Nawiązując do listów św. Pawła, a także nauczania Soboru Watykańskiego II, kard. Grzegorz Ryś stwierdził, że podstawowym powołaniem człowieka wierzącego jest powołanie do wspólnoty. Najważniejszą realizacją takiego powołania jest życie rodzinne i małżeńskie. Bóg spośród wielu chrześcijańskich rodzin wybiera niektórych małżonków do szczególnej misji formowania siebie i swoich dzieci w Domowym Kościele – rodzinnej gałęzi Ruchu Światło-Życie. W charyzmat tego ruchu wpisane są rekolekcje oraz dni skupienia. W październikowy weekend, w dniach 13-15 października swoje rekolekcje, połączone z powakacyjnym dniem wspólnoty przeżywał Domowy Kościół z rejonu Łochów. Na zaproszenie pary rejonowej – Małgorzaty i Marcina Fabisiaków – odpowiedziało łącznie 14 małżeństw. Razem ze swoimi dziećmi przybyli do Serpelic, aby wspólnie z ks. Michałem Siduniakiem odkrywać w świetle słowa Bożego prawdę o tym, że Kościół żyje i potrzebuje żywych wspólnot.

Czas poświęcony małżonkowi i Bogu

Formuła wyjazdowego skupienia zakończonego powakacyjnym dniem wspólnoty jest ubiegłorocznym doświadczeniem małżeństw z Domowego Kościoła z Łochowa. Czas spędzony z rodziną w atmosferze modlitwy i wzajemnych spotkań jest szczególnie cenny dla małżeństw, na co dzień formujących się w charyzmacie sługi Bożego, ks. Franciszka Blachnickiego. Jest to szansa szczególnie dla małżeństw, które z różnych przyczyn nie mogły uczestniczyć w wakacyjnych, dwutygodniowych rekolekcjach. W piątkowy wieczór dla uczestników którzy przyjechali również ze swoimi dziećmi do Serpelic rozpoczął się czas szczególnych ćwiczeń duchowych. Tego wieczoru uczestnicy rekolekcji zostali rozlokowani w pokojach, zjedli wspólną kolację, modlili się podczas Mszy św. oraz mieli możliwość adoracji Najświętszego Sakramentu do godz. 22. Hasłem przewodnim pierwszego dnia rekolekcji i zarazem tematem homilii była modlitwa i jej konieczność w wytrwaniu w wierności swojemu powołaniu.

Sobota była najdłuższym dniem rekolekcji. W ich programie małżonkowie mieli oprócz wysłuchania konferencji i uczestnictwa we wspólnych modlitwach, zrealizować wszystkie zobowiązania wynikające z faktu bycia w ruchu Domowego Kościoła. Nie zabrakło zatem spotkań i dzielenia w grupach, namiotu spotkania, dialogu małżeńskiego, jak też modlitwy osobistej i małżeńskiej. Plan rekolekcji był skonstruowany tak, aby uczestnicy między poszczególnymi punktami programu mogli znaleźć czas na wspólne przemyślenia i rozmowy przy kawie. Był to również czas dzielenia się swoimi radościami oraz szukania odpowiedzi na nurtujące problemy lub dylematy. Nie mogło zabraknąć pogodnego wieczoru, w czasie którego obok tańców, zabaw i radości był czas na przypomnienie sobie podstawowej wiedzy o członkach i poszczególnych kręgach łochowskiej wspólnoty. Na zakończenie wieczoru dzieci razem ze swoimi rodzicami odmówiły wieczorny pacierz. Następnie dorośli wybrali się do świątyni parafialnej na prowadzoną adorację w intencji małżeństw, a dzieci miały możliwość obejrzenia wartościowej bajki na dobranoc. Trzeba wspomnieć, że dla małżeństw z małymi dziećmi takie rekolekcje są również czasem odpoczynku od ciągłej opieki nad pociechami, ponieważ nad programem dnia dla dzieci czuwały animatorki Kinga i Wiktoria. Sobota była dniem zrozumienia osobistej i wspólnotowej odpowiedzialności za Kościół.

Niedziela kończąca rekolekcje była w poszerzonej formie Powakacyjnym Dniem Wspólnoty. Materiały formacyjne przygotowane dla członków Domowego Kościoła kierowały uwagę uczestników do zrozumienia na nowo istoty Kościoła, który jest wspólnotą Ludu Bożego. Szczególny akcent położono na miłość do Kościoła. Dzień rozpoczęła jutrznia, następnie wspólne śniadanie, po którym było wprowadzenie w dzień wspólnoty w ramach konferencji ks. Michała, następnie spotkanie w grupach i prezentacja wyników wspólnej pracy. O godz. 12.15 uczestniczyliśmy w niedzielnej Eucharystii wieńczącej czas rekolekcji, której główną intencją było dziękczynienie za przeżyty czas i możliwość formowania się w charyzmacie Ruchu Światło-Życie. Tradycyjnie, jak to w niedzielę, po Mszy św. był obiad, oraz oazowa Agapa. Po złożeniu dziękczynienia Panu Bogu była również chwila na to, aby wyrazić wdzięczność osobom które zainicjowały weekendowe rekolekcje oraz posługiwały w tym bogatym duchowo czasie.

Kościół zaangażowany i angażujący

Kościół jest żywą wspólnotą przede wszystkim dlatego, że mieszka w Nim Bóg. Chrześcijanie, którzy otwierają się na Bożą miłość i czerpią z niej życie, nie mogą pozostawić tego doświadczenia jedynie samym sobie. Uczą się jakimi drogami dotrzeć z orędziem Ewangelii do pozostałych braci. Organizacja weekendowych dni skupienia dla wspólnoty Domowego Kościoła jest dobrym przykładem tego, że wierni w Kościele potrafią sami coś zorganizować i wspólnymi siłami zaangażować w to kapłanów. W diecezji drohiczyńskiej jest kilka miejsc, jak chociażby Serpelice, które dają możliwość przeżycia wspólnych rekolekcji oraz odpoczynku w bliskości nadbużańskiej natury. Taki czas i okoliczności pozwalają po raz kolejny zrozumieć, że życie codzienne małżonków i ich rodzin jest podstawową formą ewangelizacji. To wierność obranemu charyzmatowi i odpowiedzialna miłość za Kościół są czynnikami które sprawiają, że w łochowskiej parafii zawiązują się nowe kręgi Domowego Kościoła mimo problemów, z którymi borykają się na co dzień. Papież Benedykt XVI wielokrotnie podkreślał, że chrześcijaństwo przyszłości będzie oparte na małych wspólnotach. Trudno nie zgodzić się z tą diagnozą Ojca Świętego, widząc z jednej strony powszechny trend opuszczania Kościoła, a z drugiej pragnienie formowania się wierzących w grupach, które dają coś więcej – wychodzą z propozycją doświadczenia Kościoła który jest zaangażowany i sam angażuje. Małżonkowie będący we wspólnocie Domowego Kościoła wielokrotnie podkreślają, że charyzmat rozeznany i wszczepiony przez sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego stanowi nieocenioną pomoc w budowaniu więzi rodzinnych i przeżywaniu kryzysów małżeńskich i wychowawczych z wiarą – jako doświadczenie które przeżyte z Chrystusem nie jest tragedią, ale może stać się doświadczeniem osobistej i rodzinnej Paschy.