Wielki Czwartek jest w liturgii Kościoła luterańskiego dniem radości i wdzięczności. Ołtarz jest przystrojony na biało, a wierni w kościołach śpiewają radosne "Chwała Bogu na wysokościach". W czasie tego hymnu dzwony dzwonią po raz ostatni. Będą milczeć aż do jutrzni wielkanocnej.

W Kościele luterańskim nie ma tradycji sprawowania nabożeństw w każdy dzień Wielkiego Tygodnia. Jednak dużym wydarzeniem jest Wielki Czwartek – pamiątka ustanowienia Wieczerzy Pańskiej. Duchowni sprawują wtedy sakrament Komunii świętej, podkreślając, że jest to dzień jego ustanowienia.

Dla ewangelików Komunia święta ustanowiona podczas wieczerzy paschalnej przez Jezusa jest widzialnym znakiem łaski Bożej. Luteranie wierzą, że w sakramencie ołtarza obecne jest Ciało i Krew Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina.

Kościół ewangelicko-augsburski w Polsce dopuszcza u siebie do Komunii świętej nie tylko ewangelików z Kościoła ewangelicko-reformowanego (kalwińskiego) i Kościoła ewangelicko-metodystycznego, z którymi jest w tzw. wspólnocie ambony i ołtarza, ale także chrześcijan, którzy wierzą w realną obecność Chrystusa w Wieczerzy Świętej.

W Polsce żyje obecnie około 70 tys. wyznawców Kościoła luterańskiego, z czego ok. 37. tys. na Śląsku Cieszyńskim. Choć luteranie nie klasyfikują świąt Wielki Piątek uważny jest powszechnie za najważniejszy dzień w kalendarzu liturgicznym tego Kościoła.