Ruch Sercańskiej Młodzieży (RSM) jest świecką wspólnotą, a narodził się dzięki charyzmatowi o. Jana Leona Dehona (1843 – 1925), założyciela Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego. Polska prowincja sercanów na krakowskim Płaszowie, której prowincjałem został ks. Michał Wietecha, została erygowana w 1947 r.

Początkiem dla RSM były pierwsze Sercańskie Dni Młodych, zorganizowane przez grupę księży sercanów w 1994 r., które do dzisiaj odbywają się w Pliszczynie (arch. lubelska).

Ruch działa lokalnie i funkcjonuje niemalże przy każdej z szesnastu parafii w Polsce prowadzonych przez sercanów.

Spotkania formacyjne mają swój układ: raz w miesiącu ma miejsce wspólna Eucharystia, raz – wspólne rozważanie słowa Bożego, raz – spotkanie dyskusyjne i raz – spotkanie „dowolne”. Zadaniem ruchu jest stałe pogłębianie u ludzi młodych wiary i miłości do Chrystusa. Członkowie RSM mają uczyć się miłości ewangelicznej przez: Eucharystię, adorację Najświętszego Sakramentu, modlitwę, praktykę sakramentów św. i czytanie Pisma Świętego. Ważne jest również czynne zaangażowanie się członków dla dobra innych, szczególnie we własnej wspólnocie parafialnej, m.in.: odwiedzanie chorych, spotkania w szerszym gronie, np. podczas corocznych spotkań młodzieży, czuwań nocnych, a także dni skupienia.

Dwa razy w roku: na wiosnę i jesienią organizowane są czuwania modlitewne w Pliszczynie. Przyjechać może każdy, kto ukończył VII klasę szkoły podstawowej, oraz starsza młodzież i studenci. Zewnętrznymi znakami przynależności do wspólnoty są statut oraz krzyż sercański, który wręcza się w czasie przyjmowania do RSM. Kandydaci otrzymują go po odczytaniu i złożeniu osobistego aktu ofiarowania.

Wyjątkowy jest krzyżyk sercański, zwany też krzyżem Dehona (od nazwiska założyciela zgromadzenia o. Dehona). Równoramienny krzyż z wyciętym sercem w środku to symbol, który jednoczy rodzinę sercańską na całym świecie. /i.c.