Do sanktuarium przybyli wraz z duszpasterzami przedstawiciele wspólnot: Franciszkański Zakon Świeckich, Apostolat Maryjny, Ruch Rodzin Nazaretańskich, wspólnota W Pieczy Najwyższego, Ruch Światło-Życie i Kościół Domowy, Neokatechumenat, Stowarzyszenie Kobiet Katolickich, Wspólnota Dobrego Słowa i Eucharystii, i innych.

Eucharystii przewodniczył bp Jan Piotrowski, który wzywał ich do nowego zapału ewangelizacyjnego i zaangażowania w służbie Kościołowi. Bp Jan w homilii zwrócił uwagę na dar Eucharystii, która ukazuje „piękno odkupieńczej miłości Boga w Jezusie Chrystusie”. Mówił, że „Eucharystia jest zgromadzeniem, a więc wspólnotą wiary i modlitwy” oraz że „buduje Kościół, a Kościół żyje z Eucharystii”. Podkreślał także, jak wielki wpływ na żywotność i działalność Kościoła mają wspólnoty osób świeckich zaangażowane w wielu wspólnotach i ruchach. – Zgromadzenie takie jak dziś ma obudzić naszą świadomość chrześcijańską i tożsamość religijną – mówił biskup. Odwołując się do nauczania Soboru Watykańskiego II powiedział, że „Sobór wzywał wszystkich świeckich, by chętnie i odpowiedzialnie odpowiedzieli na wołanie Chrystusa, który ich zaprasza, aby byli otwarci na natchnienia Ducha Świętego”. W ten sposób – jak zauważył – będą mogli dawać świadectwo i przykład młodym, który najpełniej może płynąć od rodzin, które kształtują wartości chrześcijańskie młodego pokolenia. Najważniejsze pozostaje świadectwo wiary – podkreślał. – Niech ta ewangeliczna miłość tryska w naszych środowiskach. Tylko w ten sposób uwiarygodnimy się jako chrześcijanie – zachęcał zgromadzonych biskup Jan.

Po Mszy św. świadectwem wiary z obecnymi podzieliła się m. in. Wanda ze Wspólnoty Dobrego Słowa i Eucharystii. Podkreślała jak bardzo dzięki modlitwie wspólnotowej jej doświadczenie Boga zmieniło się w ciągu ostatnich jedenastu lat. „Zanim wstąpiłam do wspólnoty, uważałam Boga za surowego Ojca, który czeka jedynie na moje potknięcia, by mi je wytknąć. Pan Bóg wymazywał ten fałszywy obraz” – mówiła. „We wspólnocie nauczyłam się kochać mojego męża i dzieci. (...) Dowiedziałam się, że innym ludziom poszukującym mam towarzyszyć z wiarą, w pokorze i miłości. Pan Bóg nauczył nas patrzeć na innych z zachwytem” – opowiadała Wanda. „Dwa lata temu usłyszeliśmy, że nasz syn cierpi na poważną chorobę, a potem że ma nowotwór. Pan Bóg pokazał mi wówczas – „trwaj przy Słowie”. Modlitwa była w tym czasie dla mnie jak tlen – powiedziała, podkreślając również moc modlitwy wstawienniczej wspólnoty, która w tym cierpieniu ją „niosła”. „Mimo tego cierpienia, to były cudowne dni. To doświadczenie umocniło nas. Dziś mój syn czuje się dobrze, nie ma żadnych objawów. A co najpiękniejsze nigdy nie czuł się skrzywdzony przez tę chorobę. Dziękuję Bogu, że tutaj jestem, by Go uwielbiać za całą moją historię życia” – wyznała.

Uczestnicy spotkania modlili się w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu, którą poprowadził ks. Marcin Boryń, udzielając zebranym specjalnego błogosławieństwa. Śpiew animowała młodzieżowa wspólnota „Kana” z parafii św. Józefa Robotnika w Kielcach. Przedstawiciele dwudziestu pięciu wspólnot zobowiązali się również do wspólnej modlitwy za siebie nawzajem.

Ks. Sławomir Sarek odpowiedzialny za ruchy i stowarzyszenia w diecezji oraz inicjator spotkania, w czasie konferencji mówił o mocy Ducha Świętego. – Nie istniejemy po to, by ze sobą rywalizować, ale by przez wspólnotowe działanie przez Chrystusa przyciągać innych do Kościoła – zaznaczył. Tłumaczył, że Duch Święty „jest Tym, który stwarza i powołuje do istnienia każdego z nas. On tchnął w nas życie fizyczne i życie z wiary”. – Cieszymy się, że Duch Święty w tak wieloraki sposób objawia swoje działanie – powiedział. Tłumaczył, czym jest życie w mocy Ducha Świętego.

– Jeśli działamy w mocy Ducha Świętego, jesteśmy posłani, by stworzyć nowe życie – mówił. Zaznaczył, że moc Boża zamieszkuje w nas poprzez sakramenty i Słowo Boże. Odniósł się także do różnorakich charyzmatów, które są obecne we wspólnotach – jako „nadzwyczajne dary Pana Boga ofiarowane każdemu z nas, byśmy z ich mocą pochodzącą od Boga umacniali innych, aby dawać świadectwo i przybliżać innych do Boga”. Wyjaśniał, że to spotkanie ma służyć oczyszczeniu, oświeceniu i zjednoczeniu, by z dynamiką wrócić do swoich wspólnot. Zaprosił wszystkich do uczestnictwa w kolejnym spotkaniu już za rok. Zwieńczeniem wydarzenia była wspólna agapa, w czasie której wszyscy mieli okazję wymienić się doświadczeniami i refleksją ze spotkania.