W minionych dwunastu miesiącach pożegnaliśmy kapłanów, siostry zakonne, rodziców osób duchownych oraz wiernych, którzy w różny sposób budowali naszą wspólnotę wiary. Choć śmierć jest bolesnym rozstaniem, to jako chrześcijanie żyjemy nadzieją, że życie nie kończy się wraz z odejściem, ale w Chrystusie zyskuje pełnię w wieczności. Z wdzięcznością za ich świadectwo życia powierzamy ich miłosierdziu Bożemu, mając nadzieję, że kiedyś ponownie się spotkamy.