Legenda i historia

Postać św. Wojciecha jest szczególnie bliska kielczanom. To właśnie on pojawia się jako wybawiciel księcia, syna Bolesława Śmiałego, w legendzie o początkach miasta: uderza pasterską laską w skałę, z której wypływa woda, przywracająca siły zatrwożonemu księciu. Na pamiątkę cudownego uratowania, książę postanowił w tym miejscu wybudować kościół pod wezwaniem tegoż świętego. Tyle mówi legenda. Faktem natomiast jest, iż początki parafii sięgają XI w. i są związane z kultem i oddziaływaniem na życie religijne Polaków postaci biskupa i męczennika. Stąd kościół, wybudowany między 1081 a 1101 r. za biskupa Lamberta II, nosi wezwanie św. Wojciecha.
O kościele, uposażonym w dobra: Szydłówek, Kielce, okoliczne wioski, część Chęcin, wspomina już kronikarz Jan Długosz, przy okazji wzmianki o wzniesieniu kolegiaty w Kielcach. Przez wieki był on kościołem pomocniczym przy kolegiacie. Tu udzielano sakramentu chrztu św. Tu również, na placu, grzebano umarłych.
W 1762 r., w miejsce starego, modrzewiowego kościoła, kan. Józef Rogalli z własnych funduszy wybudował nowy, murowany. W 1885 r., staraniem ks. Józefa Ćwiklińskiego, nastąpiła przebudowa kościoła, według projektu inż. Franciszka Ksawerego Kowalskiego. W 1889 r. konsekracji świątyni dokonał bp Tomasz Kuliński. Jej wnętrze zdobią obrazy pędzla wybitnych artystów: Styki, Gołębiowskiego, Onińskiego i Nizińskiego. Znajdują się tu również relikwie Świętego Krzyża, św. Wojciecha oraz bł. Karoliny Kózkówny.
Skarbem kościoła są również jego dzwony: Dzwon Andrzej z 1890 r., ważący 1500 kg, oraz Dzwon Maryja z 1950 r. - 500 kg.
Jest to również miejsce pamięci narodowej. Na placu św. Wojciecha zachował się fragment muru, przy którym, w 1943 r., Niemcy publicznie rozstrzeliwali zakładników - żołnierzy Armii Krajowej. To tu, podczas II wojny światowej, mieściło się getto dla ludności żydowskiej.

Oaza dla wspólnot

Kościół św. Wojciecha od zawsze był i do dziś pozostaje oazą dla wszelkiego rodzaju wspólnot, stowarzyszeń i inicjatyw duszpasterskich. Kapłani z parafii od 1989 r. obejmują katechizacją liczne szkoły średnie, podstawowe i przedszkola. Tu również organizowane są rekolekcje wielkopostne i adwentowe dla młodzieży akademickiej.
Każdy znajdzie coś dla siebie: oaza dla dzieci, schola dziecięca, koła różańca - to propozycje dla najmłodszych. Na uwagę zasługuje zwłaszcza grupa Dzieci Maryi, powołana w 2002 r. Jej opiekunami są: ks. Bogdan Adamus oraz siostry szarytki: Grażyna i Anna. Grupa liczy już ponad 60 osób. Pogłębianie nabożeństwa do Matki Bożej, rozwijanie ducha apostolskiego w służbie potrzebującym, wychowanie w wierze - to jej główne cele. W każdą niedzielę Msza św. z udziałem dzieci, sprawowana przez ks. Bogdana, gromadzi setki maluchów.
Dla młodzieży działa Grupa Neokatechumenalna, Oaza Młodzieżowa i dwie schole. Do niedawna swoją siedzibę w parafii miało również Duszpasterstwo Akademickie. Pięknie rozwijające się harcerstwo prowadzi ks. Zbigniew Grzesiński. Grupą ministrantów kieruje ks. Bogdan Szymkiewicz. Na terenie parafii działa także Ognisko Opiekuńczo-Wychowawcze dla dzieci i młodzieży do lat 16, prowadzone przez siostry szarytki.
Szeroki wachlarz propozycji dla dorosłych wypełniają: licząca ponad 300 osób Grupa Adopcji Dziecka Poczętego, Czciciele Bożego Miłosierdzia, Rycerstwo Niepokalanej i Grono Przyjaciół Seminarium, prowadzone przez ks. Daniela Jarosińskiego. W parafii działa również 20 kół różańcowych oraz Oaza Rodzin, prowadzona przez ks. Piotra Rojewskiego.
Wspólnota parafialna nie zapomina o potrzebujących. Grupa Charytatywna, prowadzona przez siostrę Annę, od lat służy pomocą potrzebującym. Ks. prob. Stanisław Malinowski podkreśla ofiarność i otwarte serca swoich parafian: "Opowiadają na każdy apel. Od lat śpieszą z pomocą dzieciom ze Lwowa". W parafii działa również Grupa AA, której opiekunem jest ks. Leszek Kowalczyk. Na terenie parafii jest także Dom Księży Emerytów, którym od lat opiekują się siostry albertynki. W parafii przebywa rezydent ks. inf. Józef Gurda.

