Gdyby przywołać wydarzenia związane z jego posługą dla Kościoła i Ojczyzny, z opieką nad Polakami w Niemczech i, oczywiście, z pasją naukową, zebrałoby się tego na pokaźną biografię. Mimo że od lat przyjaźniłem się ze śp. Piotrem, to o wielu doniosłych faktach z jego życia nie miałem pojęcia. Liczne z nich przypomniano podczas pogrzebu w Krakowie 31 marca br.

Pożegnanie

Podczas Mszy św. w kościele Mariackim kard. Kazimierz Nycz – Wielki Przeor Zwierzchnictwa Zakonu Bożogrobców w Polsce, który przewodniczył uroczystościom pogrzebowym – przywołał osobę Zmarłego jako wybitnego naukowca, który nie tylko dbał o rozwój uprawianej dyscypliny naukowej, ale również wobec współpracowników świadczył o wartościach, którymi żył. Bp Jan Zając odczytał list kondolencyjny metropolity krakowskiego abp. Marka Jędraszewskiego, a bp Wiesław Lechowicz, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej, wskazując na Mękę Chrystusa, stwierdził, że to w niej Zmarły szukał światła i otrzymywał siły, by swoją rozliczną działalność oprzeć na Ewangelii.

Ks. prał. Stanisław Budyń, rektor Polskiej Misji Katolickiej w Niemczech, mówił, jak bardzo zależało Zmarłemu, aby następne pokolenia polskich emigrantów w Niemczech podtrzymały kontakt z Ojczyzną swoich rodziców. A do tego konieczne jest, by dzieci i młodzież zachowały język polski i uzyskały podstawowe informacje o historii i geografii Polski.

Podobnie marszałek Senatu Stanisław Karczewski, który powołał Piotra Małoszewskiego do Polonijnej Rady Konsultacyjnej, podkreślił, jak bardzo śp. Piotr był oddany działalności społecznej w środowisku Polonii i Polaków w Niemczech – był bezkompromisowy, jeśli chodziło o polskość. Osobiste kondolencje przysłał prezydent RP Andrzej Duda. Jego list odczytał minister Adam Kwiatkowski z Kancelarii Prezydenta. Także na cmentarzu Rakowickim w Krakowie żegnano Zmarłego podniosłymi przemówieniami, m.in. w imieniu Polskiego Zwierzchnictwa Bożogrobców uczynił to prof. Janusz Kawecki, członek KRRiT. List od pierwszego zwierzchnika polskich bożogrobców – prof. Jerzego Wojtczaka-Szyszkowskiego odczytał Czesław Sudewicz. Na pogrzeb przybyło ponad stu kawalerów i dam zakonu, wielu z zagranicy. Śp. Piotr Małoszewski spoczął w Alei Zasłużonych cmentarza Rakowickiego.

Życie z pasją

Wszyscy uczestnicy pogrzebu wdzięczną pamięcią i żarliwą modlitwą ogarniali śp. Piotra Małoszewskiego, przypominali jego życie z pasją, czego świadectwem są liczne nagrody, odznaczenia i wyróżnienia. Wśród nich – co należy podkreślić – są: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, nadany w ubiegłym roku przez prezydenta RP Andrzeja Dudę; Order św. Sylwestra Papieża, nadany przez papieża Benedykta XVI; Medal św. Korbiniana – najwyższe odznaczenie archidiecezji monachijskiej, nadane przez kard. Friedricha Wettera. Odznaczenia te oraz inne przyjmował śp. Piotr bardziej jako uznanie drogi, którą podążał, niż jako wyróżnienie dla podążającego tą drogą.

Był krakowianinem, z wykształcenia fizykiem jądrowym i hydrogeologiem. W 1973 r., po studiach na Wydziale Elektrotechniki Akademii Górniczo-Hutniczej, podjął pracę naukową na krakowskiej uczelni. W 1978 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych w zakresie geologii inżynierskiej na AGH. Habilitował się w 1993 r. na Uniwersytecie we Fryburgu. W 2000 r. postanowieniem prezydenta RP otrzymał tytuł profesora nauk o Ziemi.

Specjalizował się w zagadnieniach związanych z hydrogeologią, hydrologią znacznikową i geologią. W latach 1986 – 2015 był pracownikiem naukowym Instytutu Ekologii Wód Podziemnych w Centrum Badawczym Helmholtza w Monachium – Ośrodku Badawczym Zdrowia i Środowiska Naturalnego, w latach 2004-15 pełnił funkcję wicedyrektora tego instytutu. W latach 1988-97 był również profesorem wizytującym na uniwersytetach w Kanadzie, prowadził zajęcia dydaktyczne w Szwajcarii (Berno), Niemczech (Bochum, Fryburg, Karlsruhe i Monachium) i w Polsce (AGH w Krakowie, Uniwersytet w Poznaniu) oraz na kursach UNESCO w Austrii, a w ramach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) brał udział w misjach: na Kubie, w Brazylii, Malezji, Wenezueli, Nigerii, Sudanie i Etiopii. Od 2014 r. był pracownikiem naukowym AGH w Krakowie zatrudnionym na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska.

Prof. Piotr Małoszewski był członkiem wielu międzynarodowych stowarzyszeń hydrologicznych i geofizycznych, należał do grona ekspertów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Był autorem 184 publikacji naukowych (w tym blisko 70 z tzw. listy filadelfijskiej) oraz dwóch książek z zakresu hydrogeologii i hydrologii znacznikowej.

