Pierwotnie wieś nazywała się Rudołtowo (jeszcze w 1498). Około 1447 r. wieś ta została nadana Janowi Łubie h. Lubicz, a jej granice wyznaczył Raczko Strocewicz h. Zaremba, starosta bielski (przed 1450) - z polecenia Kazimierza Jagiellończyka, wielkiego księcia litewskiego (1440-1492).
Syn wspomnianego Jana - Piotr Łuba h. Lubicz, podsędek bielski (1498-1501), a następnie sędzia bielski (1501), ufundował w Łubinie 14 sierpnia 1498 r. pierwszy kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i nadał mu 12 włók ziemi oraz dziesięcinę snopową. Pierwszym znanym proboszczem był tutaj ks. Jakub. W 1517 r. funkcję proboszcza pełnił ks. Dominik. W 1526 r. Maciej i Piotr z Łubina (synowie Piotra Łuby) powiększyli uposażenie parafii, które potwierdził w 1530 r. ks. Paweł Algimut książę Holszański (1485-1555), biskup łucki (1507-1536).
W czasie „potopu” (1655-1658) i wojny moskiewskiej (1658-1660) kościół w Łubinie został dwukrotnie obrabowany, a ks. Mateusz Lubowicki, ówczesny proboszcz (1646-1661), zraniony przez żołnierzy szwedzkich. Pierwszy, drewniany kościół, dzięki nieustannym remontom, przetrwał aż do 8 września 1812 r., kiedy w czasie pożaru całej wsi, wywołanego przez Żydów zgromadzonych na Święcie Namiotów, uległ częściowemu spaleniu. Jego odbudową kierował ks. Baltazar Zawadzki (1765-1826), ówczesny proboszcz w Łubinie (1792-1826). Po raz kolejny świątynia została przebudowana w 1857 r., staraniem ks. Tomasza Podgórskiego (1806-1876), proboszcza łubińskiego (1853-1876). W 1910 r. rozebrano go całkowicie, a dla zaznaczenia miejsca postawiono figurę Matki Bożej (po drugiej stronie drogi).
Fundamenty pod nowy, murowany kościół poświęcił 24 września 1906 r. ks. kan. Wilhelm Szwarc (1837-1915), proboszcz i dziekan białostocki (1880-1915). Staraniem ks. Pawła Dołżyka (1871-1943), proboszcza w Łubinie (1901-1910), nowa świątynia w stylu neogotyckim została zbudowana w latach 1906-1909. Jej poświęcenia dokonał 29 czerwca 1910 r. ks. kan. Julian Alojzy Ellert (ur. 1866), dziekan grodzieński (1896-1913). W czasie I wojny światowej kościół uległ częściowemu zniszczeniu i został obrabowany. W 1943 r. Niemcy zarekwirowali 4 dzwony, a rok później wycofujące się oddziały niemieckie wysadziły w powietrze dwie wieże, uszkadzając jednocześnie fasadę i dach. Częściowego remontu dokonał w pierwszych latach po wojnie ks. Stefan Truskowski (1896-1959), proboszcz łubiński (1931-1952), a później w 1961 r. ks. Marian Godlewski (1899-1964), jego następca w latach 1957-1962. Gruntowną restaurację kościoła w latach 1992-2001 przeprowadził ks. kan. mgr Tadeusz Kryński.
Plebania murowana, położona naprzeciwko kościoła, po drugiej stronie drogi została wybudowana w latach 1974-1975 staraniem ks. Kazimierza Olszewskiego (prob. 1970-1982).

Bibliografia: W. Niemyjski Dzieje parafii rzymsko-katolickiej w Łubinie Kościelnym (1498-1945), Lublin 1996 (mps).

Porządek Mszy św.:
- niedziele i święta:
- kościół parafialny: 9.00, 11.30
- święta nie będące dniami wolnymi od pracy:
- kościół parafialny: 9.00, 12.00

Odpusty w parafii: św. Piotra i Pawła - 29 czerwca; Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny - 15 sierpnia
Nabożeństwo adoracyjne: Trójcy Przenajświętszej i w dni następne

Księgi metrykalne:
Księgi Chrztów: od 1951 r.
Księgi Małżeństw: od 1951 r.
Księgi Zmarłych: od 1951 r.