Przyjazny dla każdego

Kościół, dzięki swojemu położeniu, jest przyjazny dla każdego przechodnia - mówi Ksiądz Proboszcz. Ludzie wchodzą na modlitwę, korzystają z sakramentu pokuty. Dlatego też w każdy pierwszy piątek miesiąca odbywają się w kościele: całodzienna spowiedź i wystawienie Najświętszego Sakramentu. Dużą popularnością wśród młodych cieszą się również kursy przedmałżeńskie, organizowane przy parafii. Licznie uczestniczą w nich nie tylko parafianie, ale osoby spoza parafii. Działa także poradnictwo rodzinne.
O duchowości parafii świadczą liczne powołania. Stąd pochodzi 17 księży i 24 siostry zakonne. W każdą niedzielę ok. 1200-1300 osób przystępuje do Komunii św.
W trosce o spuściznę historyczną, powstało archiwum parafialne, zawierające cenne dokumenty, unikatowe akta i pamiątki z przeszłości parafii. W nowym, wyremontowanym dworku przy ul. Bodzentyńskiej, powstała biblioteka parafialna. Posiada ona niebagatelne zbiory 7 tys. tomów. Trzy razy w tygodniu mogą z niej korzystać wszyscy parafianie, a także osoby z zewnątrz. Na co dzień wspiera ją Grupa Przyjaciół Biblioteki Parafialnej.

O tym się pamięta

Nawiedzenie figury Matki Bożej z Fatimy, peregrynacja Krzyża Świętego oraz przejazd Ojca Świętego - te wydarzenia przeszły już do historii, ale na długo pozostaną we wspomnieniach parafian. Niewątpliwie wielkim świętem w parafii były także obchody jubileuszu w 1997 r. Trwałą pamiątką z tego wydarzenia jest piękna figura św. Wojciecha.
Dziś parafia także tętni życiem religijnym; nie brakuje inicjatyw duszpasterskich. Do tradycji weszła już Droga Krzyżowa ulicami miasta. Jej początek od trzech lat ma miejsce właśnie w Kościele św. Wojciecha.
Obecnie parafia liczy 11 tys. wiernych. Wśród nich jest wiele samotnych, starszych i bezrobotnych osób.
Parafia ma oczywiście swoje plany. Naglącą potrzebą jest remont kościoła, bo ważne jest zachowanie cennego dziedzictwa kulturowego. Staraniem Księdza Proboszcza i parafian wiele prac zostało już wykonanych: porządkowanie placu, odnowienie części elewacji, okucia, rynny. Na odnowienie czeka jeszcze północna część kościoła oraz jego wnętrze. Na to jednak potrzebne są ogromne środki finansowe. O wszystkich wykonanych pracach i wydarzeniach parafialnych można się dowiedzieć z corocznie wydawanego Biuletynu Parafialnego.