W dniach 6-8 i 9-11 lutego br. Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej już po raz jedenasty zorganizowało rekolekcje dla młodzieży męskiej. W tym roku tematem było: „Naśladowanie Chrystusa”. Ferie z Bogiem przeżywało ok. 200 chłopców. Wielu z nich w seminaryjnych rekolekcjach uczestniczyło już po raz kolejny. Obie tury rekolekcji miały podobny program. Po zakwaterowaniu wszyscy udawali się na kolację. W refektarzu rektor ks. Leopold Rzodkiewicz witał gości przybyłych w mury legnickiego „Domu Ziarna”. Ojciec duchowny ks. Bogdan Żygadło wygłosił konferencję wprowadzającą, w której mówił o Seminarium, które jest jak pustynia w mieście. „Tu można w spokoju i ciszy wejść we własne wnętrze i wsłuchiwać się w Boży głos rozbrzmiewający w człowieku. Te rekolekcje są po to, by móc pomilczeć, wewnętrznie i zewnętrznie wyciszyć się i jeszcze bardziej otworzyć się na działanie Boga, który odpowie Ci na pytanie, co chcesz i powinieneś w życiu robić”. Tryb życia, jaki dzisiaj prowadzimy, pośpiech, hałas nie pomagają w skupieniu. Ponadto świat współczesny proponuje wiele dróg, zwłaszcza dla młodych ludzi, z których niektóre są ryzykowne. Rekolekcje pomagają nam uświadomić sobie to, że Chrystus też proponuje drogę, może niełatwą, ale prowadzącą do życia i szczęścia. Podczas rekolekcji wygłoszonych zostało wiele konferencji. Poruszały one m.in. takie tematy: wiara jako odpowiedź na Boże Objawienie, powrót do Chrystusa jako sens nowej ewangelizacji, rodzina, parafia, ruchy religijne, szkoła, powołanie jako naśladowanie Chrystusa, zagrożenia życia duchowego. Konferencje te głosili: biskup legnicki Tadeusz Rybak i przełożeni seminaryjni. Klerycy natomiast prowadzili spotkania w grupach tematycznych. W dyskusjach prowadzonych przez alumnów bardzo aktywnie uczestniczyła młodzież. Regularnie odbywała się też nauka śpiewu i wieczorne nabożeństwa przygotowywane przez alumnów. Klerycy IV roku przedstawili sztukę Romana Brandstaettera pt. Pokutnik z Osjaku, opowiadającą o św. Stanisławie - biskupie i męczenniku oraz królu Bolesławie Śmiałym. Był także czas przeznaczony na sakrament pokuty i porady duchowe. W niedzielne przedpołudnie odbyła się tak zwana „trybuna duszpasterska”. Uczestnicy rekolekcji przez kilka dni zapisywali pytania na kartkach i wrzucali do specjalnie przygotowanej skrzynki. Na te pytania odpowiadali seminaryjni przełożeni. Jak każdego roku pytań było bardzo wiele i z różnych dziedzin. Jednak najbardziej interesowało wszystkich życie seminaryjne. Pytano też o egzaminy wstępne do Seminarium, same studia, czas sesji egzaminacyjnej, czas wolny oraz codzienne życie i obowiązki w „Domu Ziarna”. Każdego dnia odprawiana była Eucharystia. Tradycją jest, iż podczas Mszy św. rekolekcyjnych posługują uczestnicy rekolekcji. Niedzielnej i środowej Eucharystii przewodniczył biskup legnicki Tadeusz Rybak. W homiliach Ksiądz Biskup mówił o Chrystusie, Jego misji, przesłaniu, jakie skierował do nas wszystkich. Mówił też o potrzebie modlitwy w życiu chrześcijanina, zwłaszcza w kluczowych jego momentach. Biskup Tadeusz wspomniał też o roli rodziców w życiu każdego człowieka. Za ich trud i poświęcenie należy się im wielka wdzięczność. Prosił także o przekazanie podziękowań kapłanom z parafii, z których chłopcy przybyli. Na zakończenie Biskup Legnicki złożył wszystkim życzenia, by to, czego każdy z nich tu doświadczy, rozwijało się na modlitwie w codziennym ich życiu. „I niech zawsze będzie z wami Maryja - ta z dnia zwiastowania, która - rozmawiając z aniołem - pytała: Kim mam być?. (...) Życzę wam, by każda wasza modlitwa kończyła się tak, jak modlitwa Maryi: Niech się stanie wola Twoja”. Każdy z uczestników rekolekcji otrzymał na pamiątkę zbiór dokumentów pastoralnych Pierwszego Biskupa Legnickiego Vox Pastoris oraz album wydany z okazji dziesięciolecia utworzenia Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy. Na zakończenie rekolekcji również Ksiądz Rektor życzył wszystkim, by odkryli swoje powołanie i najlepiej, wypełnili zadanie i misję, które Pan im zlecił i które dla nich przygotował. Rozmawiając z wieloma uczestnikami tych rekolekcji, spotkałem się z wyrazami ogromnej radości z możliwości przeżywania tych ćwiczeń w Seminarium. Niektórzy mówili, że chcą pojechać na misje, inni pragną wstąpić do Seminarium, inni jeszcze wciąż szukają swego powołania... Wszystkich serdecznie zachęcamy do modlitwy w intencji tych, którzy wciąż szukają drogi, aby wsłuchali się w głos Pana i odpowiedzieli na niego szczerym sercem. Oto świadectwa kilku uczestników tegorocznych rekolekcji:

