przykazania Boże. To prawdziwe życie i komunia z Bogiem. Tajemnica szczęśliwej komunii z Bogiem i tymi wszystkimi, którzy są w Chrystusie, przekracza wszelkie możliwości naszego zrozumienia i wyobrażenia. Pismo Święte mówi o niej w obrazach: życie, światło, pokój, uczta weselna, wino królestwa, dom Ojca, niebieskie Jeruzalem, raj. „To, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9).

Dziś także wielu nie dostrzega łaski chrztu św., daru wiary i szczęścia życia wiecznego. Może wynika to nie tylko z niewiedzy, ale przede wszystkim z duchowego lenistwa?