W homilii Ksiądz Biskup wskazał najpierw na męczeństwo siedmiu braci z Drugiej Księgi Machabejskiej i rozwinął temat życia wiecznego. „Wierzyli w Boga i byli przekonani, iż do Niego należy ostatnie słowo. Ich wiara w życie wieczne była źródłem wierności Prawu Bożemu w doczesności. Niewątpliwie perspektywa wiecznego trwania z Bogiem stanowi potężne źródło wierności wartościom moralnym w życiu doczesnym i wytrwałości wobec przeciwności – mówił Ksiądz Biskup – zatem przed każdym z nas staje wezwanie, niezależnie od posiadanego powołania i pełnionych przez nas funkcji w Kościele, ożywiania naszej wiary w życie wieczne”. Następnie zwrócił się do alumnów, którzy przyjęli strój duchowny: „zachęcam was, abyście rozwijali w sobie wiarę w życie wieczne, a z kolei ta wiara niech określa wasze podejście do codziennych zadań. W jej duchu chciejcie je wykonywać z sumiennością i gorliwością oraz wytrwałością. Tak postępując, będziecie dawali wiernym świadectwo miłości Boga, a zarazem będziecie dla nich znakiem powołania każdego do życia wiecznego oraz będziecie ich zachęcać do takiego działania w doczesności, aby nie stracili z oczu wartości nieprzemijających. Swoje zadania chciejcie zawsze wykonywać w więzi z Bogiem w Trójcy Jedynym i w duchu posłuszeństwa Chrystusowi, który działa w Kościele przez przełożonych”.

Na zakończenie homilii przewodniczący zgromadzeniu Ksiądz Biskup zwrócił się w szczególny sposób do braci mających przyjąć sutannę: „Drodzy obłóczeni, dzisiaj przyjmiecie strój duchowny. Ta szata jest zewnętrznym znakiem waszej przynależności do Chrystusa i do Kościoła. Niech ona będzie dla was wezwaniem do nieustannego pogłębiania więzi osobowej z Chrystusem. To nie szata zdobi człowieka, ale jego serce przepełnione miłością do Chrystusa i w Jego duchu do braci i sióstr. Niech Maryja, patronka naszej archidiecezji, Matka Kościoła, wyprasza wam obfitość łask u Chrystusa, abyście byli wierni Jego powołaniu w każdej chwili waszego życia”.

Po homilii każdy z mających przyjąć szatę duchowną został imiennie wezwany przez diakona. Sutannę przyjęli: al. Robert Bałuka, al. Łukasz Koliński, al. Wojciech Kozak, al. Norbert Kozłowski, al. Jakub Rogowski, al. Konrad Sidor i al. Mateusz Szczęsny, następnie bp Henryk Wejman odmówił nad nimi modlitwę, która jest wezwaniem do umocnienia woli kandydatów do kapłaństwa, aby zawsze postępowali jak synowie światłości, a szata, którą przywdzieją, ma im przypominać, że mają się chlubić tylko z krzyża Pana Jezusa, aby świat był dla nich ukrzyżowany, a oni dla świata, po czym pobłogosławił sutanny. Mający przyjąć sutannę przeszli z kościoła seminaryjnego do jednej sal, gdzie przebrali się w sutanny przy pomocy ks. prefekta dr. Lucjana Chronchola, ks. dyrektora dr. Tomasza Mędrka i kilku starszych alumnów. Po powrocie do seminaryjnego wieczernika Ksiądz Biskup nałożył im komże oraz birety. Dzień obłóczyn jest jednym z najbardziej wyraźnych w drodze formacji ku kapłaństwu służebnemu, alumni przyjmujący sutannę już wyglądają jak kapłani, choć jeszcze nimi nie są. Uroczysty charakter tego wydarzenia, przeżywanego w gronie najbliższych oraz wiernych, którzy każdej niedzieli uczestniczą w Eucharystii sprawowanej w seminarium, jest dla nas zachętą, aby modlić się o świętość kapłanów, dobre rozeznanie powołania dla alumnów i nowe powołania dla naszego Kościoła nad Odrą i Bałtykiem.