Piotr i Kamil: Dla nas to nie były zwykłe rekolekcje. Ze względu na ich specyficzny charakter i formę stały się one dla nas bardzo głębokim przeżyciem duchowym, czasem, w którym odcięci od szarej codzienności mogliśmy zatrzymać się na chwilę i pomyśleć, po co żyjemy, a także spróbować dotrzeć do własnego wnętrza oraz doświadczyć niezwykłej obecności Boga… Msze św., wspólne modlitwy, konferencje, prace w grupach, a także niecodzienna forma celebracji sakramentu pokuty tworzyły tę niezwykłą i wspaniałą atmosferę i wpłynęły na owocne przeżycie przez nas tych rekolekcji. Szczególne wrażenie wywarło na nas przygotowane przez kleryków wieczorne nabożeństwo w blasku setek świec… I choć uczestniczyliśmy w seminaryjnych rekolekcjach po raz czwarty, to każdorazowo na nowo wzbogacają one nasze wnętrza.

Andrzej: Po każdych rekolekcjach przeżytych w legnickim Seminarium coraz mocniej dostrzegam obecność Boga w moim życiu. Przyjeżdżam tu, aby odkryć swoje powołanie, chcę zorientować się, czy znaki, które Bóg stawia na mojej drodze mam interpretować jako konkretne powołanie…? A może to właśnie będzie powołanie do kapłaństwa…? Tylko Bóg to wie, więc moje życie pozostawiam w Jego rękach. Niech się spełni Jego wola!

Tobiasz: Rekolekcje, które przeżyłem w Seminarium, nauczyły mnie nie tylko - jak mówi ich temat - „Naśladować Chrystusa”, ale pomogły ukształtować we mnie postawę człowieka pokornego i zdyscyplinowanego (pomógł mi w tym napięty plan dnia, któremu musiałem się podporządkować). One też pomogły mi się wyciszyć wewnętrznie i bardzo uspokoiły mnie. Klerycy dali nam w kość - i dobrze!!! Bardzo im za to dziękuję!

Mateusz: Przyjechałem tu, aby odetchnąć od zgiełku szarej i czasem przytłaczającej mnie codzienności. Tu z Jezusem nabrałem właściwego podejścia do życia i problemów, które ono ze sobą niesie. Codzienna Eucharystia, modlitwy, spowiedź, rozmowy z księżmi, ja i Jezus, który czeka, abym ukochał i zaufał, abym wykazał odwagę kroczenia z Nim przez życie oraz abym głosił i niósł Go każdemu człowiekowi… Dla mnie te rekolekcje to wspaniała przygoda, która na długo pozostanie w moim sercu.

Karol: Rekolekcje w Legnicy są czasem oderwania się od ponurej rzeczywistości. Choć na chwilę można zapomnieć o nurtujących nas problemach i być bliżej Boga - bliżej i bliżej… Sam na sam. Kontemplacja, modlitwa, śpiew i rozmowy - to niezwykłe i niezapomniane przeżycia, które towarzyszą tym rekolekcjom. Przyjazd tu już jest próbą „Naśladowania Chrystusa” - i jestem przekonany, że dobrze wybrałem!