Oddany Polakom w Niemczech

Prof. Małoszewski był aktywnym działaczem polonijnym i katolickim. W latach 1991 – 2006 był członkiem, a następnie sekretarzem Rady Parafialnej Polskiej Misji Katolickiej w Monachium, w latach 1996 – 2006 pełnił funkcję jej przewodniczącego. Od 1993 do 1999 r. był dyrektorem Szkoły Przedmiotów Ojczystych przy tejże misji. Od 1994 r. był członkiem założycielem i wiceprzewodniczącym Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech T.z. (stowarzyszenia zarejestrowanego, działającego w strukturach Polskiej Misji Katolickiej w Niemczech), z ramienia którego w 2013 r. pełnił funkcję prezydenta Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech.

W naszych rozmowach ubolewał, że Chrześcijańskie Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech, które reprezentuje tzw. szkolnictwo sobotnio-niedzielne (szkoły przedmiotów ojczystych), prowadzone w ośrodkach Polskiej Misji Katolickiej, nie otrzymuje żadnej pomocy finansowej od strony niemieckiej (całkowity koszt prowadzenia wszystkich przyparafialnych Szkół Przedmiotów Ojczystych w Niemczech jest ponoszony przez rodziców dzieci, polskich duszpasterzy i Polskie Misje Katolickie).

Był sygnatariuszem apelu do kanclerz Angeli Merkel o status mniejszości narodowej Polaków w Niemczech. Domagał się także zwrotu majątku polonijnego po delegalizacji w 1940 r. wszystkich organizacji polskich na terytorium Rzeszy, co skutkowało konfiskatą ich mienia oraz odebraniem im statusu mniejszości narodowej. Zdaniem Piotra Małoszewskiego, nadszedł najwyższy czas, aby prawny następca przedwojennego Związku Polaków w Niemczech – dzisiejszy Związek Polaków „Rodło” – jak najszybciej wystąpił do niemieckiego rządu o zwrot majątku.

Od początku działalności polonijnej prof. Małoszewski był zaangażowany nie tylko w organizacjach polskich katolików w Niemczech i w Europie, ale udzielał się równocześnie w strukturach Kościoła lokalnego. Od 1994 r. był członkiem Rady Katolików Świeckich Regionu Monachium, w tym od 2002 r. – członkiem zarządu i od 2006 r. – wiceprzewodniczącym tej rady, będąc pierwszym obcokrajowcem i jak dotąd jedynym, który pełnił tak wysoką funkcję w laikacie niemieckim. W 2013 r. wszedł w skład Komitetu Centralnego Katolików Niemieckich (Zentralkomitee der deutschen Katholiken) – jako pierwszy Polak w powojennej historii tego głównego gremium niemieckich katolików świeckich, wybrany przez Federalną Radę Katolików Obcojęzycznych w Niemczech.

Ponadto od 1992 r. był członkiem, a od 2005 r. wiceprzewodniczącym Polskiej Rady Duszpasterskiej Europy Zachodniej. Z tego tytułu przewodniczył także delegacji polskich wspólnot z Europy Zachodniej w Europejskim Forum Laikatu (ELF).

Za wybitne zasługi dla Polonii na świecie, za promowanie Polski oraz za działalność na rzecz krzewienia polskich tradycji i kultury narodowej prof. Małoszewski otrzymał w 2004 r. złoty medal Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, a w 2010 r. – najwyższe wyróżnienie europejskiej Polonii – nagrodę „Polonicus”. W 2016 r. na Zamku Królewskim w Warszawie otrzymał nagrodę TVP Polonia „Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju” (nagroda przyznawana jest od 1995 r. wyjątkowym osobowościom ze świata nauki, kultury, polityki oraz sportu, które przez swoje osiągnięcia promują pozytywny wizerunek Polski i Polaków w świecie). Podobnie też za benedyktyńską pracę wśród Polaków w Niemczech oraz za umacnianie patriotycznej więzi z krajem otrzymał nagrodę „Animus et Semper Fidelis” („Odważny i Zawsze Wierny”), przyznaną przez Polskie Stowarzyszenie Morskie-Gospodarcze im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. Angażował się także w ważne sprawy kraju, m.in. należał do Zespołu Wspierania Radia Maryja, brał udział w pracach komitetów Inspirującego i Sterującego Konferencji Smoleńskich.

Rycerz Chrystusa i Maryi

Do Zakonu Bożogrobców został przyjęty w 2006 r. W 2012 r. został radcą-członkiem Rady Zwierzchnictwa w Polsce, odpowiedzialnym za współpracę międzynarodową. W 2014 r. został promowany do stopnia komandora przez Wielkiego Mistrza kard. Edwina Frederika O’Briena, a w 2015 r. został odznaczony srebrnym orderem Gloria Polskiego Zwierzchnictwa Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie. 8 marca 2017 r. otrzymał nominację na zwierzchnika Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie Zwierzchnictwa w Polsce.

Od 2009 r. prof. Piotr Małoszewski był również członkiem Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy – stowarzyszenia wiernych działającego od 1991 r. przy Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej i klasztorze Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika na Jasnej Górze.

Jako rycerz Chrystusa i Maryi swoim życiem zaświadczył – jak to ujął prof. Janusz Kawecki – że również współcześnie można być człowiekiem prawego sumienia. – Dziękujemy Ci za to świadectwo! Idziesz przed Oblicze Najwyższego ze swymi dobrymi uczynkami, a my wspieramy Ciebie naszą żarliwą modlitwą.